Qadimgi Misr xudolari qadimgi misrliklar tomonidan sigʻinadigan dastlabki ilohiy kuchlardir. Odamlar kabi, ular ham yaratilgan sub’ektlardir, lekin kuchliroqdir. Ular tabiiy dunyo va inson dunyosi oʻrtasida koʻprik boʻlib xizmat qiladi. Yunon, rim va skandinaviyalik hamkasblaridan farqli oʻlaroq, Misr xudolarining yarim xudo farzandlari yoʻq. Ular, shuningdek, boshqa panteonlarning xudolari kabi egasining tanasi boʻlmagan odamlar uchun odatiy tarzda harakatlanadigan oʻlik dunyoda boʻlolmaydilar. Bu mezbon tanasi ularni oʻlim olamida langar qiladi, aks holda ular Duatga qaytadi. Bu xudolar boshqa panteonlarga qaraganda jismoniy mavjudotlarga qaraganda koʻproq energiya mavjudotlariga oʻxshaydi. Xudolar turli shakllarga ega boʻlishi mumkin. Jang sehrida yoki Duatda foydalanilganda, ular koʻpincha maʼlum bir hayvonning boshi bilan inson shaklini oladi. Ular inson qiyofasini olishlari, baʼzan esa egalarining qiyofasini oʻzgartirishlari mumkin. Shuningdek, ular oʻzlarining sevimli hayvonlari shaklini olishlari va umuman shaklini osongina oʻzgartirishlari mumkinXudolar bir vaqtning oʻzida turli joylarda boʻlishi mumkin. Duotda boʻlsa ham, ular foniy dunyoda sodir boʻlayotgan voqealarni kuzatib boradilar va nimadir qilishlari mumkin..[1]

Mashhur Misr xudolari tahrir

Anubis: oʻlim xudosi, mumiyalash va dafn marosimlari. Apofis: tartibsizlik, zulmat va tun xudosi, Lord Isfet. Atum: yaratilish xudosi. Babi: babunlar xudosi, Osirisning oʻgʻli va Nexbetning eri. Bast: mushuklar maʼbudasi va Raning koʻzi. Bes: gnomlarning xudosi. Geb: yer xudosi. Horus: urush, qasos va fir’avnlar xudosi. Isis: sehr va onalik maʼbudasi. Mehit: Kichik sher urush maʼbudasi. Nefertem: shifo, goʻzallik xudosi. Nexbet: tulporlar maʼbudasi. Onuris: urush xudosi. Osiris: oʻlim xudosi va oʻliklar shohi. Ptah: hunarmandchilik va ijod xudosi. Ra: quyosh xudosi. Serapis: Yunon-Misr yer osti dunyosi va unumdorlik xudosi. Serket: chayonlar maʼbudasi. Tavrt: begemotlar maʼbudasi va homilador ayollarning himoyachisi. Tefnut: suv maʼbudasi. Vadjet: kobralar malikasi. Hapi: Nil xudosi. Xnum: unumdorlik, suv va nasl xudosi.

Anubis tahrir

Misr mifologiyasida Anubis oʻliklarning homiy xudosi hisoblangan. Yotgan it yoki shoqol shaklida yohud boshi itnikidan boʻlgan odam koʻrinishida boʻlgan. Anubis xudolarning ichida eng buyugi hisoblangan. Anubisga sigʻinish markazi 17-nome Kas (yunoncha Kinopolis, „it shahri“) shahri edi, ammo uning hurmati butun Misr boʻylab juda erta tarqaldi. Piramida matnlariga koʻra, Anubis oʻliklar shohligidagi asosiy xudo edi (Osiris asosan xudo kabi hayotga kelgan marhum fir’avnni tasvirlagan). Anubis Osirisning sirlari bilan bogʻliq boʻlgan xudolar doirasiga kiritilgan. Tot bilan birga Osiris sudida ishtirok etgan. Anubisning eng muhim vazifalaridan biri marhumning jasadini balzamlash va uni mumiyaga aylantirish uchun tayyorlash edi. Anubis mumiyaga qoʻl qoʻyib, marhumni sehr yordamida ah („maʼrifatli“, „muborak“) ga aylantirgan. Uning muhrida toʻqqizta asir ustida yotgan shoqol tasvirlangan. Anubis xudo Bataning ukasi hisoblangan. Plutarxning soʻzlariga koʻra, Anubis Osiris va Neftisning oʻgʻli edi. Qadimgi yunonlar Anubisni Germes bilan aniqladilar. Anubisning epitetlaridan biri, uni balzamlash xudosi sifatida belgilagan.[2]

 

Bastet tahrir

Misr mifologiyasida Bastet quvonch va quvnoqlik maʼbudasi edi. Bastetning muqaddas hayvoni — mushuk boʻlgan. Bastet mushukning boshili ayol sifatida tasvirlangan. Bastetning atributi — musiqa asbobi sistrum boʻlgan. Bastet Mut bilan tanilgan va u Ra Tefnut, Sokhmet va Xathorning koʻzi sifatida ham hurmat qilingan. Shu munosabat bilan Bastet quyosh koʻzining funktsiyalarini ham oldi. Gerodot har yili Bastet sharafiga raqsga tushilgan bayramlar haqida xabar qoldirgan. Qadimgi yunonlar Bastetni Artemida bilan aniqladilar. Yuqorida aytib oʻtilganidek, mushuk Bastet maʼbudasining muqaddas hayvoni hisoblangan. Qadimgi misrliklar bu hayvonga hurmat bilan munosabatda boʻlishgan. Misrda „mushuk“ nomi oddiygina yangradi: „Mau“ yoki „Miyav“. Qadimgi Misr meovlariga boʻlgan munosabat, Bastet maʼbudasining timsoli sifatida, hech boʻlmaganda hurmatli edi. Mushuklar oila aʼzolari edi, ularga hayot davomida ham, oʻlimdan keyin ham barcha hurmat bilan munosabatda boʻlishdi. U Bastet maʼbudasining yerda mujassamlanishini koʻrish kabi edi. Bu hayvonlar sharaf bilan koʻmilgan, fir’avnlar kabi mumiyalangan va ularni oʻldirish uchun jazo oʻlim jazosi edi. Agar oilada mushuk oʻlgan boʻlsa, unda mushukning egalari va ularning qarindoshlari motam belgisi sifatida qoshlarini oldirganlar. Mushukning jasadi balzamlangan va sarkofagga joylashtirilgan, shundan soʻng u mushuklarni koʻmish uchun maxsus moʻljallangan nekropollardan biriga joylashtirilgan..[3]

 

Isis tahrir

Isis Misr dinining asosiy maʼbudasi boʻlib, u dastlab lochin boshli xudoning yerdagi mujassamlanishi hisoblangan. Osiris xudosining singlisi va rafiqasi, Horus va Misr qirollarining onasi edi. Isisning ramzi qirollik taxti boʻlib, uning belgisi koʻpincha maʼbuda boshiga qoʻyiladi. Yangi Qirollik davridan boshlab maʼbudaga sigʻinish Xathorga sigʻinish bilan chambarchas bogʻliq boʻla boshladi, buning natijasida Isis baʼzan sigir shoxlari bilan oʻralgan quyosh diski shaklida bosh kiyim kiyadi. Ona maʼbudasi sifatida Isisning muqaddas hayvoni „Geliopolisning buyuk oq sigiri“ — Memfis buqasi Apisning onasi hisoblangan. Yerda yunonlar tomonidan Iseum (zamonaviy Behbayt al-Hagar) deb nomlangan Hebet maʼbudaning eng qadimgi diniy markazlaridan biri boʻlgan, u hozirda vayronaga aylangan. Heliopolis teologik tizimida Isis xudo Geb va maʼbuda Nutning qizi sifatida hurmatga sazovor boʻlgan. Plutarxning mashhur hikoyasida kelgan afsonalarda maʼbuda Osirisning sodiq rafiqasi sifatida tanilgan, Osirisning jasadi akasi Set tomonidan oʻldirilganidan ancha keyin topilgan. Osirisning boʻlaklarga boʻlingan qoldiqlarini yigʻib, Isis xudo Anubisning yordami bilan ulardan birinchi mumiyani yasadi. Mumiyalangan Osiris jasadidan maʼbuda sehrli tarzda undan oʻgʻli Horusga homilador boʻlgan. Denderadagi Xathor ibodatxonasi va Abidosdagi Osiris ibodatxonasida erining mumiyasi ustiga choʻzilgan lochin shaklidagi maʼbuda tomonidan oʻgʻil tugʻilishining yashirin harakatini koʻrsatadigan relyef kompozitsiyalari saqlanib qolgan. Afsonaga koʻra, Osiris yer osti dunyosining xoʻjayini boʻldi, Isis esa Xemmis (Delta) botqoqlarida qamish uyasida Horusni tugʻdi. Koʻp sonli haykallar va boʻrtmalarda maʼbuda fir’avn qiyofasini olgan oʻgʻlini emizayotgani tasvirlangan. Isis — „jozibali, xudolar orasida birinchi“, sehr va yashirin ibodatlar bekasi, uning ismi bolalar va oilani himoya qilish uchun talaffuz qilinadi. Tibbiyotning homiy xudolaridan biri boʻlgan Isis oʻz bilimi bilan chayonlar tomonidan botqoqlarda chaqilgan chaqaloq Horusni davoladi. Oʻshandan beri, maʼbuda Selket kabi, u baʼzan chayonlarning buyuk bekasi sifatida hurmatga sazovor. Maʼbuda oʻzining maxfiy kuchlarini Horusga topshirdi va shu bilan uni katta sehrli kuch bilan qurollantirdi. Ayyorlik yordamida Isis oʻgʻli Horusga taxt va Osirisning merosi haqidagi tortishuv paytida Setni magʻlub etishga, Misr hukmdori boʻlishga yordam berdi.

