Sirt sathi
Sirt sathi Geodeziyada ― bu har bir joyda osma chiziqlarga perpendikulyar boʻlgan sirt. Ushbu sirtlarda, taʼrifga koʻra, tangensial kuch komponentlari mavjud emas hamda ularda joylashgan massalar barqaror muvozanat holatidadir. Xususan, suyuqlikning oqib ketish jarayoni kuzatilmaydi[1].
Bu sirt tinch holatda hamda materiklar ostida davom etgancha dunyo okeani sathiga toʻgʻri kelishi mumkin[2][3]. Mexanika nuqtai nazaridan, sirt sathi tortishish kuchi teng boʻlgan sirtdir va tortishish va markazdan qochma kuchlar taʼsirida hosil boʻlgan suyuqlik yoki yopishqoq aylanadigan jismning muvozanat figurasidir[3].
Agar boshidan hisoblash uchun sirt sathi olinadigan boʻlsa, u holda nuqtalarning balandliklari nisbiy deyiladi. Qurilishda turar-joy binosining birinchi qavatining yoki tashkilotning polini sirt sathi sifatida belgilab olinadi. Bu polning sof sirti deyiladi, undan boshlab oʻlchangan balandliklar esa shartli hisoblanadi[3].
Sirt sathi xususiyatlari
tahrirSirtlar sathi quyidagi xususiyatlarga ega:
- sirt sathlari turli balandliklarda amalga oshirilishi mumkin, ularning barchasi yopiq va deyarli bir-biriga parallel;
- bir nuqtadan faqat bitta sirt sathi oʻtadi;
- sirt sathining normal yoʻnalishi tortishish kuchi yoʻnalishiga yaʼni osma chizigʻi bilan[3]. toʻgʻri keladi (lekin markazdan qochma kuchning taʼsirini hisobga olmaydigan tortishish kuchidan farq qiladi)
Sirt sathining shakli aniq matematik ifodaga ega emas. U Yer tanasida turli xil zichlikdagi massalarning taqsimlanishiga bogʻliq boʻlishi kerak[4].
Sirt sathiga misol qilib muvozanat holatidagi suyuqlik yuzasini keltirish mumkin. Yerning tortishish maydonining sirt sathlaridan biri — geoid — tahminan Dunyo okeanining oʻrtacha suv sathiga toʻgʻri keladi[3].
Yana qarang
tahrir- Yer figurasi
- Geoid
- Kvazigeoid
Manbalar
tahrir- ↑ Grushinskiy N. P. Osnovi gravimetrii. — M.: „Nauka“, 1983. — S. 19-20. — 351 s.
- ↑ Smolich S.V., Verxoturov A.G., Saveleva V.I. Injenernaya geodeziya. Uchebnoe posobie dlya studentov stroitelnix spesialnostey VUZov. — 1. — ChitGU, 2009. — S. 8. — 185 s.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Anopin V. N. Geodeziya: uchebno-metodicheskoe posobie — 1.— Volgograd : VolgGTU, 2017. — S. 11, 17—27, 32—33. — 126 s. — ISBN 978-5-9948-2516-7.
- ↑ „Лекция 9. Квазигеоид Молоденского. Астронет > Теория фигуры Земли“. Астронет. Qaraldi: 2019-yil 30-dekabr.
Bu maqola birorta turkumga qoʻshilmagan. Iltimos, maqolaga aloqador turkumlar qoʻshib yordam qiling. (Aprel 2024) |