Avaz Oʻtar
Avaz Oʻtar (taxallasi; asli ismi: Avaz Polvonniyoz oʻgʻli; 1884-yil 25-avgust, Gadikboʻyi, Xiva – 1919-yil, Xiva) – oʻzbek maʼrifatparvar shoiri, sartarosh, tabib.
| Avaz O'tar | |
|---|---|
| Polvonniyoz o'gli | |
| Tavalludi |
1884.25.8 Xiva, Gadikbo'yi |
| Vafoti |
1919 y Xiva |
| Fuqaroligi | Xiva xonligi |
| Kasbi | Shoir, sartarosh, tabib. |
Hayoti
tahrirAvaz Oʻtar 1884-yilda Xivada sartaroshlar oilasida dunyoga kelgan[1]. Xorazmda podshoning sochini oladigan sartaroshga „Oʻtar“ degan amal berilgan[manba kerak]. Uning otasining ismi Polvonniyoz boʻlib, u ana shunday sartarosh edi. Dastlab maktabda, soʻng Xivadagi Inoqiy madrasasida taʼlim oladi. Otasi Xorazm shoir va olimlari bilan doʻst boʻlgani va oʻzi ham oʻqimishli, ziyoli boʻlgani uchun Avaz Oʻtarning taʼlim-tarbiyasiga jiddiy eʼtibor bergan[1]. U sartaroshlikni otasidan, tabiblik va folbinlikni Muhammad Yusuf Bayoniyning akasi Yaxshimurodbekdan oʻrgangan. 18 yoshlarida shoir sifatida xalq oʻrtasida tanildi[1].
Faoliyati
tahrirMuhammad Rahim Soniy (Feruz) Avaz Oʻtar isteʼdodiga katta eʼtibor bergan, uni saroyga taklif qilib Tabibiyni unga ustoz tayin etgan. Ammo, Avaz Oʻtar saroy hayoti bilan chiqisholmasdi. Muhammad Rahimhonga mish-mishlar yetkazishadi va Avaz Oʻtarni 200 qamchin urishadi va u yerdan ketadi ota kasbi sartaroshlikka qaytadi. 20-asr boshlarida koʻzga tashlanayotgan milliy uygʻonish, istiqlol gʻoyalari Avaz Oʻtar ijodiga kuchli taʼsir koʻrsatadi. Avaz Oʻtar ijodida erkparvarlik, ozodlik, maʼrifatparvarlik gʻoyalari, turmush illatlariga qarshi qaratilgan hajvlar paydo boʻla boshlaydi, bu davrda shoir yuksak insoniy fazilatlarni, chinakam insoniy muhabbatni tarannum etuvchi lirik sheʼrlar, qitʼalar, ruboiylar yozdi. Avaz Oʻtar ijodida alohida oʻrin tutgan hajviy sheʼrlar turkumi – „Faloniy“ ham shu davr mahsuli. Avaz Oʻtar „Millat“, „Hurriyat“; „Topar erkan, qachon“, „Xalq“, „Zamon“ va boshqa sheʼrlarida millat taqdiri va kelajagini yangicha talqin etadi. Ayrim sheʼrlari oʻsha davr vaqtli matbuoti („Oyina“, „Vaqt“, „Mulla Nasriddin“ va boshqalar)da bosilgan. 2 devoni („Saodat ul-iqbol“, „Devoni Avaz“) va qator bayozlarga kiritilgan gʻazallari yetib kelgan. Devonlarining qoʻlyozma nusxalari Oʻzbekiston Fanlar Akademiyasi Sharqshunoslik institutida (inv. № 942, 7102, 3451) saqlanadi.
Vafoti
tahrirMuhammad Rahimxon II oʻlganidan soʻng uning oʻgli Isfandiyorxon uni chaqirtiradi. 50 darra urishadi. Avazni sogʻligʻi boʻlmay 35 yoshida vafot etadi. Respublikada maktablar, koʻcha va xiyobonlarga Avaz Oʻtar nomi berilgan. Xivada uy-muzeyi tashkil etilgan, haykali oʻrnatilgan. U haqda badiiy asarlar yaratilgan (E. Samandar „Erk sadosi“ dostoni, A. Bobojon „Fazal fojiasi“ dramasi, S. Siyoev „Bir chora zamon istab“ qissasi va boshqalar).
Asarlari
tahrir- Tanlangan asarlar, T., 1956;
- Devon, T., 1976;
- Saylanma, T., 1984.
Manbalar
tahrir- ↑ 1,0 1,1 1,2 Hamidjon Xomidiy; Mahmud Hasaniy. Mashriqzamin hikmat boʻstoni. Toshkent: „Sharq“ nashriyotmatbaa konserni, 1997-yil — 251-bet.
Havolalar
tahrir| Vikiiqtibosda Avaz Oʻtarga tegishli iqtiboslar mavjud. |
| Ushbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |
 | Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak. |