Narelle Autio
Narelle Autio (1969-yilda tugʻilgan) — avstraliyalik fotograf[1]. Autio In-Public koʻcha fotosuratlari jamoasining aʼzosi va Oculi fotografiya agentligining asoschisi hisoblanadi. U fotograf Trent Parkga turmushga chiqqan va u bilan hamkorlikda koʻplab loyihalarni amalga oshirgan.
| Narelle Autio | |
| Haqiqiy ismi | Narelle Autio |
| Tavalludi | 1969 (yoshi 54–55) |
| Mukofotlari | Walkley Awards (2000, 2002) Oskar Barnack Award (2002) World Press Photo award (2000, 2002) |
Autio 2000-yilda eri Parke bilan hamkorlikda "Yettinchi toʻlqin" filmi uchun ishlangan fotosuratlar koʻrgazmasini oʻtkazdi. Bundan keyin 2002-yilda „Not of this Earth“ seriali uchun fotsuratlar ishladi. 2004-yilda oʻzining yakkaxon shousi "Akvarellar"dan boʻsh vaqtlarida avstraliyaliklar hayotini oʻrganishda davom etdi. U 2010-yilda sohilda tabiiy ravishda paydo boʻlgan va insoniyat tomonidan qoldirilgan narsalar haqidagi "Bizning yoz" hujjatli shousi orqali tanildi.
U jurnalistika sohasida ikki marta Walkley mukofoti va World Press Photo mukofoti, fotografiyada Oskar Barnak mukofotlarini qoʻlga kiritgan.
Faoliyati
tahrirAutio Adelaida shahrida tugʻilib oʻsgan va Janubiy Avstraliya universitetining tasviriy sanʼat yoʻnalishini tamomlagan. U 1994-yilda Avstraliyani tark etishdan oldin Adelaida Advertiser kompaniyasida fotojurnalist sifatida oʻz faoliyatini boshlagan. U AQSh va Yevropa boʻylab uzoq vaqt sayohat qilgan. Angliyada Buyuk Britaniyaning koʻplab milliy gazetalari va Avstraliyadagi News Limitedning London byurosida faoliyat yuritgan. 1998-yilda uyga qaytib 2003-yilgacha Sydney Morning Herald gazetasida fotojurnalist boʻlib ishlagan.
2001[2] va 2006-yillarda[3] Autio Avstraliya Art Collector jurnalining „Avstraliyaning 50 fotogrofi toʻplami“ roʻyxatiga kiritilgan.
Autio 2001-yilda In-Public koʻcha fotosuratlari jamoasiga qoʻshildi[4]. U mustaqil, kollektiv fotografiya agentligi Oculi asoschisi hisoblanadi. Uning ishi Agence Vu tomonidan tarqatiladi[1] va u Janubiy Avstraliyaning Adelaida shahrida joylashgan.
Nashrlari
tahrirAutioning ilmiy kitoblari
tahrir- Place in Between. London: Stenli/Barker, 2020.ISBN 978-1-913288-14-3.
Autio surat qoʻshgan nashrlar
tahrir- 10 – 10 Years of In-Public. London: Nik Turpin, 2010-yil. ISBN 978-0-9563322-1-9ISBN 978-0-9563322-1-9.
- The Street Photographer's Manual. London: Temza va Gudson, 2014.ISBN 978-0-500-29130-6ISBN 978-0-500-29130-6. Devid Gibson tomonidan tartiblangan.
Filmlari
tahrirMukofotlari
tahrir- 2000: Walkley mukofotlari, Avstraliya.
- 2001: Birinchi mukofot, Tabiat haqidagi hikoyalar nominatsiyasi, World Press Photo mukofoti 2000, Trent Parke bilan („Avstraliya yoʻllari“ seriyasi uchun)[7].
- 2002: Walkley mukofotlari, „Raqs maktabi“ uchun kundalik hayot toifasi, Avstraliya[8].
- 2002: Birinchi mukofot, Sanʼat va koʻngilochar dastur nominatsiyasi, World Press Photo Award (2001)[9].
- 2002: Oskar Barnak mukofoti[10] „Sohilda yashovchilar“ seriali uchun.
Koʻrgazmalari
tahrir- 2000-yil: The Seventh Wave(Trent Park bilan), Stills galereyasi, Sidney[11].
- 2002: Not of this Earth, Sidney[12].
- 2002: Dva Pivo Prosim (Two Beers Please) (Trent Parke bilan). Stills galereyasi, Sidney[13].
- 2002-2004: Dream/Life and The Seventh Wave (Trent Park bilan). Canvas xalqaro sanʼat galereyasi, Amsterdam, 2002;[11] FotoFreo foto festivali, Gʻarbiy Avstraliya dengiz muzeyi, Fremantle, 2004[11]; Ariel Meyerowitz galereyasi, Nyu-York, 2004[11].
- 2010:The Summer of Us. Hugo Mishel galereyasi, Adelaida[14].
- 2012: Water HoleHugo Mishel galereyasi, Adelaida[15].
- 2013: To the SeaTrent Park bilan), Hugo Mishel galereyasi, Adelaida[16].
Manbalar
tahrir- ↑ 1,0 1,1 „Narelle Autio“. Agence Vu. Qaraldi: 2021-yil 22-avgust.
- ↑ „Australia's 50 Most Collectable Artists“. Art Collector. 2019-yil 1-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2011-yil 27-dekabr.
- ↑ „50 of Australia's Most Collectable Artists“. Art Collector. 2018-yil 27-noyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2011-yil 27-dekabr.
- ↑ „Narelle Autio“. In-Public. 2015-yil 12-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2015-yil 12-fevral.
- ↑ Buckmaster. „If virtual reality is film's next big thing, how long will it take to get right?“. The Guardian (2017-yil 6-oktyabr). Qaraldi: 2018-yil 16-noyabr.
- ↑ „Trent Parke and Narelle Autio's The Summation of Force - The Adelaide Review“. The Adelaide Review (2017-yil 20-iyun). Qaraldi: 2018-yil 16-noyabr.
- ↑ „2000, Narelle Autio & Trent Parke, 1st prize, Nature stories“. World Press Photo. Qaraldi: 2015-yil 20-yanvar.
- ↑ „Herald cleans up in Walkleys, taking gold“. smh.com.au (2002-yil 29-noyabr). Qaraldi: 2011-yil 27-dekabr.
- ↑ „2001, Narelle Autio, 1st prize, Arts and Entertainment“. World Press Photo. Qaraldi: 2015-yil 20-yanvar.
- ↑ "Beach pictures: Itʼs just another prize-winning day out there", Sydney Morning Herald, 15 April 2002. Accessed 24 May 2014.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 „Narelle Autio“. Stills Gallery. 2013-yil 18-iyulda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2011-yil 27-dekabr.
- ↑ Narelle Autio — Not of this Earth, Stills Gallery. Accessed 30 January 2017
- ↑ Exhibition notices, Stills Gallery. Accessed 15 August
- ↑ „Narelle Autio – The Summer of Us“. Hugo Michell Gallery. 2022-yil 19-avgustda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 4-dekabr.
- ↑ „Narelle Autio – Water hole“. Hugo Michell Gallery. 2022-yil 24-mayda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2015-yil 9-may.
- ↑ „Narelle Autio & Trent Parke – To the Sea“. Hugo Michell Gallery. 2022-yil 28-mayda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2015-yil 9-may.