Do (lotincha: do) — asosiy 7 pogʻonali tovushqatorning dastlabki notasi[1]. Diatonik do major tovushqatorining birinchi pogʻonasi. Lotincha C harfi bilan belgilanadi. U si notasidan yarim ton va re notasidan butun ton pastroqdir. Birinchi oktavadagi do notasining chastotasi: 261,6 Gts.

Nomining kelib chiqishi

tahrir

U lotincha madhiyaning birinchi satridagi birinchi soʻzdan keyin dastlab „ut“ (Ut) deb nomlangan (Ut queant laxis; „Zaiflashtirmoq uchun…“), bunda har bir keyingi satr oʻz ohangidan yuqoriroq ohangda ijro etilib boradi. Bunday mnemonik qurilmaning ixtirochisi („gvidon boʻgʻini“) Gvido Aretinskiy edi. XVII asrda ushbu nota „do“ga oʻzgartirilgan[2].

 
Nota yozuvida 4 xil musiqiy kalitlarda do notasining joylashuvi

Manbalar

tahrir
  1. Ilyos Akbarov. Musiqa lug‘ati. Toshkent: „O‘qituvchi“ nashriyoti, 1997 — 384 bet. ISBN 5-645-04422-2. 
  2. „Происхождение названий нот и история нотации“ (ru). muz-teoretik.ru. 2018-yil 12-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2018-yil 11-fevral.

Adabiyotlar

tahrir
  • Solovyov N. F. Do // Ensiklopedicheskiy slovar Brokgauza i Yefrona : v 86 t. (82 t. i 4 dop.). — SPb., 1890—1907.

Havolalar

tahrir
Nota yozuvi
     C   D   E   F   G   A H (B)
                           
    do re mi fa sol lya si