Yetti Xoʻja urushi
Yetti Xoʻja urushi, shuningdek, Yetti Xoʻjaning qoʻzgʻoloni (xitoycha: 七和卓之亂)[1], 1847-yilda Daoguang imperatori davrida boshlangan Xitoyning Qing sulolasiga qarshi koʻtarilgan qoʻzgʻolon. Qoʻzgʻolonga Shinjondagi yetti musulmon yetakchisi, jumladan Valiyxon, Kattaxon, Kichikxon va Tavakkul Xoʻja boshchilik qilgan. Qoʻqon xonligi tomonidan qoʻllab-quvvatlagan qoʻzgʻolonchilar „muqaddas urush“ nomi ostida Qashgʻar, Yorkend va Yangi Hisorga hujum qiladilar[1]. Qoʻzgʻolon muvaffaqiyatsiz yakunlanadi, lekin unga qaysidir maʼnoda Altishahrdagi Qing hukmronligiga qarshi qoʻzgʻolonlarning dastlabki bosqichlari sifatida qarash mumkin[2][3][4].
Yana qarang
tahrirManbalar
tahrir- ↑ 1,0 1,1 „Governing Imperial Borders: Insights from the Study of the Implementation of Law in Qing Xinjiang“. Qaraldi: 2023-yil 23-oktyabr.
- ↑ Scott C. Levi. The Rise and Fall of Khoqand, 1709-1876: Central Asia in the Global Age. University of Pittsburgh Press, 2017. ISBN 9780822983217.
- ↑ Joseph Kitagawa. The Religious Traditions of Asia: Religion, History, and Culture. Routledge, 2013 — 366-bet. ISBN 9781136875908.
- ↑ James Millward. Beyond the Pass: Economy, Ethnicity, and Empire in Qing Central Asia, 1759-1864. Stanford University Press, 1998 — 35-bet. ISBN 9780804729338.