Saljuq: Versiyalar orasidagi farq

S. yoshligidan jasur sarkarda boʻlgan. Rashiduddinning yozishicha, S.ning 5 ta oʻgʻli: Isroil (Arslon yabgʻu), Mikoil, Muso yabgʻu, Yusuf va Yunus boʻlgan. S oʻgʻillari va oʻziga tobe urugʻdoshlari (jami 100 jangchi) bilan 1500 tuya, 50000 qoʻy va koʻplab otlarni olib, Jand atroflariga koʻchib oʻtgan (985) va chorvadorlik bilan shugʻullangan. 992 y.dayilda Jand hukmdori bilan ittifoq tuzib, oʻz urugʻdoshlari bilan birgalikda islom dinini qabul qilgan va oʻgʻuz yabgʻulariga qarshi kurashgan. Chorvadorlar oʻrtasida islom dinini tarqatganligi uchun S.qa "Malik alGʻoziy" unvoni berilgan. U Yangikent va Jand atroflarini Ali yabgʻu hukmronligidan xalos qilib, oʻz hokimiyatini oʻrnatgan.

Ibn alAsirning yozyshicha, S. 107 (baʼzi manbalarda 100) yoshga kirib vafot etgan. Uning vafotidan soʻng oʻgʻillari: Mikoil, Muso, Arslon (Isroil) kabi amirlar boshchiligidagi saljuqiylar somoniylarning ijozati bilan Zarafshon vodiysidagi Nuri Buxoro (Nurota) atroflarida koʻchib yurganlar (10-a. oxirlari). Gardiziy (11-a.) oʻz asarida soʻnggi somoniy Muntasi/shing qoraxoniylaraan Nasr Ilekxonga qarshi olib borgan kurashiga 1003—04 y.lardayillarda saljuqiylar yordam berganligini taʼkidlaydi. S. avlodlari — Mikoilning oʻgʻillari: Toʻgʻrulbek va Chagʻribek 11-a. 30y.larida saljuqlar — oʻgʻuzlarning harakatiga boshchilik qilib, Saljuqiylar davlatini tuzishgan.