Ikona (yun. eikon — tasvir, obraz) — xristian diniga mansub dindorlar sajda qiladigan, choʻqinadigan Iso, Bibi Maryam va avliyolarning rangtasvir yoki boʻrtma tasviri. Diniy I.ning eng qad.si 2-asrga mansub, 4-asrda taraq-qiy etgan. Tor maʼnoda — oʻrta ayerlar sanʼatining oʻziga xos asari. Oʻrta asrlarda Yevropa tasviriy sanʼatining asosiy turi sifatida ahamiyat kasb etgan. I. tayyorlanadigan markazlar vujudga kelgan, bu markazlarda rassomlarning artel, sexlari shakllangan. I. cherkovlarning taʼsiri va moddiy mavqeini taʼminlovchi muhim manbalardan boʻlgan.[1]

Manbalar tahrir

  1. OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil