Vikipediya

Sankt-Peterburgdagi oʻzbeklar

Sankt-Peterburgdagi oʻzbeklar — Sankt-Peterburg shahrida vaqtincha/doimiy yoki noqonuniy ravishda istiqomat qiluvchi oʻzbek millatiga mansub kishilarning umumiy nomi. 2010-yildagi aholini roʻyxatga olish maʼlumotlariga koʻra, shaharda 20345 nafar oʻzbek istiqomat qilgan, bu Sankt-Peterburg umumiy aholisining 0,48 % ni tashkil etadi[1][2]. Biroq, aholini roʻyxatga olishda hech boʻlmaganda shaharda noqonuniy boʻlganlar hisobga olinmagan, shuning uchun oʻzbek millatiga mansublarning haqiqiy soni bu koʻrsatkichdan sezilarli darajada yuqori boʻlishi mumkin. Turli maʼlumotlarga koʻra, noqonuniy muhojirlarni hisobga olishda ularning soni 300 mingdan 850 ming kishigacha oʻzgarib turadi[3][4][5].

Sankt Peterburgdagi o'zbeklar
Hozirgi joylashuv areali va aholi soni
Jami: 20347 ta (2011-yil), ro'yxatga olinmaganlar bo'yicha taxminan 300000-850000 atrofida.
Rossiya
Til

O'zbek

Rus
Dini Islom
Oʻxshash xalqlar qirg'iz, tojik
Sankt-Peterburgdagi oʻzbeklar jamoasi tomonidan qurilgan joʻme masjidi.

Oʻzbeklarning aksariyati yaqinda kelgan va Rossiya jamoatchiligini yaxshi tushunmaganligi sababli ular boshqa millat vakillari bilan kamdan-kam aloqada boʻlib, madaniy, diniy urf-odatlarga va „doʻstlik“ tamoyiliga qatʼiy amal qiladi[6][7][8]. Shahar infratuzilmasi xizmatlari mehnat muhojirlarining koʻpchiligi uchun mavjud boʻlmaganligi sababli jamiyat oʻzi uchun „parallel“ norasmiy infratuzilmani (bolalar bogʻchalari, transport, tibbiyot va boshqalar) yaratgan[5][6]. Norasmiy maʼlumotlarga koʻra oʻzbek millatiga mansub aholi soni 300 ming kishidan oshib ketishiga[3] qaramay, Sankt-Peterburgda hali yangi getto shakllanmagan, chunki oʻzbek jamoalari asosan shahar markazida bir tekisda joylashgan boʻlib, ular bilan yonma-yon istiqomat qiladi. shahar aholisi, ammo ommaviy axborot vositalarida Oʻzbek Peterburg majoziy nomini olgan shaharda parallel jamiyatni allaqachon yaratilgan[6][8].

Tarixi

tahrir

Rus imperiyasi

tahrir

Tarixan oʻzbeklar Sankt-Peterburgga savdo karvonlari, elchixonalar va boshqa missiyalar oerqali kelib qolgan[7].

Sankt-Peterburgda oʻzbeklarning borligi birinchi marta sharqshunos olim Grigoriy Spasskiy tomonidan tilga olingan, unga koʻra shaharga buxorolik elchi Irnazar Maqsudov kelgan, unga imperator Yekaterina II Buxoroda madrasa qurish uchun pul ajratgan[9]. Shaharda XVIII asrda Abdulkarim Buxoriy boshchiligidagi birinchi Buxoro elchixonasi paydo boʻlgan[10].

1870—1890-yillarda Peterburgdagi Sahifalar korpusi va Nikolaev otliq maktabida keyinchalik ofitser[11] unvonini olgan Buxoro shahzodasi Sayyid Mir-Mansur tahsil olgan edi.

1893—1896-yillarda Sankt-Peterburgda Nikolaev kadet korpusida boʻlajak amir Seyid Olimxon oʻqib, rus armiyasi general-leytenanti unvonini oldi[12].

