Olim Usmon
Olim Usmon (taxallusi; asl ismsharifi Usmonov Olim; 1912.31.12, Jalolobod — 1989.20.9, Toshkent) — tilshunos olim, lugʻatshunos. Oʻzbekistonda xizmat koʻrsatgan fan arbobi (1973). Nizomiy nomidagi Pedagogika institutini tugatgan (1940). Oʻzbekiston Davlat nashriyotida dastlab muharrir, keyin boʻlim mudiri (1932—35), OʻzFAN Til va adabiyot institutida ilmiy xodim (1935—1938), OʻzFAN nashriyoti direktori (1938—42), Davlat radioeshittirish qoʻmitasi raisi oʻrinbosari (1944—46). Oʻzbekiston Fanlar akademiyasi Til va adabiyot institutining lugʻat (1946—53), til tarixi (1958—65), terminologiya boʻlimlariga rahbarlik qilgan (1965— 84). Toshkent universiteti filol. fakultetining dotsenti (1954—1958). Alisher Navoiyning „Muhokamat ul-lugʻatayn“ asari haqida ilmiy tadqiqotlar olib borgan. „Oʻzbek tili grammatikasi (fonetika va morfologiya)“ (hamkorlikda, 1938), „Oʻzbek tilining imlo lugʻati“(1940), „Imlo lugʻati“ (1949) singari darslik va oʻquv qoʻllanmalarini eʼlon qilgan. 5 jildli „Ruscha-oʻzbekcha lugʻat“ (1950—55), „Ruscha-oʻzbekcha yon lugʻat“ (1956), „Internatsional soʻzlar lugʻati“ (1959, 1962), „Qisqacha ruscha-oʻzbekcha lugʻat“ (1961), „Ruscha-internatsional oʻzlashtirma soʻzlar izoxli lugʻati“ (1965, 1972), „Ijtimoiy-si-yosiy terminlar lugʻati“ (1976) kabi kitoblarning yaratilishida ishtirok etgan.[1]
Olim Usmon | |
---|---|
Tavalludi |
Usmonov Olim 31-dekabr 1912-yil |
Vafoti |
20-sentyabr 1989-yil (76 yoshda) Toshkent |
Millati | O'zbek |
Manbalar
tahrirHavolalar
tahrirUshbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |