Aleksandr Domogarov
Aleksandr Yuriyevich Domogarov – sovet va rus teatri, kino va dublyaj aktyori, teleboshlovchi, estrada xonandasi, badiiy qoʻshiqlar, rus rok va rus shansoni ijrochisi. Rossiya Federatsiyasi xalq artisti (2007) . "Doʻstlik" ordeni sohibi (2019).
Biografiyasi tahrir
1963-yil 12-iyulda Moskvada aktyor va teatr arbobi Yuriy Domogarov oilasida tugʻilgan.
1984-yilda M.Shchepkina nomidagi Oliy teatr maktabini tamomlagan. Kurs rahbari – Viktor Korshunov.
1984-yildan 1985-yilgacha Moskvadagi „Kichik“ teatrida oʻynagan.
1985-yildan 1995-yilgacha – Sovet Armiyasi Markaziy akademik teatrida aktyor (1993-yildan – Rossiya Armiyasi Markaziy akademik teatri deb nomi oʻzgartirilgan).
1995-yildan 2022-yilgacha [1] Davlat akademik teatrida aktyor boʻlgan. Bu sahnada u „Mening bechora Maratim“, " Sirano de Berjerak" spektakllarida bosh rollarni, shuningdek, „Doktor Jekil va janob Xaydning oʻzgacha tarixi“ musiqiy spektaklida ikkala bosh rollarni ham ijro etgan. Hozirgi vaqtda Andrey Konchalovskiy trilogiyasi bilan band: u mos ravishda „Vanya amaki“, „Uch opa-singil“ va „Gilos bogʻi“ spektakllarida Astrov, Vershinin va Gaevni oʻynaydi. 2020-yil 13-sentabrda rejissyor Nina Chusova tomonidan suratga olingan „Richard III“ spektaklining premyerasi boʻlib oʻtdi, unda Aleksandr Domogarov bosh rolda oʻynadi [2] .
Aleksandr boshqa teatrlarning spektakllarida ham ishtirok etgan: Kichik Bronndagi Moskva drama teatrida „Nijinskiy, Xudoning jinni masxarabozi“ va Krakov Bogatella teatridagi „Makbet“ spektakllarida bosh rollarni ijro etgan, ikkalasi ham polyak tilida boʻlgan. 2019-2020 yillarda Gorkiy nomidagi Moskva badiiy teatrida mehmon sanʼatkor sifatida ishlagan.
U 1984-yildan beri filmlarda rol oʻynagan, debyuti rejissyor Georgiy Natansonning „Meros“ filmida boʻlgan. Uni mashhur qilgan rol Svetlana Drujininaning „Midshipmen III“ tarixiy sarguzasht filmidagi Pavel Gorin roli boʻldi (1992).
Domogarov „Grafinya de Monsoreau“ (1997) tarixiy teleseriali chiqqandan soʻng katta shuhrat qozondi, u yerda asosiy rolni – Kont de Bussi oʻynadi. „Turk marshi“ (2000-2007) va „Gangster-Peterburg“ (2000-2003) detektiv-sarguzasht seriallari muvaffaqiyatli boʻldi.
U polshalik rejissyor Yerji Xoffman bilan birga „Olov va qilich bilan“ (1999) teleserialida Zaporojye armiyasi polkovnigi Yurko Boxun rolini oʻynagan (prototipi – Ivan Boxun). Polshada u „Jinoyat toʻlqini“ (2003–2008) teleserialida, rejissyor Anjey Vayda va „Varshava jangi. 1920“ (2011) filmlarida, „Bir iyun kechasi“ (2001) filmlarida ham rol oʻynagan. Shvetsiyada esa Erik Gustafson rejissyorlik qilgan „Gʻavvos“ (2001) filmida rol ijro etgan.
Oilasi tahrir
Uning otasi tomonidan bobosi Lev Evgenievich Kovanko (1891-1938) Muvaqqat hukumatga aloqador dengiz ofitseri boʻlgan, Kerenskiyga Zimniydan qochishga yordam bergan [3] va 1938-yilda otib tashlangan.
Buvisi – Nina Arkadevna Kovanko (Domogarova – buvisining qizlik ismi) (1895 – ?), 1940-yil 8-iyunda u 10 yilga axloq tuzatish lageriga yuboriladi.