Oʻz vaqtida Sankt-Peterburgda pedagog Ajzi[13], konchilik instituti bitiruvchisi Obidjon Mahmudov — kon muhandisligi diplomini olgan birinchi oʻzbekistonlik[14] sanaladi. Ushbu insonlar kabilar oʻzbek millatiga mansub koʻzga koʻringan arboblar yashab, tahsil olganlar. Toshmuhamed Qori-Niyozov — Oʻzbekiston Fanlar Akademiyasining birinchi prezidenti hisoblanadi[7].

Sovet davri

tahrir

Birinchi marta 1926-yildagi aholini roʻyxatga olish jarayonida oʻzbek millatiga mansub shaxslar rasman roʻyxatga olingan boʻlsa, keyinchalik ularning soni atigi 103 kishini tashkil etgan[15]. XXI asr boshlarigacha boʻlgan koʻp oʻn yilliklar davomida, aholini roʻyxatga olish maʼlumotlariga koʻra, oʻzbeklar soni 8000 kishi ichida saqlanib qolgan[16][17][18][19]. Oʻzbek diasporasi vakillari ziyolilar[7] va talabalarni tashkil etgan edi[20].

Chor Rossiyasi davrida boʻlgani kabi, Leningradda ham oʻzbekistonlik boʻlajak koʻplab taniqli yozuvchilar, tilshunos va olimlar taʼlim olgan boʻlib, ulardan eng mashhurlari: Komil Yashen — yozuvchi, Zarif Rajabov — Akademiya Tarix va arxeologiya institutining birinchi direktori. Oʻzbekiston fanlari fanlari nomzodi, Abdulla Ahmedov — Oʻzbekiston xalq artisti, Ali Hamrayev — Sankt-Peterburg kino va televideniya universiteti rejissyorlik kafedrasi professori, Sankt-Peterburg oʻzbek diasporasi madaniyati sektori mudiri, Habibullo Abdusamatov — fizika fanlari doktori va matematika fanlari va boshqalar yetishib chiqgan[7].

1935-yilda Leningradda Toshkentbay Egamberdiev boshchiligida oʻzbek arqonchilarning birinchi milliy sirk attraksioni tashkil etilgan boʻlib, u 1941—yilgacha faoliyat koʻrsatgan[7].

Hozirgi kunda

tahrir

Hozirgi davrda oʻzbek diasporasi Moskva bilan birga Sankt-Peterburgda ham keng tarqalgan boʻlib, ularning asosiy qismi faqat vaqtincha istiqomat qiladi va qurilish, qishloq xoʻjaligi, ishlab chiqarish, uy[7] joy kommunal va maishiy xizmat koʻrsatish sohalarida ishlayotgan mehnat muhojirlaridan iborat[7]. 2011—yil holatiga koʻra, har yili 100 mingdan ortiq oʻzbekistonlik mehnat qilish huquqini oladi. Koʻpgina ishchilar uchun hayot sifati noqulay boʻlib qolmoqda, koʻpchilik odamlar 20-30 kishilik kvartiralarda, eng yomon holatda, podvallarda yoki vagonlarda yashaydilar. Shuningdek, har bir migrant muntazam ravishda politsiya tekshiruvi ob’ektiga aylanishi mumkin. Sankt-Peterburgda uzoq vaqt barqaror ish joyida boʻlgan oʻzbek ishchilari „prorablar“ deb ataladi va qoidaga koʻra, yangi mehnat muhojirlariga joylashishga yordam beradi[6]. Oʻzbek muhojirlari orasida erkaklar koʻp, ayollar va bolalar kam uchraydi[6].

Oʻzbeklar jamoasida mutlaq bir xillik yoʻq, koʻpchilik Oʻzbekistonda mintaqaviy kelib chiqishiga koʻra ixcham yashaydi: xususan, Torjkovskiy bozori hududida yashovchi oʻzbeklar Samarqanddan, Uralskaya koʻchasida asosan Fargʻona vodiysidan kelgan oʻzbeklar,Vasilevskiy orolida xorazmliklar, Kalinin bazasi va Sennaya maydonida esa Toshkentdan kelganlar yashaydi[6].

