Rebecca Alexander
Rebecca Ann Alexander (1979-yil 4-fevralda tugʻilgan) — amerikalik psixoterapevt va yozuvchi. Usher sindromi tufayli koʻr boʻlib qolgan Alexander 2014-yilda koʻrish qobiliyati yomonlashgani, shuningdek, Kilimanjaro togʻi choʻqqisiga chiqish kabi ekstremal sportchi sifatida erishgan jasoratlari haqida esdalik yozgan. U 2016-yilda Amerika koʻzi ojizlar jamgʻarmasi tomonidan Helen Keller mukofotiga sazovor boʻlgan.
Rebecca Alexander | |
---|---|
Tavalludi |
Rebecca Ann Alexander 4-fevral 1979-yil |
Fuqaroligi | AQSh |
Kasbi | Psixoterapevt, muallif, fitnes instruktor, nogironlik huquqlari himoyachisi |
Veb-sayti | rebalexander.com |
Yoshligi va taʼlimi
tahrirRebecca Ann Alexander 1979-yilning 4-fevralda Kaliforniyaning Oakland shahrida yahudiylar oilasi hisoblanmish Terry Pink Alexander va advokat David Alexanderning oilasida tug‘ilgan[1][2] Uning ikki nafar akasi bor. Ularning biri Daniel boʻlsa, boshqasi Peter Alexander (jurnalist; NBC News va Oq uy muxbiri)[3].
Alexanderga oʻn ikki yoshida retinit pigmentozasi — koʻrish qobiliyatini yoʻqotish tashxisi qoʻyilgan[3]. U maktabda futbol sport turi boʻyicha Makkabiylar oʻyinlarida qatnashgan. Shuningdek, Oaklandda boʻlib oʻtgan Temple Sinai turnirida qatnashgan[2]. Oʻn sakkiz yoshida, ikkinchi qavat derazasidan yiqilib, bir necha oy davomida reabilitatsiyaga olingan. Ushbu voqea ortidan uning kollejga kirishini bir qancha muddatga kechiktirilgan[2]. Alexande kollejda oʻqishni boshlaganida tinnitus kasalligini boshdan kechira boshlaydi. Yigirma yoshida unga doktorlar tomonidan Usher sindromining III tur tashxisi qoʻyiladi[3][4].
Alexander Michigan universitetida bakalavr darajasini va Kolumbiya universitetida ijtimoiy mehnat va sogʻliqni saqlash sohasi boʻyicha ikki marotaba magistrlik darajasini qoʻlga kiritgan[5].
Hayoti
tahrirAlexanderning Not Fade Away: A Memoir of Senses Lost and Found (So‘nmas : Yo‘qolgan va topilgan hislar xotirasi) nomli xotira kitobi Sasha Alper bilan birgalikda yozilgan va 2014-yilda nashr etilgan[6]. U oʻz kitobini targʻib qilish uchun Today, Morning Joe va boshqa shoularda koʻrinish beradi[7][8]. 2019-yilda Lindsey Ferrentino (ssenariy muallifi) John Krasinski (prodyuser), David O. Russell hamda Emily Blunt rol ijro etgan Not Fade Away nomli film suratga olinayotgani haqida xabar berilgan edi[9].
The New York Times gazetasidagi kitob sharhida Alexander qanday qilib marafonlarda hamda bir haftalik xayriya velosportlarida qatnashib, „oʻzini mashaqqatli jismoniy jasoratlarga undagani“ tasvirlangan[10]. Uning sayohatlari orasida Inka izidan Machu Pikchugacha, Alkatraz orolidan San-Fransiskodagi suv parkigacha boʻlgan 1,5 milya sovuq okean suvida suzish va Kilimanjaro togʻiga chiqish kabilar mavjud[10][11][12]. U, shuningdek, New Yorkdagi sport zalida spinning va yuqori intensiv mashgʻulotlardan dars beradi[2].
Alexander 2019-yilda Ali Stroker tomonidan kar va zaif eshituvchi odamlarning hikoyalarini yoritish uchun yaratilgan Silent No More (Endi jimlik yoʻq) sayyohlik spektaklining ijrochilaridan biri boʻlgan[9].
U bir nechta mukofotlarga sazovor boʻlgan, jumladan 2016-yilda Amerika Koʻzi ojizlar jamgʻarmasining Helen Keller mukofotiga, 2017-yilda Nogironlik huquqlari himoyachilari tomonidan Eagle mukofotiga va 2017-yilda Michigan Universitetining Bicentennial Alumni mukofoti kabi sovrinlarini qoʻlga kiritgan[13]. 2018-yilda Usher sindromi haqida xabardorlikni oshirish maqsadida Boston Red Sox oʻyinida birinchi marta tantanali ravishda koʻrinish bergan[3].
Manbalar
tahrir- ↑ „Rebecca Alexander“. Lighthouse International. 2011-yil 21-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 2-aprel.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Harris. „Fading sight and sound turn Oakland native into a fighter“. J. The Jewish News of Northern California (2014-yil 19-sentyabr). Qaraldi: 2022-yil 2-aprel.Harris, Liz (September 19, 2014). „Fading sight and sound turn Oakland native into a fighter“. J. The Jewish News of Northern California. Retrieved April 2, 2022.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Daley. „Rebecca Alexander is completely deaf and slowly going blind. Her next stop is Fenway.“. boston.com (2018-yil 22-avgust). Qaraldi: 2022-yil 2-aprel.Daley, Lauren (August 22, 2018). „Rebecca Alexander is completely deaf and slowly going blind. Her next stop is Fenway“. boston.com. Retrieved April 2, 2022.
- ↑ Cohen. „How Rebecca Alexander Navigates Life in New York While Going Deaf and Blind – New York Magazine – Nymag“ (en-us). New York Magazine (2009-yil 30-yanvar). Qaraldi: 2022-yil 2-aprel.
- ↑ Nasiatka. „Our Interview with Rebecca Alexander“. Different & Able (2020-yil noyabr). 2022-yil 23-noyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 2-aprel.
- ↑ „Not Fade Away by Rebecca A. Alexander, Sascha Alper“. Penguin Randomhouse. Qaraldi: 2022-yil 2-aprel.
- ↑ Alexander, Peter. „'A lot happier': Why Rebecca Alexander won't let going blind, deaf, hold her back“ (en). TODAY.com (2014-yil 15-sentyabr). Qaraldi: 2022-yil 2-aprel.
- ↑ „Forging ahead despite losing hearing, vision“ (en). MSNBC.com (2014-yil 17-sentyabr). Qaraldi: 2022-yil 2-aprel.[sayt ishlamaydi]
- ↑ 9,0 9,1 Herbert, James. „'Silent No More' bringing struggles, successes of those with hearing loss to the stage“. San Diego Union-Tribune (2019-yil 28-iyun). Qaraldi: 2022-yil 2-aprel.
- ↑ 10,0 10,1 Bouton, Katherine. „Young, Stricken and Determined to Fight“. The New York Times (2014-yil 20-oktyabr). Qaraldi: 2022-yil 2-aprel.
- ↑ Riley, Cailin. „An Unlikely Friendship That Thrives In Spite Of Challenges“. 27 East (2018-yil 10-avgust). Qaraldi: 2022-yil 2-aprel.
- ↑ Keating. „Rebecca Alexander Climbs Mount Kilimanjaro“ (en). People.com (2015-yil 9-sentyabr). Qaraldi: 2022-yil 2-aprel.
- ↑ „Usher Syndrome Society Board & Staff“ (en). Usher Syndrome Society. Qaraldi: 2022-yil 2-aprel.
Havolalar
tahrir- Rasmiy sayti
- Shovqin va yorugʻlik shahrida kar va koʻr boʻlish The New Yorkerdan Alexander haqida (2009-yil; ingliz tilida)
- Rebecca Alexander bilan suhbat (Wayback Machine saytida 2022-11-23 sanasida arxivlangan), Different & Able (2020)dan 36 daqiqalik video intervyu (ingliz tilida)