Lopital teoremasi (shuningdek, Bernulli — Lopital qoidasi[1]) — bu va shaklining noaniqliklarini ochib beradigan funksiyalar chegaralarini topish usuli. Usulni asoslovchi teorema maʼlum sharoitlarda funksiyalar nisbati chegarasi ularning hosilalari nisbati chegarasiga teng ekanligini tasdiqlaydi.

Aniq ifodalanishi

tahrir

Lopital teoremasi:

Agar:     nuqtaning   teshilgan atrofida differensiallanadigan haqiqatan qiymatli funksiyalardir, buyerda   haqiqiy son yoki   belgilaridan biri, buning ustiga

  1.   yoki  ;
  2.  ,   ichida;
  3.   mavjud;

bunday holda   mavjud.

Chegaralar ham bir tomonlama bo‘lishi mumkin.

Ushbu turdagi noaniqlikni hal qilish usuli Giyom Lopital tomonidan 1696 yilda „Analyse des Infiniment Petits“ darsligida nashr etilgan. Usul Lopitalga uning kashfiyotchisi Iogan Bernulli tomonidan maktubda xabar qilingan[2].

Misollar

tahrir
  •  
  •  
    Bu yerda Lopital qoidasini 3 marta qo‘llash mumkin, ammo boshqacha qilish ham mumkin. Surat va maxrajni eng katta darajasida   ga bo‘lish kerak (bizning holatlarimizda  ). Bu misol natijasi quyidagicha bo‘ladi:
     
  •   —   marta qoidani qo‘llash;
  •     da;
  •   .

Natija

tahrir

Lopital qoidasining oddiy, ammo foydali natijasi, funksiyalarning differentsialligi mezoni quyidagicha:

  nuqtaning teshilgan atrofida   funksiyasi differensiallanuvchi bo‘lsin va aynan shu nuqtada u uzluksiz va hosilaviy   chegaraga ega. Bunda   funksiyasi   nuqtaning o‘zida ham farqlanadi va   (yaʼni,   hosilasi   nuqtada uzluksiz).

Buni isbotlash uchun Lopital qoidasini   nisbatiga qo‘llash kifoya.

Manbalar

tahrir
  1. „Архивированная копия“. 2009-yil 6-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2010-yil 14-dekabr.
  2. Paul J. Nahin, An Imaginary Tale: The Story of  , p.216