Otasi – Yuriy Domogarov (1915-1991) [4], urushdan oldin u „Suvorov“ filmida Ulugʻ Vatan urushi qatnashchisi general Platov rolini oʻynagan, ikkinchi kursdan soʻng frontga ketgan. Qizil Armiya teatrining birinchi front brigadasi Mixail Gluzskiy bilan birga Andrey Petrov 1942-yilda Rjev yaqinida yaralangan. U Qizil Bayroq ordeni va qoʻshimcha ravishda 20 dan ortiq orden va medallar bilan taqdirlangan, urushdan keyin u Moskonsertning boshqaruvchi direktori, soʻngra Roskonsert direktori boʻlib ishlagan. 1970-yillarda Yekaterina Furtsevaning buyrugʻi bilan „Soyuzattraksion“ boshqaruvchisi etib tayinlandi. 1971-yilda u Moskvada birinchi Jahon diqqatga sazovor joylar koʻrgazmasini tashkil etdi, keyin u Natalya Sats nomidagi Markaziy bolalar akademik musiqali teatrining direktori boʻldi.
Onasi – Natalya Petrovna Domogarova (1928-yil 21-avgust [4] – 2002-yil iyun) - universal doʻkonda ishlagan. [5]
Faoliyati tahrir
Teatr ishlari tahrir
Rossiya armiyasining markaziy akademik teatri (CATRA) tahrir
- „Kameliyali xonim“ A. Duma romani asosida, rejissyor A. Burdonskiy – Armand Duval
- A.Kason pyesasi asosida „Daraxtlar tik turgan holda oʻladi“. rejissyor A. Burdonskiy – direktor
- „Makbet“ V. Shekspir pyesasi asosida, rejissyor I. Unguryanu – Makduff
- A. N. Ostrovskiyning pyesasi asosida yaratilgan „Jonli joyda“. - Pavlin Milovidov
- „Mening kasbim – jamiyatning janobidir“ rejissyor J. Scarnichchi, R. Tarabussi – Vittorio
Moskva drama teatri tahrir
- Glenn Blumshteynning „Nijinskiy, Xudoning aqldan ozgan masxarabozi“, rejissyor A. Jitinkin – Vaslav Nijinskiy
Bagatella teatri (Krakov) tahrir
- „Makbet“ V. Shekspir pyesasi asosida, rejissyor. Valdemar Smigasevich – Makbet
"Ochiq teatr" tahrir
- „Erkaklar mavsumi“ – Arseniy
- „Genri va Ellen“ Don Nigroning pyesasi asosida – Genri Irving, ingliz teatrining afsonasi.
Dublyajdagi faoliyati tahrir
- 2006-yil – Chumolilar hujumi (multfilm) – Fugaks
- 2009-yil – Dorian Grey – Lord Genri Votton
- 2017-yil – Mata Xari – MakLeod
Televizion karyerasi tahrir
- „ Oxirgi qahramon – 4. Oʻyinning oxiri“ (2003, „Birinchi kanal“) [6]
- „Faqat erkaklar uchun“ (2005, TVC) [7]
- „ Meni kut“ (2005, Birinchi kanal) [8]
- „Afrika yuragi“ (2005-2006, Birinchi kanal) [9]
Diskografiyasi tahrir
- 2008 – „Osmon bizni tanladi“
- 2013 – „Ikki yulduz“. Qoʻshiqchilarning eng yoqtirgan qoʻshiqlari joy olgan albom.
Manbalar tahrir
- ↑ „Александр Домогаров окончательно покинул труппу театра Моссовета: Театр: Культура: Lenta.ru“. 2022-yil 18-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 18-fevral.
- ↑ „Ричард III“ (ru). Театр Моссовета. 2020-yil 8-avgustda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2021-yil 18-avgust.
- ↑ „Покорителю женщин — 50“ (ru). www.grani21.ru. 2022-yil 16-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2021-yil 18-avgust.
- ↑ 4,0 4,1 Domogarov Aleksandr Yurevich. Narodniy artist Rossiyskoy Federatsii. Biografiya. Mejdunarodniy obʼedinyonniy biograficheskiy sentr // biograph.ru
- ↑ „Биография Александра Домогарова — статьи и новости на 7days.ru“ (ru). 7Дней.ру. 2021-yil 20-noyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2021-yil 18-avgust.
- ↑ „Влад Сташевский собирается жениться. Певец и «последний герой» отметил тридцатилетие в одном из ночных клубов Москвы“. Комсомольская правда (2004-yil 21-yanvar). 2017-yil 4-dekabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2017-yil 3-dekabr.
- ↑ „Домогарову доверили шоу для мужчин...“. Комсомольская правда (2005-yil 15-mart). 2017-yil 4-dekabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2017-yil 3-dekabr.
- ↑ „Александр Домогаров заменит Игоря Квашу в программе «Жди меня»“. Факты и комментарии (2005-yil 5-avgust). 2020-yil 13-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2017-yil 3-dekabr.
- ↑ „«Сердце Африки» - это навоз и ручные зулусы. Наши корреспонденты Денис Корсаков и Оксана Фомина обсуждают проект Первого канала, пришедший на смену «Последнему герою»“. Комсомольская правда (2005-yil 10-noyabr). 2017-yil 4-dekabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2017-yil 3-dekabr.