Koʻmakchi

Koʻmakchi — yordamchi soʻzlarning bir turi. Gapda ot yoki õzlashgan soʻzlardan keyin kelib, vosita, maqsad, sabab, vaqt, makon sintatik munosabatlarni ifodalash uchun qoʻllanadi. K. aslida mustaqil soʻzlardan hosil boʻlgan.

Shunga koʻra, 2 guruhga boʻlinadi:

1) sof (asl) K.;

2) funksional K. (koʻmakchi vazifasida qoʻllanuvchi soʻzlar).

Sof K. mustaqil lugʻaviy maʼnolarini batamom yoʻqotgan yordamchi soʻz boʻlib, boshqa soʻzlar bilan birikkan holda turli munosabatlarni anglatadi: sayin, orqali, tufayli, yangligʻ, bilan va boshqa.

Funksional K. mustaqil maʼnoli soʻzlar boʻlib, maʼlum oʻrinlardagina koʻmakchi sifatida qoʻllanadi.

Funksional K.ning morfologik shakl va maʼno xususiyatiga koʻra turlari: 1) ot K. (tomon, yon, oʻrta va boshqalar); 2) sifat K. (boshqa, qarshi, tashqari va boshqalar); 3) feʼl K. (koʻra, qarab, buylab va boshqalar); 4) ravish K. (burun, avval, ilgari va boshqalar).