Plovdiv etnografiya muzeyi
42°9′0″N 24°45′11″E / 42.15000°N 24.75306°E
| Plovdiy etnografiya muzeyi | |
|---|---|
| Asos solingan sana | 1917–yil |
| Joylashuvi | Bolgariya, Plovdiv |
| Location | 2, Dr. Chomakov str., 4000 Plovdiv |
Plovdiv etnografiya muzeyi (bolgarcha: Регионален етнографски музей — Пловдив) — Bolgariyaning Plovdiv shahrida joylashgan etnografiya muzeyi. Muzey 1938-yilda shaharning Eski shaharcha qismidagi savdogar Argir Kuyumjioʻgʻlining uyi oʻrnida barpo etilgan. Muzeyda oltita koʻrgazma mavjud boʻlib, ularning har biri alohida xonani egallaydi.
Tarixi
tahrir1891-yildayoq Plovdivda etnografiya muzeyini tashkil etish rejalangan. Muzey tashkil topishida mahalliy olim va jurnalist Stoyu Shishkovning hissasi katta boʻlgan. Uning harakatlari natijasida 1917-yil viloyat muzeyi tashkil etilgan. Shishkov muzeyning birinchi kotibi va yagona xodimi edi. 1931-32-yillarda 500 ta buyumdan iborat kolleksiya Plovdiv milliy kutubxonasi va muzeyiga topshirildi. 1938-yilda muzey Plovdiv meri Bojidar Zdravkov tufayli Munitsipal muzey uyi sifatida qayta tiklandi va Kuyumdjioglu uyida tashkil etildi. Muzey 1943-yil 14 oktabrda rasman qayta ochildi. Olti yil oʻtgach, Munitsipal muzey uyi Xalq etnografiya muzeyiga aylandi. Doimiy koʻrgazma 1952-yilda tashkil etilgan va 1962-yilda sezilarli darajada toʻldirilgan[1].
Bugungi kunda Plovdiv etnografiya muzeyida qishloq xoʻjaligi, hunarmandchilik, mato, kiyim-kechak, mebel, musiqa asboblari, diniy buyumlar va sanʼat asarlaridan iborat 40 000 dan ortiq eksponatlar toʻplami mavjud. Bundan tashqari, muzeyda ilmiy arxiv, kutubxona va fotosuratlar arxivi mavjud.
Binosi
tahrir
Muzey joylashgan Kuyumdjiogʻlu uyi 1847-yilda Plovdivlik savdogar Argir Xristov Kuyumdjiogʻlu uchun qurilgan[2]. Uyda 12 ta xona va ayvonlar mavjud. Uyning ichki va tashqi bezaklari murakkab gulli naqshlardan iborat. Har bir xonaning shifti yogʻochdan oʻyilgan. Uyning bogʻi boʻlgan ichki hovlisi bor[3][4].
1878-yilda Bolgariya Usmonlilar hukmronligidan ozod boʻlgach, Argir Kuyumjioʻgʻli Plovdivni tark etib, Vena shahrida yashay boshlaydi. 1898-yildan 1902-yilgacha uy qizlar pansionati sifatida ishlatilgan. Shundan soʻng u Garabet Karagʻozyanning tegirmon zavodi tomonidan un ombori va sirka zavodi sifatida foydalanilgan. 1930-yilda uni bolgar tamaki savdogari Antonio Kolaro (Rouse shahridan Antonii Kolarov) sotib oldi[5]. Kolaro uyni buzib, tamaki ombori qurmoqchi edi, biroq unga Plovdiv munitsipaliteti ruxsat bermadi. Munitsipalitet 1938-yilda uyni sotib oldi, taʼmirlash ishlarini olib bordi va muzey tashkil qildi[3][4].
Galereya
tahrir
Manbalar
tahrir |
Vikiomborda Plovdiv etnografiya muzeyi haqida turkum mavjud |
- ↑ „History“. Plovdiv Regional Ethnographic Museum (2009). 2009-yil 6-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2009-yil 15-iyul.
- ↑ Делев, Петър „Стопанска активност на възрожденските българи“,. История и цивилизация за 11. клас (Bulgarian). Труд, Сирма, 2006.
- ↑ 3,0 3,1 „The house“. Plovdiv Regional Ethnographic Museum (2009). 2009-yil 6-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2009-yil 15-iyul.
- ↑ 4,0 4,1 Терзиева, Екатерина. „Къщата със 130-те прозореца“ (Bulgarian). Сега (2006-yil 14-iyun). 2011-yil 28-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2016-yil 10-avgust.
- ↑ „21-о Народно събрание; 17 юни 1926 г.“ (Bulgarian). Народно събрание на Република България. 2004-yil 19-noyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2016-yil 10-avgust.