Neley (qadimgi yunoncha: Νηλεύς, Attik: Neyley[1], „shafqatsiz“) — qadimgi yunon mifologiyasining qahramoni[2]. Kodrning oʻgʻli. U akasi Medont bilan hokimiyat uchun bahsda yutqazadi. Miletda koloniya tashkil etishga qaror qiladi[3][4].

Neley
Jins erkak
Otasi Kodr
Bolalari Epitiy

Unga Artemida[5] boshchilik qilgan. Suzib ketayotib, u Naxosda toʻxtab, qoʻllari qonga boʻyalganlarni u yerda qoldirgan[6]. Orakulga koʻra, Neley Branxidalar unga „yer va suv“ taklif qilgan yerda shaharga asos solgan[7]. Tsetsning soʻzlariga koʻra, u joylashishdan oldin Didim orakuli bilan maslahatlashgan[8]. Ioniyaliklar qadimgi mileziyaliklarni magʻlub etishdi, erkaklar aholisini oʻldirishdi va ularning xotinlari va qizlariga uylanishdi.

Neleyning qabri[9] Didimda joylashgan. Neley tomonidan qurilgan qurbongoh Posidiyada edi[10]. Uning qizi va kariyaliklar haqidagi bashorat qilingan[11]. Milet „Neley shahri“ deb ataladi[12]. Miletlik Gekatey 16-avlodda maʼbudlarga oʻz nasabnomasini oʻrnatgan[13], Neley esa 9-avlodda Poseydonning avlodi edi.

Manbalar tahrir

  1. // Fragmenti rannix grecheskix filosofov. Ch.1. M., 1989. S.100
  2. Lyubker F. Realniy slovar klassicheskix drevnostey. M., 2001. V 3 t. T.2. S.444; Sm. takje Boruxovich V. G. Arxaicheskiy Milet (problemi sotsialno-politicheskoy istorii) // Problemi politicheskoy istorii antichnogo obщestva. L., 1985. S.9sl. Sm. Konon. Mifi 38 = Fotiy 186, Nikolay, fr.52-53, kommentarii A. B. Yegorova, A. P. Kulakovoy v kn. Polien. Strategemi. SPb, 2002. S.552.
  3. Strabon. Geografiya XIV 1, 3 (str.633); Pavsaniy. Opisanie Elladi VII 2, 4; Parosskaya xronika 27
  4. Любкер Ф. Neleus // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский, пер. А. Д. Вейсман, Ф. Гельбке, Л. А. Георгиевский, А. И. Давиденков, В. А. Канский, П. В. Никитин, И. А. Смирнов, Э. А. Верт, О. Ю. Клеменчич, Н. В. Рубинский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 911.
  5. Kallimax. Gimni III 227
  6. Elian. Pyostrie rasskazi VIII 5
  7. Likofron. Aleksandra 1379
  8. Tsets. Kommentariy k Likofronu 1385—1387; Xiliadi XIII 100—124, sit. po. Greaves A.M. Miletos: A history. L.; N.Y. 2002. P.110; Lapteva M. Yu. U istokov drevnegrecheskoy sivilizatsii: Ioniya XI—VI vv. do n. e. SPb, 2009. S.74
  9. Pavsaniy. Opisanie Elladi VII 2, 6
  10. Strabon. Geografiya XIV 1, 3 (str.633)
  11. Likofron. Aleksandra 1387
  12. Feokrit. Idillii XXVIII 3; Diogen Laertskiy I 29
  13. Gekatey, fr.300 Yakobi = Gerodot. Istoriya II 143