Pak Che Lok
Pak Che Lok, boshqa variantlar – Pak Che-Lok, Pak Chelok (1914-yil 1-may, Xaktudon qishlogʻi, Nikolsk-Ussuriskiy uezdi, Primorsk viloyati, Priamur oʻlkasi, Rossiya imperiyasi – 1977-yil noyabr, Vaxsh tumani, Qoʻrgʻontepa viloyati, Tojikiston SSR) – Oʻzbekiston SSR Toshkent viloyati Quyi Chirchiq tumanidagi Mikoyan nomidagi kolxoz raisi[1]. Sotsialistik Mehnat Qahramoni (1950).
| Pak Che Lok | |
|---|---|
| Tavalludi |
1-may 1914-yil Xaktudon qishlogʻi, Nikolsk-Ussuriskiy uezdi, Primorsk viloyati, Priamur oʻlkasi, Rossiya imperiyasi |
| Vafoti |
1-noyabr 1977-yil (63 yoshda) Vaxsh tumani, Qoʻrgʻontepa viloyati, Tojikiston SSR |
| Fuqaroligi |
 SSSR |
| Taʼlimi | Leningrad temir yoʻl transporti muhandislari instituti (2-kursgacha) |
| Kasbi | kolxoz raisi |
| Mukofotlari |
  |
Tarjimai holi tahrir
1914-yilda Primorsk viloyati Nikolsk-Ussuriskiy uezdi Xaktudon qishlogʻida dehqon oilasida tugʻilgan[1]. 1936-yilda Leningrad shahridagi Leningrad temir yoʻl transporti muhandislari institutining 2-kursini tamomlagan. 1937-yil mart oyidan – Primorsk viloyati Spasskiy tumani mahalliy sanoat boshqarmasi hisobchisi.
1937-yilning kuzida Oʻzbekiston SSR Toshkent viloyati Quyi Chirchiq tumanidagi maxsus aholi punktiga deportatsiya qilinadi[1]. Oʻzbekiston SSR Xalq Komissarligi viloyat boʻlimida texnik (1937), Soldatskiy qishlogʻidagi oʻrta maktabda oʻqituvchi (1938), viloyat yer boʻlimida qurilish texnigi (1938—1939), Quyi Chirchiq tumani Budyonniy kolxozida qarovchi (1939—1941), viloyat kommunal xoʻjaligida texnik (1941).
1944-yilda Quyi Chirchiq tumanidagi „Trudovik“ kolxozi raisligiga saylangan. 1948-yilda „Kommunizm yoʻli“ kolxozida GES, „Toshkent kanali“, „Farhod“ va „Boʻzsuv“ gidroelektr stansiyalari qurilishida prorab boʻlib ishlagan[1]. 1945-yilda KPSS(b) safiga kirdi.
1948-yilda Quyi Chirchiq tumani Mikoyan nomidagi kolxoz raisi etib saylandi. Qisqa vaqt ichida jamoa xoʻjaligini Toshkent viloyatidagi qishloq xoʻjaligi korxonalarida birinchi oʻringa olib chiqdi. 1949-yilda kolxoz 43 gektar maydondan davlatga oʻrtacha 77 sentnerdan koʻk kanop poyasi topshirdi. SSSR Oliy Soveti Prezidiumining 1950-yil 13-iyundagi Farmoni bilan „1949-yilda MTS ishiga natura shaklida haq toʻlagani, barcha turdagi qishloq xoʻjaligi mahsulotlari boʻyicha kolxozning majburiyatlari va shartnomalarini bajargan holda sugʻoriladigan yerlarda sholi, paxta va yashil kanop poyalaridan yuqori hosil olganliklari uchun hamda 1950-yilda bahorgi ekish uchun toʻliq talab miqdorida barcha ekinlarni urugʻlik bilan taʼminlash“ unga Lenin ordeni va O‘roq va Bolg‘a oltin medali hamda Sotsialistik Mehnat Qahramoni unvoni berildi[2].
Mikoyan nomidagi kolxozni 1953-yilgacha boshqargan. 1954-yilda Toshkent viloyati Sirdaryo tumanidagi „Sirdaryo“ sovxoziga direktor etib tayinlanadi. 1956-yilda Quyi Chirchiq tumaniga qaytib, keyingi yillarda Quyi Chirchiq tumani Sverdlov nomidagi kolxozda tayanch ustasi, Oqqoʻrgʻon tumani „Mejkolxozstroysovet“ trestida rais boʻlib ishladi.
1965-yildan Tojikiston SSR Qoʻrgʻontepa viloyati Vaxsh tumanida yashab, tuman kapital qurilish boʻlimi katta muhandisi, „Vaxsh“ sovxozi filiali mudiri (1965—1968), Qoʻrgʻontepa shahridagi Lenin nomidagi kolxozning oddiy kolxozchisi (1968—1970), Vaxsh tumanidagi Leningrad kolxozining oddiy kolxozchisi (1970—1971), katta usta, „Remstroyupravlenie“ trestining Vaxsh viloyati boʻlimi rejalashtirish-texnika boshligʻi (1971—1977) boʻlib ishlagan[2].
1977-yil noyabr oyida vafot etdi.
Olgan mukofotlari tahrir
- Sotsialistik Mehnat Qahramoni;
- Lenin ordeni;
- Oʻzbekiston SSR Oliy Soveti Prezidiumining Faxriy yorligʻi
Adabiyotlar tahrir
- Shin D. V., Sovetskie koreysi Geroi Sotsialisticheskogo truda, Almati: Service Press, 2019
- Z. V., Pan N. G. Geroi Sotsialisticheskogo Truda – kazaxstansi, Alma-Ata, 1969—1985, tt. 1-5
- Men D. V., Kvon L. A., Kim, Sovetskie koreysi Kazaxstana, Almati, 1992
- Kim P. G., Koreysi Respubliki Uzbekistan, Tashkent: Uzbekiston. 1993
- Kan G. V., Istoriya koreysev Kazaxstana, Almati: Gilim, 1995
- Kim G. N., Men D. V., Istoriya i kultura koreysev Kazaxstana, Almati: Gilim, 1995
- Kim B. I., Koreysi Uzbekistana. Kto est kto, Tashkent, 1999