Navplius Klitoniyning oʻgʻli
Navpliy (yunon. Ναύπλιος) Miloddan avvalgi 2 — ming yillikda yashagan. Eubeining qiroli.Klitoniyning oʻgʻli, oqsoqol Navpliyning[1] avlodi. Argonavt (Apollonga[2] koʻra boʻyicha).
Mif
tahrirAleyning iltimosiga koʻra, uning qizi Avgani[3], Katreyning iltimosiga binoan — qizlari Aerop va Klimenni sotib yubordi (ikkinchi Navpliyga uylandi)[4]. Rafiqasi (tragiklarga koʻra) Klimena (Katreyning qizi), yoki Filira („Qaytish“ sheʼriga koʻra), yokiGesiona(Kerkopg koʻra)[5]. Bolalari Palamed, Oyak va Navsimedont
- U Palamedning oʻgʻlining oʻlimi uchun qoniqishni talab qila boshladi, lekin hech narsaga erisha olmadi va ellinlarning ayollarini erlariga (Clytemnestra, Egialea, Asal) hiyonat qilishga undadi. U yunonlarning Troya ostidan qaytganida boʻron[6] koʻtarilishi uchun Poseydonga ibodat qildi. Navpliyning oʻzi Kaferey togʻida Mash’alni yoqdi(hozir Ksilofag deb ataladi), Kaferey qoyalarida kemalar qulab[7] tushdi. Boʻron boshlanganida, u Mash’alni[8] olib, yerga suzib ketganlarni oʻldirdi[9]. U axeyliklar tomonidan taʼqib qilinib, xalkiylardan panoh topganligi va uni himoya qilish uchun yosh yigitlar berilganligi va ular yashagan joy „Yosh askarlar“[10] deb nomlanganligi haqida hikoya bor.
- Sofoklning „Yelkan Naupliy“ va „Olovli Naupliy“ (ikkalasi — fr. 425-435 Radt) tragediyalarining bosh qahramoni, Filokl Katta, Astidamantus Kichik va Likopron „Naupliy“ tragediyalari, Timotiyning „Naupliy“ melosi.
Manbalar
tahrir- ↑ Mifi narodov mira. M., 1991-92. V 2 t. T.2. S.194, Lyubker F. Реальный словарь классических древностей. M., 2001. V 3 t. T.2. S.438
- ↑ Mifi narodov mira. M., 1991-92. V 2 t. T.2. S.194, Lyubker F. Реальный словарь классических древностей. M., 2001. V 3 t. T.2. S.438
- ↑ Psevdo-Apollodor. Mifologicheskaya biblioteka II 7, 4
- ↑ Psevdo-Apollodor. Mifologicheskaya biblioteka II 7, 4
- ↑ Psevdo-Apollodor. Mifologicheskaya biblioteka II 7, 4
- ↑ Kvint Smirnskiy. Posle Gomera XIV 664—689
- ↑ Kvint Smirnskiy. Posle Gomera XIV 664—689
- ↑ Kvint Smirnskiy. Posle Gomera XIV 664—689
- ↑ Kvint Smirnskiy. Posle Gomera XIV 664—689
- ↑ Kvint Smirnskiy. Posle Gomera XIV 664—689