Vexichilik ("Vexi" toʻplami nomidan olingan) — rus diniy-falsafiy oqimi (20-asr boshlari). Uning namoyandalari — N. A. Berdyayev, S. N. Bulgakov, P. B. Struve, S. L. Frank, M. O. Gershenzon va b. "Vexi" ("Rus ziyolilari toʻgʻrisida maqolalar") toʻplamida (Moskva, 1909) inqilobiy-sotsialistik kayfiyatdagi ziyolilarning mafkurasi, jumladan ateistik materializm, siyosiy radikallik va narodniklik gʻoyalarini keskin tanqid qilib chiqdilar. Vexichilar maʼnaviyatni ijtimoiy gʻoyalardan ustun qoʻyib, shaxsning ichki (botiniy) hayoti insonning birdan-bir ijodiy kuch manbaidir, deb hisobladilar. 1917 y. oktyabr toʻntarishidan keyin "Vexi" mualliflari bolsheviklarning gʻoyaviy dushmanlari sifatida ular nazariyasi va amaliyotiga qarshi fikrlar bilan chikdilar. Lenin koʻrsatmasi bilan V. harakatining liderlari xorijga badargʻa qilindi (1922). Qayta qurish yillarida (1985—91) N. A. Berdyayev, S. N. Bulgakov, S. L. Frank va b. V. oqimi vakillarining asosiy asarlari, jumladan "Vexi" toʻplami qayta nashr etildi.

Adabiyotlar tahrir

  • OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil