Birlashgan Millatlar Tashkilotining Ayollar Taraqqiyoti Jamg`armasi
Birlashgan Millatlar Tashkilotining Ayollar Taraqqiyot Jamgʻarmasi (UNIFEM, fransuzcha: Fonds de développement des Nations unies pour la femme ,[1] ispancha: Fondo de Desarrollo de las Naciones Unidas para la Mujer[2]) 1976-yilning dekabrida dastlab Birlashgan Millatlar Tashkilotining Xalqaro xotin-qizlar yilida ayollar uchun oʻn yilligi uchun ixtiyoriy jamgʻarma sifatida tashkil etilgan. Uning birinchi direktori Margaret C. Snayder edi. UNIFEM ayollarning inson huquqlari, siyosiy ishtiroki va iqtisodiy xavfsizligini taʼminlovchi innovatsion dastur va strategiyalarga moliyaviy va texnik yordam koʻrsatdi. 1976-yildan beri u oʻzining dasturiy ofislari va dunyoning asosiy mintaqalaridagi ayollar tashkilotlari bilan aloqalari orqali ayollarning imkoniyatlarini kengaytirish va gender tengligini qoʻllab-quvvatlash bilan shugʻullanadi. Uning genderga mos byudjetlar boʻyicha ishi 1996-yilda Janubiy Afrikada boshlangan va Sharqiy Afrika, Janubi- Sharqiy Osiyo, Janubiy Osiyo, Markaziy Amerika va And mintaqasini qamrab olgan. U barcha mamlakatlarda iqtisodiy boshqaruvni kuchaytirish vositasi sifatida BMTning genderga mos byudjetlar tizimida xabardorlikni oshirishga harakat qildi. 2011-yilda UNIFEM boshqa kichik tashkilotlar bilan birlashdi va BMT Ayollar tashkilotiga aylandi.
Haqida
tahrirUNIFEM BMT Taraqqiyot Dasturi (BMTTD) bilan yaqindan hamkorlik qiluvchi avtonom tashkilot edi, garchi rezolyutsiyada jamgʻarma resurslari Birlashgan Millatlar Tashkilotining rivojlanish boʻyicha hamkorlik boʻyicha boshqa agentliklarining mas’uliyatini oʻrnini bosmasligi, balki toʻldirishi ham belgilab qoʻyilgan.[3][4] UNIFEM ayollar va ularning oilalariga yordam beruvchi loyihalarni moliyalashtirishda yordam berdi.[4] UNIFEM ayollarga „xayriya oluvchilar emas, balki oʻzgarishlar boʻyicha oʻz agentlari“ boʻlishga yordam berish strategiyasini ishlab chiqdi.[4] UNIFEM shuningdek, BMT dasturlari Ayollarga nisbatan kamsitishning barcha shakllariga barham berish toʻgʻrisidagi konvensiya (CEDAW) tomonidan ishlab chiqilgan koʻrsatmalarga rioya qilishini taʼminlashga yordam berdi.[5] UNIFEM ayollar huquqlarini inson huquqlari sifatida tan olishda ham ishtirok etdi.[6] U butun dunyoda gender tengligini himoya qildi.[6] UNIFEM shuningdek, ayollar huquqlarini tinchlik va xavfsizlik masalasi sifatida koʻrdi.[7]
UNIFEM tashkilotga ixtiyoriy badallar byudjeti asosida ishlagan.[8] Tashkilot Nyu-York shahrida joylashgan edi.[9] Turli mamlakatlar va mintaqalarda UNIFEM tarkibida oʻz qoʻmitalari mavjud edi.[10] Kanadalik siyosatchi Stiven Lyuisning soʻzlariga koʻra, UNIFEM Birlashgan Millatlar Tashkilotining kichik agentliklaridan biri boʻlgan va BMT ierarxiyasida quyiroqda joylashgan edi.[11]
Tarix
tahrir1975-yilda Ayollar boʻyicha birinchi Jahon konferensiyasi UNIFEMni yaratishga taʼsir koʻrsatdi.[6] Jahon hukumatlari birinchi konferensiyadan keyin ayollar muammolarini hal qilish uchun resurslarni sarflash zarurligini koʻrdilar.[8] Birlashgan Millatlar Tashkilotining Ayollar uchun oʻn yillik ixtiyoriy jamgʻarmasi (UNVFDW) 1976-yil dekabr oyida konferensiyadan soʻng Birlashgan Millatlar Tashkiloti Bosh Assambleyasi tomonidan tashkil etilgan.[6] Margaret Snayder tashkilot rahbari sifatida 1978-yilda ish boshlagan[12]
1980-yillar
tahrirUNVFDWga 1985-yil fevral oyida Bosh Assambleya tomonidan kengaytirilgan vakolat berildi, u Birlashgan Millatlar Tashkilotining Ayollar uchun Taraqqiyot Jamgʻarmasiga (UNIFEM) aylangan.[9] 39/125 rezolyutsiyasiga koʻra, yangi fond rivojlanayotgan dunyo ayollariga ovoz va koʻrinish beradigan innovatsion va katalitik faoliyatni qoʻllab-quvvatlash va qoʻllab-quvvatlashga chaqirildi.
UNIFEM loyihalarini moliyalashtirish 1985—1988-yillar orasida ikki baravar koʻpaydi[4]
1990-yillar
tahrir1990-yillarda UNIFEM oʻz qamrovini kengaytirishda ishtirok etdi.[7] Tashkilot „ayollar huquqlari inson huquqlari“ va ayollarga nisbatan zoʻravonlik qanday iqtisodiy rivojlanish masalasi ekanligini aniqlash uchun kampaniya boshladi.[7] UNIFEM ayollarga nisbatan zoʻravonlik ayollarning iqtisodiy imkoniyatlardan foydalana olmasligi bilan qanday bogʻliqligini koʻrsatish uchun Roxanna Carrillo kabi tadqiqotchilarni yolladi.[7] „Ayollar huquqlari inson huquqlari sifatida“ kampaniyasi ayniqsa samarali boʻldi.[12] UNIFEM gender asosidagi zoʻravonlikni kamaytirish va muammo haqida xabardorlikni oshirish boʻyicha loyihalar ustida ishlay boshladi.[13]
Shuningdek, 1990-yillarda Inqirozdagi Afrika ayollari (AFWIC) UNIFEM tomonidan Afrikadagi odamlar duch keladigan muammolarga eʼtibor berish uchun yaratilgan.[7] AFWIC oʻz mamlakatlaridagi zoʻravonlik yoki favqulodda vaziyatlar tufayli koʻchirilgan ayollarga yordam berdi.[4] AFWIC Sharqiy Afrikada Laketch Dirasse tomonidan boshlangan ishni kengaytirdi.[4]
UNIFEM ishi 1995-yilda boʻlib oʻtgan 4-Butunjahon ayollar konferensiyasida koʻrib chiqilgan masalalarni shakllantirishga yordam berdi.[7] Konferensiyada qatnashgan ayollar „davlat siyosatini bevosita shakllantirish uchun rasmiy hokimiyatga daʼvo qilishlari“ muhim degan qarorga keldi.[4]
UNIFEM gender asosidagi zoʻravonlik va ayollarga qarshi urush jinoyatlariga qarshi kurash boʻyicha yigirma uchta loyihani qoʻllab-quvvatlash uchun trast fondini yaratdi.[14][13] Fond 1997-yilda loyihalarni moliyalashtira boshladi[13]
2000-yillar
tahrirUNIFEM 2000-yilda BMTTD tomonidan „ijrochi agentlik“ maqomiga ega boʻlgan[15] Bu tashkilotga BMTTD uchun ayollar huquqlari va gender tengligi bilan bogʻliq loyihalarni yakunlash va ustida ishlash imkonini berdi.[15]
UNIFEM 2001-yilda "Dunyo ayollari taraqqiyoti" nomli yangi hisobotni eʼlon qildi.[15] Hisobotda UNIFEM oʻtgan oʻn yilliklarda erishgan yutuqlari bayon etilgan.[15] Shuningdek, 2001-yilda Xalqaro ogohlantirish bilan birgalikda UNIFEM Ayollar uchun Ming yillik tinchlik mukofotini taqdim etdi .[16]
UNIFEM rahbari Noeleen Heyzer ayollarga nisbatan zoʻravonlik boʻyicha xalqaro komissiya tuzishni soʻradi.[17]
2006-yil 26-yanvarda UNIFEM Nikol Kidmanni oʻzining yaxshi niyat elchisi etib tayinladi.[18]
UNIFEMning oxirgi ijrochi direktori Ines Alberdi edi.[19]
2010-yillar
tahrir2011-yil yanvar oyida UNIFEM BMTning tarkibiy tuzilmasi boʻlgan,[2][20] Ayollar malakasini oshirish boʻyicha xalqaro tadqiqot va oʻqitish instituti (INSTRAW), gender masalalari boʻyicha maxsus maslahatchi idorasi (OSAGI) bilan birlashtirildi.
Ijrochi direktorlar
tahrirTashkilotning ijrochi direktorlari:[21]
Nr | Direktor | Mamlakatdan | Muddati |
---|---|---|---|
4. | Ines Alberdi | Ispaniya</img> Ispaniya | 2007-2014 |
3. | Noeleen Heyzer | Singapur</img> Singapur | 1994-2007 |
2. | Sharon Capeling-Alakiya | Kanada</img> Kanada | 1989—1994-yillar |
1. | Margaret C. Snayder | AQSh</img> AQSh | 1978—1989-yillar |
Shuningdek yana
tahrir- Birlashgan Millatlar Tashkilotining Ayollar uchun oʻn yilligi
- BMT Ayollar
Manbalar
tahrir- ↑ „Nicole Kidman, Ambassadrice de Bonne Volonté Pour l'Unifem, Devant Le Congrès Américain“. Le Monde (2009-yil 23-oktyabr). Qaraldi: 2020-yil 27-iyun.
- ↑ 2,0 2,1 Alberdi 2019.
- ↑ Service. „UN-NGLS Publications: NGLS Handbook“. www.un-ngls.org. 2016-yil 4-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2017-yil 30-oktyabr.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Jain 2005.
- ↑ Hintjens, Helen (November 2008). „UNIFEM, CEDAW and the Human Rights-based Approach: Assessment: UNIFEM, CEDAW and the Human Rights-based Approach“. Development and Change (inglizcha). 39-jild, № 6. 1181–1192-bet. doi:10.1111/j.1467-7660.2008.00513.x.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Stange, Mary Zeiss. Encyclopedia of Women in Today's World (en). SAGE, 2011-02-23 — 1496-bet. ISBN 978-1-4129-7685-5.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 Hudson 2010.
- ↑ 8,0 8,1 Shahani, Leticia Ramos „The UN, Women, and Development: The World Conferences on Women“, . Developing Power: How Women Transformed International Development Fraser: . New York: The Feminist Press, 2004 — 30–31-bet. ISBN 1-55861-485-0. OCLC 56214177.
- ↑ 9,0 9,1 „UNIFEM--United Nations Development Fund for Women“. Women's International Network News. 24-jild, № 3. Summer 1998. 3-bet.
- ↑ Stewart, Randa (1994). „UNIFEM Vows to Empower Women in Developing Countries“. Herizons. 8-jild, № 1. 11-bet.
- ↑ Heartfield, Kate. „To Get Women's Voices Into the UN, Start at the Top“. The Ottawa Citizen (2006-yil 9-yanvar), s. 12. Qaraldi: 2020-yil 27-iyun.
- ↑ 12,0 12,1 Snyder 2004.
- ↑ 13,0 13,1 13,2 Heyzer 1998.
- ↑ „UNIFEM Launches Trust Fund to Eliminate Violence against Women“. Women's International Network News. 24-jild, № 2. Spring 1998. 35-bet.
- ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 „UNIFEM Biennial Report: Progress of the World's Women 2000“. Women's International Network News. 37-jild, № 1. Winter 2001. 3-bet.
- ↑ Central and South-Eastern Europe 2004, 4th, Regional Surveys of the World (en) Bell, Imogen: , Europa Publications, 2003 — 699-bet. ISBN 9781857431865.
- ↑ „UNIFEM: Director Heyzer Calls for Commission on Violence“. Women's International Network News. 29-jild, № 3. Summer 2003. 4-bet.
- ↑ BBC. „Kidman becomes ambassador for UN“. BBC (2006-yil 26-yanvar). Qaraldi: 2009-yil 2-fevral.
- ↑ UNIFEM. „Inés Alberdi Appointed as UNIFEM Executive Director“ (2008). 2012-yil 17-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2009-yil 16-sentyabr.
- ↑ „Archived copy“. 2011-yil 11-mayda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2012-yil 15-may.
- ↑ „UNIFEM is now UN Women“. www.unifem.org. 2013-yil 21-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2017-yil 30-oktyabr.
Qoʻshimcha
tahrir- Alberdi, Ines (October 2019). „Las Naciones Unidas y Su Defensa de Los Derechos de Las Mujeres“. Tiempo de Paz (ispancha). № 134. 10–19-bet.
- Heyzer, Noeleen (November 1998). „Working Towards a World Free from Violence Against Women: UNIFEM's Contribution“. Gender and Development. 6-jild, № 3. 17–26-bet. doi:10.1080/741922830. JSTOR 4030498. PMID 12294408.
- Hudson, Natalie Florea. Gender, Human Security and the United Nations: Security Language as a Political Framework for Women (en). London: Routledge, 2010. ISBN 978-1-135-19693-6.
- Jain, Devaki. Women, Development, and the UN: A Sixty-Year Quest for Equality and Justice. Bloomington, Indiana: Indiana University Press, 2005. ISBN 0253218195.
- Snyder, Margaret (2004). „Women Determine Development: The Unfinished Revolution“. Signs. 29-jild, № 2. 619–631-bet. doi:10.1086/378112. JSTOR 10.1086/378112.