Aksariyat oʻzbeklar Sankt-Peterburgga yetib kelgach, xalq anʼanalari, milliy taomlari (iloji boʻlsa) va eʼtiqodiga qatʼiy rioya qilgan holda shahar aholisi bilan ortiqcha aloqaga chiqmaslikka harakat qiladi. Oʻzbek bolalari, qoida tariqasida, shahar jamiyatiga koʻproq ochiq, rus tili va hayotini yaxshiroq oʻzlashtiradilar. Biroq, qoida tariqasida, ular maktabda ishlash bilan bogʻliq muammolarga duch kelishadi, shuning uchun ular rus tengdoshlaridan bir yil orqada oʻqishadi. Vaqt oʻtishi bilan bunday bolalar koʻpincha rus jamiyatiga muvaffaqiyatli singib ketishadi va oʻzlarini Sankt-Peterburg fuqarolari sifatida his qilishadi[6]. .

Noqonuniylar

tahrir

Shaharda taxminan 300-400 ming oʻzbek muhojiri istiqomat qiladi, biroq ulardan atigi 120 ming nafari ishlash uchun ruxsatnomaga ega[20]. Noqonuniy muhojirlar uchun yashash sharoitlari ancha yomonroq, qoida tariqasida, ular issiqlik, suv va yorugʻliksiz kazarmalarda yoki favqulodda uylarda katta guruhlarda yashaydilar[8]. Bunday muhojirlar politsiyaning norasmiy yordami bilan rejalashtirilgan oʻgʻirlik nishoniga yoki OMON xodimlari tomonidan qoʻrqitish nishoniga aylanishi mumkin. Shuningdek, politsiya noqonuniy muhojirlardan pul va zargarlik buyumlarini talab qilib yoki hibsga olish va vataniga keyinchalik deportatsiya qilish bilan tahdid qilish holatlari uchramoqda[21].

Parallel infratuzilma

tahrir

Aksariyat muhojirlar shahar infratuzilmasidan foydalana olmagani bois oʻzbek jamiyati oʻzi uchun parallel ravishda „noqonuniy“ infratuzilmani yaratgan. Xususan, oʻzbekistonlik muhojirlarning farzandlari uy bogʻchalariga qatnaydi, bolalardan birining onasi tarbiyachi boʻlib ishlaydi. Shuningdek, Sankt-Peterburgda mehnat muhojirlari uchun vaqtinchalik yashash uchun moʻljallangan koʻplab „oʻzbek“ yotoqxonalari, jamoat transporti, oʻzbek muhojirlariga maxsus xizmat koʻrsatuvchi, oʻz shifokorlari, oʻzbeklar uchun oʻzbek restoranlari kabi xizmat koʻrsatish obyektlari mavjud[6]. Oʻzbekistonlik xaridorlar uchun moʻljallangan milliy taomlar sotiladigan koʻplab kichik doʻkonlar mavjud. 2011-yilda oʻzbek taomlari sotiladigan 3 ta ixtisoslashtirilgan doʻkon ochilgan[5].

Qoʻllab-quvvatlash

tahrir

Moskvadan farqli oʻlaroq, Sankt-Peterburgda oʻzbek diasporasining uyushgan hamjamiyati — Alijon Haydarov boshchiligidagi „Umid“ Oʻzbekiston vatandoshlarining Sankt-Peterburg jamiyati mavjud boʻlib, uning tarkibiga qariyb 10 000 kishi kiradi va bu jamiyat vakillarini faol qoʻllab-quvvatlaydi. Muammo kompaniyaning yuridik xizmati tomonidan hal qilinadi. Uzoq vaqt davomida kompaniya maʼlum miqdorda „yoʻqolgan pasportni qaytarish“ boʻyicha xizmatlar koʻrsatdi[20] ammo shu sababli tashkilot FSBning diqqat markaziga aylandi va natijada pasport berish huquqini yoʻqotdi[20]. Tashkilotning bevosita koʻmagida mehnat muhojirlari 3-bankdan soʻng oʻz vatanlariga pul joʻnatishlari mumkin, Umid ham Oʻzbekistonga pul oʻtkazish uchun moʻljallangan oʻzining bank filialini ishlab chiqmoqda. Tashkilot tatar diasporasi koʻmagida musulmon bayramlarini moliyalashtirish va oʻtkazishda yordam beradi[20].

