Aksidensiya (lotincha, accidentia — tasodif) — biror narsaning tasodifiy, oʻzgaruvchan, muhim boʻlmagan, oʻtkinchi xossasi. Substansiyagya qarama-qarshi. Aksidensiya termini birinchi marta Aristotelning „Metafizika“ va „Fizika“ asarlarida ishlatilgan. Oʻrta asr sxolastikasida, XVII-XVIII asr falsafasida koʻp qoʻllangan va sharq falsafasida al-oraz deb ishlatilgan[1].

Manbalar

tahrir
  1. OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil