Nikolay Rozov
Nikolay Ivanovich Rozov (1918-yil 4-dekabr, Vyglyadovka qishlogʻi – 2000-yil 8-avgust, Moskva) – sovet armiyasi kapitani, Ulugʻ Vatan urushi qatnashchisi, Sovet Ittifoqi Qahramoni (1945).
| Nikolay Ivanovich Rozov | |
|---|---|
| Tavalludi |
4-dekabr 1918-yil Vyglyadovka qishlogʻi, Rossiya |
| Vafoti |
8-avgust 2000-yil (81 yoshda) Moskva, Rossiya |
| Fuqaroligi |
 SSSR |
| Qoʻshin turlari | piyoda askarlar |
| Xizmatdagi yillari | 1937–1946 |
| Jang/urush |
Sovet-Fin urushi (1939–1940) Ulugʻ Vatan Urushi |
| Mukofotlari |
   |
Hayoti
tahrirNikolay Ivanovich Rozov 1918-yil 4-dekabrda Vyglyadovka qishlogʻida (hozirgi Penza viloyatining Mokshanskiy tumanida) tugʻilgan[1]. Maktabning yettinchi sinfini bitirgandan keyin Toshkentda yashab, ijod qilgan. 1937-yilda Rozov Ishchilar va Dehqonlar Qizil Armiyasi safiga chaqirilgan. Sovet-Fin urushi janglarida qatnashgan. U 1941-yilning iyul oyidan Ulugʻ Vatan urushi frontlarida xizmat qilishni boshlagan. 1943-yilda Rozov piyodalar maktabini muvaffaqqiyatli tugatgan.
1944-yil dekabr oyiga kelib, gvardiya leytenanti Nikolay Rozov Ikkinchi Ukraina fronti 46-armiyasining 59-gvardiya oʻqchi diviziyasining 176-gvardiya otishma polkining rotasiga qoʻmondonlik qilgan. Vengriyani ozod qilish paytida u oʻzini koʻrsatgan. 1944-yil 4-dekabrda Rozovning kompaniyasi Erchi shahri yaqinida Dunayni kesib oʻtgan va uning qirgʻogʻidagi koʻprikni egallab olgan. Shundan soʻng u nemislarning koʻplab qarshi hujumlarini qaytargan.
SSSR Oliy Kengashi Prezidiumining 1945-yil 24-martdagi farmoni bilan gvardiya leytenanti Nikolay Rozov Lenin ordeni, „Oltin yulduz“ medali hamda Sovet Ittifoqi Qahramoni unvoni bilan taqdirlangan[2].
Rozov 1946-yilda kapitan unvoni bilan zaxiraga oʻtkazildi va Toshkentda yashab, shu yerda ishlay boshlagan.
Nikolay Ivanovich Rozov 2000-yil 8-avgustda Moskva shahrida vafot etgan.
Mukofotlari
tahrirNikolay Ivanovich Rozov Birinchi darajali Vatan urushi ordeni, toʻrtta Qizil Yulduz ordeni va bir qator medallar bilan ham taqdirlangan.
Adabiyotlar
tahrir- Герои и подвиги. — Саратов, 1978. — Кн. 4. — С. 142—149.
- Джураев Т. Д. Верные сыны Родины. — Ташкент, 1964. — С. 338—339.
- Подвиг. — Ташкент, 1980. — С. 204—225.
Manbalar
tahrir- ↑ „Николай Иванович Розов“. www.artchive.ru. Qaraldi: 11-noyabr 2023-yil.
- ↑ „Nikolay Ivanovich Rozov“. www.warheroes.ru. Qaraldi: 11-noyabr 2023-yil.
Havolalar
tahrir- „Nikolay Rozov“ (ru). Герои страны. Qaraldi: 2015-yil 9-fevral.