2011-yilda „Umid“ koʻmagida hujjatlarni rasmiylashtirishni sezilarli darajada osonlashtiradigan „migrant karta“ tizimi joriy etildi, avvallari buning uchun kamida 15 000 rubl toʻlash talab etilardi. Karta migrantga „tartibli va vijdonli“[20] sharti bilan beriladi.

Aholi

tahrir
Sankt-Peterburg shahridagi oʻzbeklar sonining dinamikasi.
1926[15] 1939[22] 1959[16] 1970[23] 1979[17] 1989[18] 2002[19] 2010[1][2]
103 238 maʼlumotlar yoʻq 1678 1883 7927 2987 20345

Madaniy taʼsir

tahrir

Sankt-Peterburgdagi oʻzbek jamiyatining faol koʻmagi bilan 1910—yillarda Buxoro amiri Seyid Abdul-Ahadxon mablagʻlari hisobidan Sobor masjidi barpo etilgan[7].

2011—yilda Sankt-Peterburgga oʻzbek arqonchilar sulolasi yetib keldi va u oʻzbek jamoatchiligi orasida mashhur boʻla boshladi[6][24].

Oʻsha yili rus tilini bilmaydigan oʻzbeklar uchun qulay maʼlumotlarga ega boʻlishni osonlashtirish maqsadida oʻzbek tilida " Peterburg Uz " gazetasi nashr etila boshlandi[3][25]. Deyarli u bilan bir vaqtda oʻzbeklardan tashqari Tojikiston va Qirgʻiziston ishchilariga ham eʼtibor qaratuvchi " Turan " gazetasi oʻz nashrini boshladi[26][27].

Oʻzbek oshxonasi restoranlari tobora ommalashib bormoqda, ularning aksariyati Oʻzbekiston shaharlari nomi bilan ataladi[6]. 2012-yil maʼlumotlariga koʻra, ularning taxminiy soni 200 tani tashkil etadi[28].

