Serviçen Efendi
Serviçen Efendi (yoki Serovpe Vichenyan arman tilida: Սերովբե Վիչենյան) kelib chiqishi arman boʻlgan Usmonli tabibidir.
| Serviçen Efendi | |
|---|---|
 | |
| Meclis-i Âyan a'zosi | |
|
Mansab davri 1877-17-mart – 1897-yil 2-noyabr | |
| Shaxsiy maʼlumotlari | |
| Tavalludi |
1815-yil 15-noyabr Istanbul |
| Vafoti |
1897-yil 2-noyabr Istanbul |
| Millati | Arman |
Serçiven 1839-yilda Parij universitetining tibbiyot fakultetini tamomlaydi. Keyin Italiyaga borib, 1840 yilda Piza universitetida doktorlik dissertatsiyasini tamomlaydi; U Parijga borib, siydik yoʻllari orqali yuqadigan kasalliklar boʻyicha tadqiqotlar olib boradi. 1842 yilda Istanbulga qaytib keladi. 1848-yilda „Mekteb-i Tıbbiye-i Shahane“da dastlabki tibbiy yuridik (sud tibbiyoti) sohadagi darslarini berishni boshlaydi. Xuddi shu yili „Bab-i Seraskeri“ga bosh shifokor etib tayinlandi. Shuningdek, „Mekteb-i Tıbbiye-i Shahane“da fizikadan dars bergan va ichki kasalliklar boʻyicha maxsus kurslar tashkil qilgan edi. U fransuz tibbiyot gazetasi „Gazette Médicale de Constantinople“ning bosh muharriri (1849-1852) sifatida faoliyat olib boradi. 1853-1856 yillardagi Qrim urushida ham qatnashadi.
U 1856-yilda „Cemiyet-i Tıbbiye-i Shahane“ nomi tibbiy tashkilotning asoschilaridan biri boʻlgan va 1858-1859 va 1865-1866 yillarda unga rahbarlik qilgan edi. U uzoq vaqt Harbiy tibbiyot bilim yurtining bosh vrachi bo‘lib xizmat qiladi. Fuqaro farmatsevtlari uchun shahar farmatsevtika reglamentini tayyorlab chiqadi; U ayni paytda „Hilol-i Ahmer“ (Qiziloy jamiyati)ning asoschilaridan biri edi. 1887 yil boshida u „Sitsil-i Ahval“ va „Intihob-i Memurin“ning komissiya aʼzosi sifatida faoliyat olib boradi. U 1878 yilda tibbiyot fakultetidagi ishidan nafaqaga chiqadi va 1891 yilda II. Birinchi darajali „Nishan-i Ali-yi Usmoniy“ ordeni bilan taqdirlanadi.
Birinchi konstitutsiyaviy davrda (I. Meşrutiyet) Abdulhamid II tomonidan Majlisga aʼzo etib tayinlanadi.[1] Shu bilan birga, 1863 yilgi „Nizamnoma-i Millet-i Armanyan“ning eʼlon qilinishidagi muhim shaxslardan biri boʻlgan edi.[2][3]
Manba tahrir
- ↑ Türkiye Büyük Millet Meclîsi Vakfı Yayınları No : 15 Türk Parlamento Tarihi Meşrutiyete Geçiş Süreci I. ve II. Meşrutiyet II. Cilt Ayan Ve Mebûsân Meclisleri Üyelerinin Özgeçmişleri Prof. Dr. İhsan Güneş Türk Parlamento Tarihi Araştırma Grubu sayfa 95
- ↑ The Armenians : from kings and priests to merchants and commissars (İngilizce). New York: Columbia Univ. Press, 2006. ISBN 9780231139267.
- ↑ The Armenian revolutionary movement; the development of Armenian political parties through the nineteenth century. (İngilizce). Berkeley: University of California Press, 1963. ISBN 9780520009141.