Tannai yoki tanai (ivritcha: תַּנָּאִים, tanna — „takrorlash“, „oʻrganish“, „oʻrgatish“) — I-II asrlarda (Gillel davridan Mishnaning tugash davrigacha) Isroil yerida yahudiylikda dini faqihlariga berilgan unvon. Talmudda mazkur soʻz ushbu davr donishmandlarini ulardan oldingi ustozlari hamda ulardan keyin kelgan amooraimlardan ajratish uchun qoʻllanilgan. Talmudda jami 276 ta tannailar zikr etilgan[1].

Manbalar tahrir

  1. Najmiddinov, Karimov, Turdiyeva 2017, s. 363.

Adabiyotlar tahrir

  • Najmiddinov J., Karimov J., Turdiyeva D.. Dinshunoslik. Qomusiy lugʻat. Imom Buxoriy xalqaro markazi nashriyoti, 2017 — 480 bet. ISBN 978-9943-5105-3-1.