Pitsa effekti

Diniy tadqiqotlar va sotsiologiya da Pitsa effekti-maʼlum bir xalq yoki millat madaniyatining bir qismi boshqa bir muhitga chiqib, turli oʻzgarishlarni boshdan kechirishi va oʻz „ona“ madaniyatiga qaytib kirishini ifodalovchi termindir. Shu bilan bogʻliq iboralar „hermenevtik qaytarib berish toʻplami“, „qayta madaniyatlashtirish“ va „oʻzini oʻzi yoʻnaltirish“ kabi terminlarni oʻz ichiga oladi^[1].

„Pitsa effekti“ atamasi ilk bor Avstriyada tugʻilgan hindu rohib va Sirakuza universitetining antropologiya professori Agehananda Bharati^[2] tomonidan 1970-yilda qoʻllanilgan^[3].

Havolalar tahrir

↑ „Pizza effect“, Wikipedia (inglizcha), 2024-02-04, qaraldi: 2024-03-08
↑ „Agehananda Bharati“, Wikipedia (inglizcha), 2024-01-25, qaraldi: 2024-03-08
↑ Agehananda Bharati (1970). "The Hindu Renaissance and its Apologetic Patterns". The Journal of Asian Studies (Association for Asian Studies) 29 (2): 267–287. doi:10.2307/2942625. https://archive.org/details/sim_journal-of-asian-studies_1970-02_29_2/page/267.

[1] „Pizza effect“, Wikipedia (inglizcha), 2024-02-04, qaraldi: 2024-03-08

[2] „Agehananda Bharati“, Wikipedia (inglizcha), 2024-01-25, qaraldi: 2024-03-08

[ab70-3] Agehananda Bharati (1970). "The Hindu Renaissance and its Apologetic Patterns". The Journal of Asian Studies (Association for Asian Studies) 29 (2): 267–287. doi:10.2307/2942625. https://archive.org/details/sim_journal-of-asian-studies_1970-02_29_2/page/267.

[1]

[2]

[3]