Rhus typhina
Rhus typhina, kiyik sumaki — Shimoliy Amerikaning sharqiy qismida oʻsuvchi Anacardiaceae oilasiga mansub gulli oʻsimlik turi. U asosan Kanadaning janubi-sharqiy qismida, Amerika Qoʻshma Shtatlarining shimoli-sharqiy va oʻrta-gʻarbiy qismida hamda Appalachi togʻlarida[2] uchraydi, lekin moʻtadil iqlimli mintaqalarida bogʻ oʻsimligi sifatida oʻstiriladi.
| Rhus typhina | |
|---|---|
_-_Rhus_typhina_-_Staghorn_sumac_-_%D0%92%D0%BB%D0%B0%D0%BA%D0%BD%D0%B5%D1%81%D1%82_%D1%88%D0%BC%D0%B0%D0%BA_-_Essigbaum_(23408707041).jpg)
| |
| Oʻsimliklar | |
| Yuksak oʻsimliklar | |
| Gulli oʻsimliklar | |
| Ikki urugʻpallalilar | |
| Rosids | |
| Sapindales | |
| Anacardiaceae | |
| Rhus | |
R. typhina
| |
| Binar nomi | |
| Rhus typhina | |
| |
| Sinonimlar | |
|
Rhus hirta | |
Etimologiya
tahrirLotincha nomi typhina Karl Linney va Erikus Tornerning oʻsimlik haqidagi taʼrifida „Ramis hirtis uti typhi cervini“ iborasi bilan izohlanadi, yaʼni „novdalari baxmal shoxlari kabi qoʻpol“[3].
Fransuz va nemis tillarida turning umumiy nomi (sumac vinaigrier; Essigbaum) „sirka daraxti“ degan maʼnoni bildiradi.
Tavsif
tahrirRhus typhina - ikki xonali, balandligi 5 m (16 ft) gacha oʻsadigan kichik daraxt. U uzunligi 25–55 cm (10–22 in) navbatma-navbat, pinnatsimon murakkab barglarga ega[4]. Barglari va poyalari zich zang rangli tukchalar bilan qoplangan. Shoxlarni eslatuvchi baxmal toʻqimasi va novdalarining vilkalar naqshi „ kiyik shoxli sumalak“ deb nomlanishiga sabab boʻlgan[5].
Kichkina, yashil-oq sargʻish gullari zich toʻpgullarda joylashgan[6]. Gullar maydan iyulgacha gullaydi, mevalar esa iyundan sentabrgacha pishib yetiladi[7]. Kuzda barglari — qizil, toʻq sariq va sariq ranglarning yorqin rangda boʻladi[8]. Meva oʻsimliklarda yoz oxiridan bahorgacha qolishi mumkin. Qishda uni koʻplab qushlar isteʼmol qilishadi[9].
Kultivatsiya
tahrirBogʻda foydalanish uchun koʻplab navlar ishlab chiqilgan, ulardan quyidagilar Qirollik bogʻdorchilik jamiyatining Bogʻdagi xizmatlari uchun mukofotiga sazovor boʻlgan :[10]
Foydalanadi
tahrir
Sumak mevalarini yeyish mumkin[13]. Ulardan „Hind limonadi“ deb ataladigan pushti " limonad " qilish mumkin[14]. Ichimlik ekstrakti jele tayyorlash uchun ham ishlatilishi mumkin[15][13]. Sumakining barglari, mevalari tamaki va boshqa oʻtlar bilan aralashtirib, tubjoy amerikalik qabilalar tomonidan chekilgan[16]. Ushbu amaliyot bugungi kungacha davom etmoqda.
Sumakning ildizlaridan tashqari barcha qismlari tabiiy boʻyoq sifatida ham, mordan sifatida ham ishlatilishi mumkin. Oʻsimlik taninlarga boy. Barglarini yozda, poʻstlogʻini esa butun yil davomida yigʻib olinishi mumkin[17].
Manbalar
tahrir- ↑ Stritch, L. (2018). „Rhus typhina“. IUCN Red List of Threatened Species. 2018: e.T61984086A61984088. doi:10.2305/IUCN.UK.2018-1.RLTS.T61984086A61984088.en. Retrieved 19 November 2021.
- ↑ „Rhus typhina Range Map“. United States Geological Survey. 2012-yil 26-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2-mart 2008-yil.
- ↑ Linnaeus, Carl. Centuria II plantarum. exc. L.M. Höjer, 1756 — 14-bet.
- ↑ Uva, Richard H.. Weeds of The Northeast. Ithaca, NY: Cornell University Press, 1997 — 326–327-bet. ISBN 0-8014-3391-6.
- ↑ RHS A-Z encyclopedia of garden plants. United Kingdom: Dorling Kindersley, 2008 — 1136-bet. ISBN 978-1405332965.
- ↑ Uva, Richard H.. Weeds of The Northeast. Ithaca, NY: Cornell University Press, 1997 — 326–327-bet. ISBN 0-8014-3391-6.
- ↑ „Rhus“. Woody Plant Seed Manual. USDA Forest Service. 2009-yil 19-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 1-noyabr.
- ↑ RHS A-Z encyclopedia of garden plants. United Kingdom: Dorling Kindersley, 2008 — 1136-bet. ISBN 978-1405332965.
- ↑ Niering, William A.. The Audubon Society Field Guide to North American Wildflowers, Eastern Region. Knopf [1979], 1985 — 327-bet. ISBN 0-394-50432-1.
- ↑ „AGM Plants - Ornamental“. Royal Horticultural Society (2017-yil iyul). Qaraldi: 9-oktabr 2018-yil.
- ↑ „RHS Plantfinder - Rhus typhina 'Dissecta'“. Qaraldi: 9-oktabr 2018-yil.
- ↑ „Rhus typhina Andoza:Tdes = 'Sinrus'“. RHS. Qaraldi: 17-fevral 2021-yil.
- ↑ 13,0 13,1 Elias, Thomas S.. Edible Wild Plants: A North American Field Guide to Over 200 Natural Foods. New York: Sterling [1982], 2009 — 250-bet. ISBN 978-1-4027-6715-9. OCLC 244766414.
- ↑ Peterson, Lee Allen. Edible Wild Plants. New York: Houghton Mifflin, 1977 — 186-bet. ISBN 0-395-20445-3.
- ↑ Thayer, S. (2006).
- ↑ „Smoking and Pipes“. Traditional Lifestyle. Cowasuck Band of the Pennacook-Abenaki People. 2021-yil 25-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 1-noyabr.
- ↑ Dean, Jenny. Wild Color: The Complete Guide to Making and Using Natural Dyes. New York: Watson-Guptill, 1999 — 123-bet. ISBN 9780823057276.