Qora mevali aroniya
Aroniya aroniya yoki chokeberry ( lotincha: Arónia melanocárpaAroniya melanocárpa ) - mevali daraxt yoki buta, guldoshlar oilasiga mansub aronia turi . Aronia aronia oziq-ovqat, bezak va dorivor buta sifatida o'stiriladi.[1]
Ismning etimologiyasi
tahrirUmumiy ism grekcha: ἄρος - yordam, foyda; o'ziga xos epitet ikki so'zdan tuzilgan: grekcha: μέλᾱς (b. μέλᾰνος ) - qora va καρπός - meva [2] . Ruscha aroniya nomi mevaning rangi va aroniya va oddiy aroniya ko'chatlarining o'ziga xosligidan kelib chiqadi, ikkinchisi yaqin qarindoshlar emas (bir xil Pushti oilaning bir qismi bo'lgan turli avlodlar).
Botanika tavsifi
tahrirAroniya gullari aroniya - balandligi 2,5-3 metrgacha bo'lgan yuqori tarvaqaylab ketgan buta, tabiiy oralig'ida ( Shimoliy Amerikaning sharqiy qismida) odatda 0,5–2 m, balandligi kamdan-kam hollarda 4 metrga etadi. Yoshligida toj siqilgan, ixcham; etuklikda - u yoyilib, diametri 1,5-2 metrga etadi. Yillik kurtaklar qizil-jigarrang, keyin quyuq kulrang [3].
Qora mevali aroniyaning vatani Shimoliy Amerikaning sharqiy qismidir. VA. DA. Michurin birinchi navbatda bu o'simlikka e'tibor qaratdi va uni shimoliy meva etishtirish uchun tavsiya qildi. Chokeberry navlaridan biri ( Aroniya Michurina ) uning nomi bilan atalgan. Keyinchalik aroniya Gorno-Altayskdagi Oltoy meva-berry stansiyasiga ko'chirildi. Bu yerda olimlar bog‘dorchilikning ushbu yangi madaniyatini targ‘ib qilish, uni mamlakatimiz sanoat ishlab chiqarishiga keng joriy etish borasida ham katta ishlarni amalga oshirdi.
Havolalar
tahrir- Воробьёв Б. „Темнокожая американка“. Информационный садовый центр. 2014-yil 20-iyulda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2013-yil 11-oktyabr.
Bu maqola birorta turkumga qoʻshilmagan. Iltimos, maqolaga aloqador turkumlar qoʻshib yordam qiling. (Aprel 2024) |
- ↑ Чаховский А. А. и др.. Черноплодная рябина, облепиха и другие перспективные плодово-ягодные растения, 1-е издание, Минск: Ураджай, 1976 — 7-bet.
- ↑ По данным книги «Универсальная энциклопедия лекарственных растений» (см. раздел Литература)
- ↑ Бурмистров А. Н., Никитина В. А.. Медоносные растения и их пыльца: Справочник. М.: Росагропромиздат, 1990 — 17-bet. ISBN 5-260-00145-1.