Pozitsiya (tilshunoslik)
Pozitsiya (tilshunoslikda) — fonologik P., fonemaning unga xos semiologik (farqlash) vazifani belgilashda asos boʻluvchi holati; fonemaning bevosita qurshovi, uning soʻz tarkibidagi oʻrni, urgʻuga nisbatan hola-tini qamrab oladi. Fonologik P.ning kuchli va kuchsiz turlari farqlanadi. Fonemaning oʻz farqlash vazifasini bajarishi uchun kulay pozitsiya kuchli P. deyiladi (mas, zoʻr va soʻr soʻzlari boshidagi undosh kuchli P.da-dir). Fonemaning oʻz farqlash vazifasini bajarishi uchun noqulay pozitsiya kuchsiz P. deyiladi (mas, rizq soʻzidagi z undoshi kuchsiz P.da, chunki uni s undoshidan farqlash qiyin).
Azim Hojiyev.[1]
Manbalar
tahrir
|
Bu maqolada boshqa til boʻlimlariga ishorat yoʻq. Siz ularni topib va ushbu maqolaga qoʻshib, loyihaga yordam berishingiz mumkin. |
| Ushbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |
 | Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak. |