Vinegret
Vinaigret (fransuzcha: vinaigrette, vinaigre dan — sirka) — qaynatilgan lavlagi, sabzi, kartoshka, tuzlangan va marinadlangan sabzavotlar, qoʻziqorinlar, oʻsimlik yogʻi va sirka bilan ziravorlangan rus oshxonasining tamaddi salat (vinegretli zaravorlash), qoʻziqorin, baliq yoki goʻsht bilan ham tayyorlasa boʻladi[1][2].
 | |
| Kelib chiqishi | Ukraina, Rossiya va sobiq SSSR davlatlari oshxonasi |
|---|---|
Tarix
tahrirYangi terilgan sabzavot va koʻkatlardan tayyorlangan klassik salatlardan farqli oʻlaroq, qaynatilgan ildiz sabzavotlaridan tayyorlangan salatlar Gʻarbiy Evropada faqat XVIII-XIX-asrlar oxirida tayyorlana boshladi. Sabzavotlarning tuproqli taʼmi chiqmasligi uchun vinegret sirka kislotasi va turli xil tuzlangan bodring, marinadlar, fermentatsiyalar shaklida achchiq sous qoʻshiladi: bodring, karam, kapers, zaytun, tuzlangan qoʻziqorin va seld. Rus vinaigreti retsepti nihoyat XIX-asrning ikkinchi yarmida shakllangan[3][4][5].
Retsept
tahrirAsosiy retsept: qaynatilgan lavlagi, kartoshka va sabzi, tuzlangan bodring, piyoz yoki koʻkatlar — barchasi taxminan teng hajmda, boshqa sabzavotlarga qaraganda bir oz kamroq sabzi.
Klassik rus vinaigreti, albatta, toʻgʻralgan qaynatilgan tuxum va bir oz seld baligʻini oʻz ichiga oladi (bu holda, tuzlangan karam ishlatilmaydi, kartoshka va piyoz miqdori koʻpayadi). Hamma narsa uch foizli sirka, oʻsimlik moyi, tuz va qora murch aralashmasi bilan ziravorlanadi[3].
Vinaigret uchun pishirilgan lavlagi ishlatish yaxshiroqdiq. Qaynatilgan (pishirilgan) lavlagi, uning sharbati bilan boʻyalib qolmasligi uchun boshqa sabzavotlardan alohida yogʻ bilan ziravorlanadi[6].
Manbalar
tahrir- ↑ „Винегрет“, Краткая энциклопедия домашнего хозяйства. Том 1. М.: Большая советская энциклопедия, 1959 — 86-bet.
- ↑ „Винегреты“, Кулинария. М.: Госторгиздат, 1955 — 152—153-bet.
- ↑ 3,0 3,1 В. В. Похлёбкин 2015.
- ↑ Похлёбкин В. В. „Русская кухня“, . Национальные кухни наших народов. М.: Лёгкая и пищевая промышленность, 1983 — 8-bet.
- ↑ Похлёбкин В. В. „Салаты“, . Занимательная кулинария. М.: Лёгкая и пищевая промышленность, 1983 — 73-bet.
- ↑ Значкова Г.В.. Дешёвый стол. М.: Воениздат, 1993 — 53-bet.
Adabiyotlar
tahrir- Vinegret // Kultura pitaniya. Ensiklopedicheskiy spravochnik / Pod red. I. A. Chaxovskogo. — 3-e izdanie. — Mn.: „Belorusskaya ensiklopediya imeni Petrusya Brovki“, 1993. — S. 43. — 540 s. — ISBN 5-85700-122-6.
- Poxlyobkin V. V. Vinegret // Kulinarniy slovar. — M.: Izdatelstvo „E“, 2015. — S. 68—69. — 456 s. — 4000 ekz. — ISBN 978-5-699-75127-3.
- Маслов Л. А. „Винегрет овощной“, . Кулинария, 4-е 200000 экз, М.: Госторгиздат, 1958 — 231—232-bet.