Osiris tahrir

Qadimgi Misrning eng qudratli va ulugʻvor xudolaridan biri Osiris edi. Bu qayta tugʻilish xudosi va ayni paytda yer osti dunyosining shohi edi. Qadimgi Misr matnlari va Plutarxning hikoyasidagi maʼlumotlarga koʻra, Osiris yer xudosi Gebning toʻngʻich oʻgʻli va osmon maʼbudasi Nut, Isisning ukasi va eri, Neftisning ukasi, Horusning otasi edi. U oʻzining bobosi Ra-Atum, bobosi Shu va otasi Gebning qudratini meros qilib olgan qadimgi zamonlarda er yuzida hukmronlik qilgan xudolarning toʻrtinchisi edi. Misrda hukmronlik qilgan holda, u odamlarni yovvoyi turmush tarzi va kannibalizmdan ajratdi, ularga don (arpa va shingil) ekishni, uzumzorlar ekishni, non pishirishni, pivo va vino tayyorlashni, shuningdek, mis va oltin rudalarini qazib olishni va qayta ishlashni oʻrgatdi. U odamlarga tibbiyot sanʼatini, shaharlar qurishni oʻrgatgan. Choʻlning yovuz xudosi, Osirisning kenja ukasi — uning oʻrniga hukmronlik qilmoqchi boʻlgan. Bayramda 72 sherigi bilan paydo boʻlgan Set, sarkofagni hashamatli bezashni buyurdi va sehrli sarkofagga kim kirsa, Yer va Osmon ustidan hukmronlik qilishini eʼlon qildi. Navbat Osirisga yetib, u sarkofagning tubiga (oʻlchovlari uchun maxsus qilingan) yotganda, fitnachilar qopqogʻini yopib, uni qandaydir suyuqlik bilan toʻldirib, sarkofagni Nil daryosi suviga uloqtirishdi. Oqim qutini qirgʻoqqa yuvib tashladi. Osirisning sodiq rafiqasi — Isis erining jasadini topdi, u mojizaviy tarzda unda yashiringan hayotiy kuchni chiqarib oldi va oʻlgan Osirisdan oʻgʻil tugʻdi. Osirisning jasadini koʻmib, Nil deltasining botqoqlariga bordi va u erda Horus ismli chaqaloqni tugʻdi va katta qildi. Horus ulgʻaygach, Set bilan jangga kirdi. Avvaliga u magʻlub boʻldi va hatto jangda koʻzini yoʻqotdi, lekin keyin baxt uning tomoniga oʻtdi. Horus Setdan yirtilgan koʻzini olib, oʻlgan otasiga uni yutib yuborishiga ruxsat berib, uni magʻlub etdi. Osiris hayotga kirdi, lekin er yuzida qolishni istamadi va erdagi taxtni oʻgʻli Horusga qoldirib, Duatda hukmronlik qila boshladi va adolatni boshqara boshladi. Baʼzi versiyalarga koʻra, Osirisni Horus emas, balki Isis (oʻzi yoki singlisi Neftis yordamida) tiriltirgan. Osirisning dafn etilishi Isis yoki Anubisga tegishli edi..[4][5]

 

Manbalar tahrir