Al-'aql al-faāl (arabcha: العقل الفعال) yoki Vohib al-suvar[1] islom falsafasi va psixologiyasida oʻziga xos sabab turidir. Bu ilohiy intellektning eng past darajasi hisoblanadi[2].

Konsepsiya

tahrir

Aql islom falsafasi va psixologiyasida turli xil maʼnolarga ega. Aql soʻzi filologik jihatdan tiymoq yoki bogʻlamoq maʼnosini bildiradi. Aql – bu insonni hukm qilishdan va xatti-harakatlardan toʻsadigan narsadir. Aql asta-sekin semantik jihatdan vajga oʻtdi. Islom falsafasida, xususan, peripatetik maktabda aqlning texnik qoʻllanishi maʼlum darajada yunon falsafasining taʼsiri ostida yuzaga kelgan[3].

Tarixi

tahrir

Al-Forobiy oʻz kitoblarida ilk marta aqlning bir qancha maʼnolarini sanab oʻtgan[3].

Forobiy faol intellektning peripatetik munosabati bilan islomning bashorat tushunchasi oʻrtasida uygʻunlashishga harakat qiladi. Forobiy faol aqlni Jabroil (yoki Jibril – islomda vahiy farishtasi) bilan birlashtiradi. Insonlarni Aql bi-l-quvvahdan (potentsial aql) Aql bi-l-fi’l (haqiqiy aql) holatiga oʻtkazish mumkin. Shunday qilib, odamlar jaholat zulmatidan xalos boʻlishga qodir boʻladilar. Nihoyat, aql Aql-al-mustafodga aylanadi. Bilimni egallash darajasida aql uning oʻxshashlik va farqlarini surishtirish orqali oʻz mazmunini tafakkur qiladi[1].

Yana qarang

tahrir

Manbalar

tahrir
  1. 1,0 1,1 Azadpur, Mohammad. Reason Unbound: On Spiritual Practice in Islamic Peripatetic Philosophy. SUNY Press, 1 August 2011 — 49-bet. ISBN 978-1-4384-3764-4. 
  2. Adamson, Peter. Interpreting Avicenna: Critical Essays. Cambridge University Press, 4 July 2013 — 109-bet. ISBN 978-1-107-35445-6. 
  3. 3,0 3,1 „ʿAQL“. iranicaonline.org.„ʿAQL“. iranicaonline.org.