Manbalar

tahrir
  1. ↑ 1,0 1,1 Ofitsialniy sayt Vserossiyskoy perepisi naseleniya 2010 goda. Informatsionnie materiali ob okonchatelnix itogax Vserossiyskoy perepisi naseleniya 2010 goda, 2020-04-30da asl nusxadan arxivlandi, qaraldi: 2022-07-28
  2. ↑ 2,0 2,1 Vserossiyskaya perepis naseleniya 2010 goda. Ofitsialnie itogi s rasshirennimi perechnyami po natsionalnomu sostavu naseleniya i po regionam. (Wayback Machine saytida 2021-12-09 sanasida arxivlangan): sm. (Wayback Machine saytida 2012-10-18 sanasida arxivlangan)
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 V Peterburge poyavilas gazeta dlya uzbekov
  4. ↑ Piterskaya uzbek-card
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Liga natsiy: Uzbeki v Peterburge
  6. ↑ 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 Uzbekskiy Peterburg
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 7,7 7,8 „Uzbekskaya diaspora Rossii: istoriya i sovremennost“. 2020-yil 7-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 28-iyul.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 „УЗБЕКСКАЯ ДИАСПОРА В ПЕТЕРБУРГЕ“. 2014-yil 7-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2014-yil 30-mart.
  9. ↑ Istoriya Uzbekistana v istochnikax. Tashkent, 1988.
  10. ↑ Tsit. po: Ziyaev X. Z. Razvitie ekonomicheskix, politicheskix i kulturnix svyazey Uzbekistana s Rossiey (kones XVI — nachalo XIX veka) // ONUzunligi 1984. № 1. S. 33.
  11. ↑ Gasprinskiy I. Tochniy perevod dnevnika ego svetlosti emira Buxarskago. Kazan, 1894; Iskandarov B. I. Buxara (1918—1920), Dushanbe, 1970. S. 62-63; Nazarov R. R. Seid Mir-Mansur // Islam v Sankt-Peterburge. Vip. 3. M.-N. Novgorod, 2009. S. 209—210.
  12. ↑ Gasprinskiy I. Tochniy perevod dnevnika ego svetlosti emira Buxarskago. Kazan, 1894; Semenov A. A. Ocherk ustroystva sentralnogo administrativnogo Buxarskogo xanstva pozdneyshego vremeni // Trudi AN TadjSSR. T. 25. Materiali po istorii tadjikov i uzbekov Sredney Azii. Vip. 2. Stalinabad, 1954. S. 9; Suxareva O. A. Buxara X1X — nachala XX vv. M., 1966.
  13. ↑ Muminov I. M. Iz istorii razvitiya obщestvenno-politicheskoy misli v Uzbekistane v konse XIX — nachale XX vv.// Izbr. soch. T. 1. Tashkent, 1969; Radjabov Z. Ajzi i Asiri. Dushanbe, 1951; Uzbekskaya sovetskaya ensiklopediya. T. 1. Tashkent, 1971. S. 174—175.]
  14. ↑ Nazarov R. R. Maxmudov Abidjan Abduxalik-ogli // Islam v Sankt-Peterburge. M.-N. Novgorod, 2009. S. 126.
  15. ↑ 15,0 15,1 „Всесоюзная перепись населения 1926 года. Национальный состав населения по регионам РСФСР“. «Демоскоп».
  16. ↑ 16,0 16,1 „Всесоюзная перепись населения 1959 года. Национальный состав населения по регионам России“. «Демоскоп».
  17. ↑ 17,0 17,1 „Всесоюзная перепись населения 1979 года. Национальный состав населения по регионам России“. «Демоскоп».
  18. ↑ 18,0 18,1 „Всесоюзная перепись населения 1989 года. Национальный состав населения по регионам России“. «Демоскоп».
  19. ↑ 19,0 19,1 „Всероссийская перепись населения 2002 года. Национальный состав населения по регионам России“. «Демоскоп».
  20. ↑ 20,0 20,1 20,2 20,3 20,4 20,5 V Sankt-Peterburge uspeshno deystvuet obщestvo sootechestvennikov Uzbekistana „Umid“
  21. ↑ Pogrom v dome migrantov: „Vi skajite drugim, chtobi s nami tak ne obraщalis“
  22. ↑ „Всесоюзная перепись населения 1939 года. Национальный состав населения по регионам России“. «Демоскоп».
  23. ↑ „Всесоюзная перепись населения 1970 года. Национальный состав населения по регионам России“. «Демоскоп».
  24. ↑ „В Санкт-Петербурге поселилась династия узбекских канатоходцев“. 2014-yil 7-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2014-yil 30-mart.
  25. ↑ V Severnoy stolitse poyavilas gazeta, rasschitannaya na grajdan Uzbekistana.
  26. ↑ „ИНТЕРПРЕСС.РУ — Фотоинформационное агентство. Санкт-Петербург. Россия“. 2015-yil 24-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2021-yil 22-oktyabr.
  27. ↑ Vesti. Ru: V Sankt-Peterburge vishel perviy nomer gazeti dlya migrantov
  28. ↑ „Pochemu chayxan v Peterburge bolshe, chem „Makdonaldsov““. 2014-yil 31-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 28-iyul. 
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Sankt-Peterburgdagi_oʻzbeklar&oldid=4487758" dan olindi