Anbar Otin

Anbar Otin — qoʻqonlik shoira. U 1870—1915-yillarda yashab ijod etgan.

Hayoti

Anbar Otin Farmonqul qizi Qoʻqonda kambagʻal kosib oilasida tugʻilgan. Otasi Farmonqul asli margʻilonlik boʻlib, shoira Uvaysiyning jiyani boʻlgan. Onasi Ashurbibi qoʻqonlik bir kosibning qizi boʻlgan.

Ijodi

Anbar 7 yoshidan boshlab oʻz mahallasidagi Dilshod otinning maktabida taʼlim oladi. Navoiy va Uvaysiylarni ustoz deb hisoblagan. 1905-yilda Anbar Otin devon tuzib, unga 41 gʻazal, 4 muxammas, bir qit’a, bir mustahzod va sheʼriy tarjimai holini kiritgan.

Anbar Otin — lirik shoira. Uning lirikasida sof sevgi tarannum etiladi. U ayol qalbini, his-tuygʻularini oʻziga xos kuylovchi shoira. Shoiraning devoni mavjud.

Shoira ijodida oʻz davrining ijtimoiy-siyosiy, sotsial muammolari koʻtarib chiqilgan. Istiqbolni kuylovchi mavzular keng oʻrin egallaydi.

Asarlari

Asarlari: „Mushoira“ nomli risola, „Qoralar falsafasi“ („Falsafai siyohon“), „Alifbo“, „Ey goʻzal Fargʻona, oʻzinga kel endi shod qil“ va boshqalar

Adabiyotlar

• Anbar Otin. Sheʼrlar. Risola. Toshkent, 1970.
• Husainova F. Demokrat shoira Anbar Otin. Toshkent, 1964.
• Karimov Gʻ. Oʻzbek adabiyoti tarixi. Toshkent, 1975.
• Oʻzbek adabiyoti tarixi, 5-jildlik, 5-jild. Toshkent, 1980.

Havolalar

• www.ziyouz.com saytida