Mushrif (arab. — boshqaruvchi) —1) Somoniylar davrida saroy ish boshqaruvchisi (devoni M.); 2) Bayhaqiynnnt maʼlumotiga koʻra, gʻaznaviylar davrida (11-asr) —a) davlat nazoratchisidan tortib, alohida idora yoki muassasani tekshiruvchi oddiy nazoratchigacha boʻlgan turli darajadagi rasmiy mansabdor shaxs. Uning vazifasi — ish yuritishni kuzatib borish va turli xildagi suiisteʼmollarning oldini olish boʻlgan; b) podshoh xonadoni aʼzolari, amaldorlar va ayrim kishilarning orqasidan yashirin ravishda kuzatib yurish uchun tayinlangan maxfiy josus (xufiya) va xabarchi; 3) 12—13-asrlarda Xorazmshohlar davlatilya. moliyanazorat boshqarmasi (devon ul-ishraf) da xizmat qiluvchi amaldor; 4) 16—17-asrlarda Buxoro xonligitsa xazinadan beriladigan sovgʻasalomlarni ajratuvchi, hisobga oluvchi amaldor; 5) Mirza Badeʼ Devonning "Majmaal-arqom" asarida aytilishicha, Buxoro amirligida M. —a) oliy davlat nazoratchisi (M.i kalon); b) amirning shaxsiy kotibi; 6) 19-asrning 50-yillariga qadar Xiva xonligish mol, mahsulot (natura) bilan yigʻiladigan solili boshqaruvchi amaldor.[1]

Manbalar

tahrir
  1. OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil