Vikipediya

Raphael Soyer

Raphael Zalman Soyer[1] (talaffuzi: Rafael Zalman Soyer, 1899-yil 25-dekabrda tavallud topgan) asli rossiyalik va amerikalik rassom. Raphael Zalman Soyerni amerikalik sahna rassomi deb atashgan. Raphael Zalman Soyerni Nyu-York koʻchalari, metrolari, salonlari va rassomlar studiyalarini oʻz ichiga olgan. Zamonaviy sharoitlarda koʻrilgan erkaklar va ayollarga qiziqishi tufayli ijtimoiy realist sifatida tanilgan. Shuningdek, Raphael Zalman Soyerni oʻz hayoti va sanʼati haqida bir qancha kitoblar yozgan.

Raphael Soyer
Tavalludi
Raphael Schoar

1899-yil 25-dekabr
Borisoglebsk, Tambov gubernatorligi (hozirgi Voronej viloyatida)
Vafoti 4-noyabr 1987-yil(1987-11-04)
(87 yoshda)
Nyu-York Siti, AQSh
Fuqaroligi AQSh
Turmush oʻrtogʻi Rebecca Letz
Bolalari 1
Otasi Abraham Soyer
Rafael Zalman Soyer, odam portreti, (1930-yil)

Raphael Zalman Soyerning akalari Mose Soyer va Isaac Soyer ham musavvir edi.[2]

Erta hayot va taʼlim

tahrir

Raphael Zalman Soyer Rapheael Schoar sifatida tavallud topgan. Raphael Zalman Soyerning bir xil egizak ukasi Moses 1899-yil 25-dekabrda Rossiyaning janubidagi Tambov viloyatining Borisoglebsk shahrida tug‘ilgan.[3][4] Raphael Zalman Soyerning otasi, ibroniy olimi, yozuvchi va oʻqituvchisi Ibrohim Shauer[5] olti farzandini ilmiy va badiiy faoliyatga katta eʼtibor qaratiladigan intellektual muhitda tarbiyalagan. Raphael Zalman Soyerning onasi Bella kashtachi edi.[6] Raphael Zalman Soyerning amakivachchasi rassom va meteorolog Joshua Zalman Holland edi.[7] Kechki Rossiya imperiyasidagi yahudiy aholisi uchun koʻplab qiyinchiliklar tufayli Soyer oilasi 1912-yilda AQShga hijrat qilishga majbur boʻldi va u yerda Bronksga joylashadi.[3][8] Immigratsiya paytida familiya Schoardan Soyerga oʻzgartirildi.[4]

Raphael Zalman Soyer 1914-1917-yillarda Kooper Ittifoqining bepul maktablarida badiiy taʼlimni davom ettirdi. Raphael Zalman Soyer egizak Muso bilan birga oʻqiydi.[1][9] Aynan Cooper Unionda u Chaim Gross bilan uchrashdi, Raphael Zalman Soyer oʻsha paytdan boshlab bir umrlik doʻstga aylandi.

Raphael Zalman Soyer 1918-1922-yillarda Milliy dizayn akademiyasida va keyinchalik 1920-1926-yillar Nyu-Yorkdagi Sanʼat talabalari ligasida oʻqishni davom ettiradi.[1][9] ASLda boʻlganida Raphael Zalman Soyer Guy Pene du Bois va Boardman Robinson bilan birga Ashcan maktabining shaxta mavzularini oʻrgangan.[1]

Faoliyati

tahrir

Rasmiy taʼlimni tugatgandan soʻng, Raphael Zalman Soyer Reginald Marsh, Izabel Bishop, Kenneth Hayes Miller, Peggy Becon va oʻqituvchisi Guy Pene du Boisni oʻz ichiga olgan. Oʻn toʻrtinchi koʻcha rassomlar maktabi bilan bogʻlanadi. Raphael Zalman Soyeroʻzining asari rasmlari, akvarellari va nashrlarida bir qator mavzularni — ayollarning yalangʻoch kiyimlari, doʻstlari oila portretlari, Nyu-York va ayniqsa, Raphael Zalman Soyerning aholisini doimiy ravishda oʻrganib chiqadi. Shuningdek, Raphael Zalman Soyer oʻz faoliyati davomida juda koʻp avtoportretlarni yaratgan.[10] Soyer oʻzining tasviriy sanʼatga boʻlgan ishonchini qatʼiy edi va 1940-yillarning oxiri 1950-yillarning boshlarida mavhum sanʼatning hukmron kuchiga keskin qarshi edi.

Raphael Zalman Soyer Sanʼat maktabida oʻqiganidan soʻng, darhol professional rassom sifatida ishlay olmaydi. Raphael Zalman Soyerning oʻrniga boshqa ishlarda boʻsh vaqtlarida rasm chizadi.[11] Raphael Zalman Soyerning birinchi shaxsiy koʻrgazmasi 1929-yilda boʻlib oʻtdi.[12] 1930-yillarning boshidan Raphael Zalman Soyer Uitni Amerika sanʼati muzeyi, Carnegie instituti, Chikago sanʼat instituti, Corcoran sanʼat galereyasi, Milliy dizayn akademiyasi va Pensilvaniyaning yillik ikki yilda bir marta oʻtkaziladigan yirik Amerika koʻrgazmalarida muntazam ravishda ishtirok etadi. Tasviriy sanʼat akademiyasida Raphael Zalman Soyer shuningdek , Amerika grafik rassomlari jamiyatining aʼzosi boʻladi.

Raphael Zalman Soyerning oʻqituvchilik faoliyati 1930-yilda Nyu-Yorkdagi John Reed klubida oʻz faoliyatini boshlangan va Sanʼat talabalari ligasi, Ijtimoiy tadqiqotlar uchun yangi maktab Milliy akademiyadagi stajlarni oʻz ichiga olgan.

Raphael Zalman Soyer Buyuk Depressiya rassomi edi va 1930-yillarda Raphael Raphael Zalman Soyer ning ukasi Muso sotsial realizm bilan shugʻullanib, ishchilar sinfi kurashlariga hamdardlik koʻrsatdilar.[13] 1939-yilda egizaklar Filadelfiyadagi Kingsessing Station pochta boʻlimida Federal Art Project (WPA-FAP) bilan ishlash loyihasi maʼmuriyati bilan birga ishladilar.[9][14]

Raphael Zalman Soyer amerikalik rassom Thomas Eakinsni chuqur hayratda qoldiradi va Fantin-Latourning " Hommage à Delacroix " asari asosida " Tomas Eakinsga hurmat " nomli guruh portretini yaratadi.[15]

Raphael Zalman Soyer ning portret asardagi mavzulari orasida doʻstlari boʻlgan rassomlar va yozuvchilar bor edi. Raphael Zalman Soyerlarning orasida Allen Ginsberg, Arshile Gorky, Chaim Gross, Gitel Steed, Edward Hopper, Philip Evergood, Alice Neel va Stiv Poleskie bor edi . 1967-yilda Whitney Amerika sanʼati muzeyi Raphael Zalman Soyer ishining retrospektivini namoyish etdi.[3]

Rafael Zalman Soyer 1940-yilda sakkiz nafar boshqa taniqli amerikalik rassomlar bilan birga Evgeniy OʻNil pyesalarining kinematografiyasiga moslashtirilgan " Uyga uzoq sayohat " filmini ishlab chiqarish jarayonida dramatik sahnalar va personajlarni hujjatlashtirish uchun yoʻllangan.[16] Rafael Zalman Soyer shuningdek, Isaac Bashevis qoʻshiqchi uchun " Xudoni izlayotgan kichkina bola ", " Sevgi va surgun " nomli ikkita kitobni tasvirlagan.[17]

Mukofot va unvonlar

tahrir
  • 1981-yil — Jeyms Smitson jamiyati asoschisi medali.[18]
  • 1981-yil — Oltin medal, Amerika sanʼat va adabiyot akademiyasi.[18]

Oʻlim va meros

tahrir

Rafael Zalman Soyer 1987-yil 4-noyabrda Nyu-Yorkdagi uyida 87 yoshida saraton kasalligidan vafot etdi.[19][18] Rafael Zalman Soyer Nyu-Yorkning Kvins shahridagi Akasiya qabristoniga dafn etilgan.

Rafael Zalman Soyerning ishi Butler Amerika sanʼati instituti,[20] Milliy sanʼat galereyasi,[20] Smithsonian Amerika sanʼat muzeyi,[20] Metropolitan sanʼat muzeyi,[18] Uitni Amerika sanʼati muzeyi kabi koʻplab jamoat muzeylari kolleksiyalariga kiritilgan,[18] Hirshhorn muzeyi,[18] boshqalar qatorida.[1]

Sanʼat kollektori Victor Ganz oʻsmirlik yillarida Louis Eilshemius va Jules Pascinning akvarel boʻyoqlarini va Rafael Zalman Soyerning yogʻli rasmini xarid qilish bilan sanʼat yigʻishni boshlagan.

Manbalar

tahrir
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Baskind, Samantha. Raphael Soyer and the Search for Modern Jewish Art (en). UNC Press Books, 2015-12-01 — 2, 53–54-bet. ISBN 978-1-4696-2600-0. 
  2. ↑ „Soyer. The Columbia Encyclopedia, Sixth Edition. 2001-05“. 2007-yil 3-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2007-yil 26-aprel. The Columbia Encyclopedia (2001-5). Retrieved on 2007-07-11.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 „A Finding Aid to the Raphael Soyer papers, 1933-1989 | Digitized Collection“ (en). Archives of American Art, Smithsonian Institution. Qaraldi: 2020-yil 10-noyabr.
  4. ↑ 4,0 4,1 „Raphael Soyer, American, born Russia, 1899 - 1987, Schoar, Raphael“. The National Gallery of Art (NGA). Qaraldi: 2020-yil 10-noyabr.
  5. ↑ Harshav, Benjamin. The Polyphony of Jewish Culture (en). Stanford University Press, 2007 — 128-bet. ISBN 978-0-8047-5512-2. 
  6. ↑ Berman, Avis. Raphael Soyer at 80: 'Not painting would be like not breathing': Smithsonian American Art/Portrait Gallery Library. ARTnews (1979-yil dekabr).
  7. ↑ Schudel, Matt. „A Local Life: Joshua Z. Holland, 89, a man of science with an artist's soul“ (en-US). Washington Post (2011-yil 28-may). Qaraldi: 2020-yil 10-noyabr.
  8. ↑ Richard, Paul. „The Souls of Raphael Soyer“ (en-US). Washington Post (1982-yil 5-avgust). Qaraldi: 2020-yil 10-noyabr.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Southgate, M. Therese „Moses Soyer, Girl At the Sewing Machine“, . The Art of JAMA: Covers and Essays from The Journal of the American Medical Association, Volume III (en). OUP USA, 2011-03-17 — 158-bet. ISBN 978-0-19-975383-3. 
  10. ↑ Goodrich, Lloyd. Raphael Soyer. New York: The Whitney Museum of American Art, 1967 — 17-bet. 
  11. ↑ Goodrich, Lloyd. Raphael Soyer. New York: The Whitney Museum of American Art, 1967 — 7-bet. 
  12. ↑ Work by Raphael Soyer to be Shown at Forum Gallery Concurrently with Whitney Museum Retrospective Exhibition. Forum Gallery Press Release (1967).
  13. ↑ Steiner, Raymond J.. Moses and Raphael Soyer at the ACA Galleries. Art Times (january–february 2000).
  14. ↑ Worden. „Push for Public Access to New Deal murals“ (en-US). Philadelphia Inquirer (2009-yil 27-aprel). Qaraldi: 2020-yil 11-noyabr.
  15. ↑ Goodrich, Lloyd. Raphael Soyer. New York: The Whitney Museum of American Art, 1967 — 25-bet. 
  16. ↑ „„Cover Article, American Artist Magazine, September, 1940, pp. 4-14““. 2019-yil 24-mayda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 23-noyabr.
  17. ↑ artist Soyer dies at 87. Jewish World (1987-yil 12-noyabr).
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 18,3 18,4 18,5 „Raphael Soyer; Social Realist Artist, Age 87“ (en). Newspapers.com. Los Angeles Times (1987-yil 5-noyabr). Qaraldi: 2020-yil 10-noyabr.
  19. ↑ „Raphael Soyer; leading realistic painter“ (en). Newspapers.com. Hartford Courant, Associated Press (1987-yil 6-noyabr). Qaraldi: 2020-yil 10-noyabr.
  20. ↑ 20,0 20,1 20,2 Rinkler. „Raphael Soyer Painted His Adopted NYC“ (en). Newspapers.com. Lancaster New Era (2002-yil 10-may). Qaraldi: 2020-yil 10-noyabr. 
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Raphael_Soyer&oldid=3762533" dan olindi