Ingalyasiya

gaz, bug' yoki tutun yutishga asoslangan dori vositalarini qo'llash

Ingalyasiya (lot. inhalatus — nafasga olmoq) — dori moddalarni nafas yoʻllari (hiqildoq, kekirdak va oʻpka)ga kiritish usuli. Tabiiy va sunʼiy boʻladi. Togʻlarda siyrak havodan, dengiz boʻyida suv va tuz bilan toʻyingan havodan nafas olish, ignabargli oʻrmonlarda ozon, balzamli bugʻ, mineral buloklar yonida vodorod sulfid yoki karbonat angidrid aralashgan havodan nafas olish tabiiy I.ga kiradi. Sunʼiy I .da maxsus shifobaxsh moddalar tutun, bugʻ, aerozol (qarang Aerozol-terapiya), gaz, quruq kukun, nam yoki moyli tuman holida iskaladi (xalq tabobatida sunʼiy I. burnaki ham deyiladi). Sunʼiy I.da purkagich (pul-verizator)ga oʻxshash tuzilgan maxsus apparat — ingalyator dan foydalaniladi. Uyda, mas, bugʻ I. qilish uchun idishga issiq suv quyiladi, bemor idish ustiga engashib, boshi va idish ustiga sochiq yopib, suv bugʻlaridan 5— 10 min. nafas oladi (issiqsuvni vaqt-bevaqt qoʻshib turish mumkin). I., asosan, nafas yoʻllarining kasalliklarini davolashda qoʻllanadi. Qon ketishiga moyil kishilarga, yurak-tomir sistemasi va oʻpka kasalliklarida I. qilish yaramaydi. I. ovqat yeb boʻlgach, 1 — 1,5 soatdan keyin qilinadi. Uy sharoitida turli portativ choʻntak in-galyatoridan foydalaniladi.[1]

Ingalyasiya (1905)

Manbalar

tahrir
  1. OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil