Nikolay Poletika
Nikolay Pavlovich Poletika (1896-yil 17-aprel, Konotop[1] – 1988-yil 25-mart, Quddus) – sovet tarixchisi va iqtisodchi, iqtisod fanlari nomzodi (1936), tarix fanlari doktori (1940), professor. SSSRda „Havo transporti iqtisodiyoti“ ixtisoslashgan birinchi iqtisod fanlari nomzodi (1936)[1][2]. Birinchilardan Birinchi jahon urushi tarixini jiddiy oʻrgangan[3] . Saratovdagi RSFSR Davlat plan komiteti Reja instituti professori (1943—1944), SSSR Davlat banki kredit-iqtisodiyot instituti professori (1943—1944), Oʻrta Osiyo davlat universiteti professori (Toshkent), Belarus davlat universitetining yangi davrlar tarixi kafedrasi professori (1953—1972). U butun umri davomida partiyaga aʼzo boʻlmagan va 1973-yilda Isroilga joʻnab ketgan.
Nikolay Pavlovich Poletika | |
---|---|
Tavalludi |
17-aprel 1896-yil Konotop |
Vafoti |
25-mart 1988-yil Isroil |
Fuqaroligi | SSSR |
Sohasi | tarixchi |
Ish joylari | Oʻrta Osiyo universiteti |
Hayoti
tahrirNikolay Pavlovich Poletika 1896-yil 17-aprelda Konotop shahrida rus zodagonlar oilasida tugʻilgan. U toʻrt yoshida otasidan ayrilgan[2]. 1905-yil oktyabr oyida u Kiyevdagi yahudiy pogromiga borgan. Nikolayning buvisi 1906-yil bahorida toʻsatdan vafot etdi[2]. U birinchi Kiyev gimnaziyasini tamomlagan, u yerda 1905-yil sentyabrdan 1914-yil iyulgacha oʻqigan[2]. 1914-yil avgustda u Kiyev universitetiga (tarix va filologiya fakulteti) oʻqishga kirdi.
1923-yil 15-iyulda u Leningradga keldi va u yerda yuridik fakultetining 4-kursidan va Kiyev xalq xoʻjaligi instituti iqtisod fakultetining 3-kursidan ijtimoiy fanlar fakultetining tegishli boʻlimlariga oʻtdi [2]. 1924-yilda Leningrad universitetini (Ijtimoiy fanlar fakulteti, „Jahon iqtisodiyoti va jahon siyosati“ ixtisosligi) tugatgan. Universitetda oʻqish davrida N.Poletika toʻrtta xorijiy tilni: ingliz, nemis, fransuz va italyan tillarini oʻzlashtirgan. N.Poletika yigirmanchi yillardagi adabiy Leningrad muhitini bilar edi va Samuil Marshak, Aleksandr Green, Yelizaveta Polonskaya, opa-singillar Nappelbaum bilan yaxshi tanish edi. Osip Mandelstam Poletikaga „Vaqt shovqini“ [4] kitobini berdi.
1923—1927-yillarda „Leningradskaya pravda“ gazetasi, „Leningrad“ jurnali va „Rossiya zamonaviy“ jurnalining muxbiri[4]. „Leningradskaya pravda“da u London, Parij, Berlin, Vena, Rim, Vashington va dunyoning boshqa poytaxtlarida boʻlgan
1930—1936-yillarda Leningrad fuqaro havo floti institutida assistent, dotsent va kafedra mudiri lavozimlarida ishlagan. 1931-yil aprel oyining oxirida Poletika oʻrta quloqning yalligʻlanishi bilan ogʻir kasal boʻlib qoldi. 1951-yilgacha Leningradda, soʻngra qisqa muddat Toshkentda yashagan. 1951—1953-yillarda Toshkentdagi Oʻrta Osiyo davlat universitetida professor boʻlib ishlagan.
Manbalar
tahrir- ↑ 1,0 1,1 „Гістарычны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта“. 2016-yil 25-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2016-yil 18-sentyabr.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 „Видный русский историк Николай Полетика“. 2016-yil 19-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2016-yil 18-sentyabr.
- ↑ „Портреты историков: время и судьбы. Под редакцией: Г. Севостьянов Т. 5: Средние века. Новая и новейшая история. — М.: Наука, 2010.“. 2016-yil 19-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2016-yil 18-sentyabr.
- ↑ 4,0 4,1 „А. Б. Давидсон. Николай Павлович Полетика (1896—1988)“. 2016-yil 25-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2016-yil 18-sentyabr.