Sintoizm

Shintoizm, shintoizm (yaponcha: 神道 Shintō) (yaponcha shinto, aynan — Xudolar yoʻli, Xudolar taʼlimoti) — Yaponiyada tarqalgan dinlardan biri boʻlib, 6-7-asrlarda vujudga kelgan. Bu din Buddizm Yaponiyada tarqala boshlagan davrda hali aniq bir nom bilan atalmas edi. Birinchi marta „shinto“ atamasi 18-asrda Buddizmdan farq qilish uchun ishlatila boshlangan. 1868-1945-yillarda Yaponiyaning davlat diniga aylangan.

Shintoizm asosida tabiatga va ajdodlar ruhiga eʼtiqod yotadi. Uning taʼlimotiga koʻra, odamlar qandaydir ruhlar yoki Xudo (shin yoki kami)lardan tarqalgan. Oliy Xudo nomi — Amaterasu (quyosh Homiysi) hisoblanadi. Shintoizm taʼlimotining asosini imperator hokimiyatining ilohiyligi (imperatorga soʻzsiz itoat etish) toʻgʻrisidagi aqida tashkil etadi. Imperator Amaterasuning avlodi hisoblanadi. Ushbu din koʻp xudolikka asoslangan. Unda asosiy eʼtibor yer yuzidagi hayotga qaratilgan, narigi dunyo masalalariga eʼtibor kam.

Shintoizmning keyinchalik Buddizm, Konfutsiychilik hamda Xristianlik taʼsiriga uchrashi uning nufuzi pasayishiga olib keldi. Lekin, 20-asrning 50yillaridan Shintoizmga boʻlgan rasmiy munosabat yana oʻzgarib, uning yapon davlatchiligi bilan bogʻliq udum, bayram va anʼanalari tiklana boshladi.