Kiiu
Kiiu —( estoncha: alevik ) Estoniya shimolidagi Harju okrugi, Kuusalu shahridagi kichik tuman. 859 nafar aholi istiqomat qiladi (2012 yil 1 yanvar holatiga)[1].
Kiiu | |
---|---|
Kichik tuman | |
59°26′56″N 25°23′27″E / 59.44889°N 25.39083°E | |
Mamlakat | Estoniya |
Okrug | Harju |
Shahar | Kuusalu |
Aholisi (2012) |
859 |
|
Kiiu minorasi
tahrirKiiu (nemischa: Kida ) minora - o'rta asrlardagi mudofaa minorasi bo'lib, Boltiqbo'yi mintaqasining boshqa joylarida ham topilgan va ba'zan "vassal qal'a" deb ataladi. Bu turdagi istehkomlar hech qanday yirik harbiy operatsiyalarda qo'llanilishi uchun mo'ljallanmagan. Estoniyadagi boshqa misollar orasida Vao minorasi va Purtse qal'asi mavjud.
Kiiu minorasi, ehtimol, 1520-yilda minoraning mahalliy xo'jayini Fabian fon Tiesenhausen tomonidan qurilgan. Dastlab minora ohaktosh devor va yordamchi binolar bilan o'ralgan. Minoraning o'zi konussimon va to'rt qavatga ega. Faqat ikkinchi qavat urush yoki tartibsizliklar paytida turar joy sifatida foydalanish uchun mo'ljallangan. Bu qavatda devorda karavot bo'shlig'i, shuningdek, boshqa qavatlarda mavjud bo'lgan kamin va hojatxona mavjud. Boshqa barcha qavatlar faqat mudofaa maqsadlari uchun mo\ljallangan, jumladan 11 xil shakldagi quchoqlar va qalin devor orqali o'tadigan spiral zinapoyalar bilan bog'langan. Uchinchi qavatni o'rab turgan rekonstruksiya qilingan ombor Estoniyada noyobdir.
Minora Livoniya urushi paytida vayron bo'lgan va keyinchalik mahalliy manora uyi uchun yordamchi bino sifatida ishlatilgan. 1973-yilda minora taniqli san'atshunos Villem Raam rahbarligida qayta tiklandi[2][3].
Yana qarang
tahrir- List of castles in Estonia
Manbalar
tahrir- ↑ „Rahvastik“ (et). Kuusalu vald. 2010-yil 7-iyulda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2010-yil 11-iyul.
- ↑ Sakk, Ivar. Estonian Manors - A Travelogue. Tallinn: Sakk & Sakk OÜ, 2004 — 57-bet. ISBN 9949-10-117-4.
- ↑ Viirand, Tiiu. Estonia. Cultural Tourism. Kunst Publishers, 2004 — 47–48-bet. ISBN 9949-407-18-4.
- Krahe, Friedrich-Wilhelm. Burgen des deutschen Mittelalters. Grundriss-Lexikon (de). Flechsig, 2000 — 783-bet. ISBN 3-88189-360-1.