Aleksandr Salnikov
Aleksandr Maksimovich Salnikov (1898-yil 26-avgust, Toʻqmoq, Dashti qipchoq – 1985-yil fevral, Minsk) – sovet harbiysi, polkovnik (1943). RSFSR Qizil Bayroq ordeni sohibi (1923, 1924)[1][2].
| Aleksandr Maksimovich Salnikov | |
|---|---|
| Tavalludi |
26-avgust 1898-yil Semirechensk viloyati, Rossiya imperiyasi |
| Vafoti |
1985-yil (86 yoshda) Minsk, Belorussiya SSR |
| Qoʻshin turlari | Piyoda qoʻshinlari |
| Xizmatdagi yillari | 1915–1947 |
| Jang/urush | Birinchi jahon urushi, Rossiyadagi fuqarolar urushi, Ulugʻ Vatan urushi |
Hayoti
tahrirAleksandr Salnikov 1898-yil 26-avgustda Semirechensk viloyati, Pishpek tumani, Toʻqmoq qishlogʻida oddiy ishchi oilasida tugʻilgan. Uning otasi temiryoʻlchi boʻlib, 1920-yilda bosmachilar tomonidan oʻldirilgan, onasi bedarak yoʻqolgan.
1915-yilda Aulie-Ata shahridagi 4 yillik shahar maktabini tamomlagan. Shu yilda Toshkent shahridagi gimnaziyada eksternal oʻquvchi sifatida 6-sinfni oʻqigan.
Birinchi jahon urushi davrida u ixtiyoriy ravishda 1915-yil 18-sentyabrda harbiy xizmatga kirdi va Orenburgdagi 104-piyoda zaxira polkiga qabul qilindi.
1916-yil aprel oyida u Orenburg ofitserlar maktabiga yuborildi. 5-sentyabrda u oʻqishni tugatdi va Shadrinskdagi 139-piyoda zaxira polkiga kichik ofitser sifatida yuborildi.
Noyabr oyida u 23-piyoda diviziyasida frontga joʻnadi va u yerda 90-Onega piyoda polkida vzvod komandiri boʻlib xizmat qildi. U bilan Janubi-Gʻarbiy va Ruminiya frontlarida jang qilgan.
1917-yil oktyabr inqilobidan keyin leytenant A. M. Salnikov batalyon komandiri va polk qoʻmitasi aʼzosi etib saylandi.
1918-yil fevral oyida 90-Onega piyoda polki Ruminiyadan chiqib ketdi. Qizil gvardiya otryadi sifatida Kiyev va Bila Tserkva hududlarida nemis qoʻshinlariga qarshi janglarda qatnashdi. Bu otryadda A. M. Salnikov rota komandiri boʻlib xizmat qilgan.
1918-yil mart oyida u kasalxonaga yuborildi. Sogʻayib ketgach, u harbiy xizmatga yaroqsiz deb topildi. Shundan soʻng u Bryansk shahar oziq-ovqat qoʻmitasida ishladi.
1918-yil oktabrda Toshkentga ketgan. Tibbiy qayta koʻrikdan oʻtgandan soʻng, 28-oktyabrda u Ishchilar va Dehqonlar Qizil Armiyasi safiga chaqirildi.
1920-yil iyun oyida 5-armiya shtabiga yuboriladi, avgust oyida esa Qirgʻiziston viloyat harbiy komissarligining jangovar boʻlimi boshligʻining yordamchisi etib tayinlanadi. Dekabr oyida u Qirgʻiziston mintaqaviy qoʻmondonlik kurslariga vzvod komandiri lavozimiga joʻnatilgan.
1931-yil noyabrdan 1937-yil yanvarigacha Ishchilar va dehqonlar Qizil Armiyasi rezervida boʻlgan.
1933-yil mart oyidan Toshkentda Oʻrta Osiyo gidrometeorologiya boshqarmasi mudofaa boʻlimi boshligʻi boʻlib ishlagan.
Aleksandr Maksimovich Salnikov 1985-yil fevral oyida vafot etdi.
Mukofotlari
tahrir- Lenin ordeni.
- Qizil Bayroq ordeni (toʻrt marta: 1923-yil 20-fevral[3]; 1924-yil 14-oktyabr; 1944-yil 3-noyabr; 1945-yil 15-fevral).
- 1-darajali Vatan urushi ordeni (1944-yil 14-sentyabr).
- 2-darajaliVatan urushi ordeni (7749-son, 1943-yil 12-mart).
- Qizil yulduz ordeni.
- „Moskva mudofaasi uchun“ medali (1944-yil).
- „1941–1945-yillardagi Ulugʻ Vatan urushida Germaniya ustidan qozonilgan gʻalaba uchun“ medali (1945-yil)
- „Kenigsbergni qoʻlga kiritgani uchun“ medali.
- „Berlinni olgani uchun“ medali.
- „1941-1945-yillardagi Ulugʻ Vatan urushidagi gʻalabaning 20 yilligi“ yubiley medali (1965-yil).
- „1941–1945-yillardagi Ulugʻ Vatan urushidagi gʻalabaning 30 yilligi“ yubiley medali (1975-yil).
- „SSSR Qurolli Kuchlariga 60 yil“ yubiley medali (1978-yil).
Manbalar
tahrir- ↑ „Сальников Александр Максимович :: Память народа“. www.pamyat-naroda.ru. Qaraldi: 27-noyabr 2023-yil.
- ↑ „Сальников Александр Максимович — орден Красного Знамени“. www.03-11-1944.rkka. Qaraldi: 27-noyabr 2023-yil.
- ↑ Приказ РВСР № 24 от 20 февраля 1923 года