Vorobyov Sergey
Sergey Stepanovich Vorobyov (1923-yil 25-sentabr Kogon, Buxoro viloyati, Oʻzbekiston SSR, SSSR — 1988-yil 8-mart, Snejinsk, SSSR) — Sovet muhandis-konstruktori, yadro qurolini ishlab chiqish boʻyicha mutaxassis, texnika fanlari nomzodi (1969), Lenin mukofoti sohibi (1963).
| Vorobyov Sergey | |
|---|---|
| Tavalludi |
1923-yil 25-sentabr Kogon, Buxoro viloyati, Oʻzbekiston SSR, SSSR |
| Vafoti |
1988-yil 8-mart Snejinsk, SSSR |
| Fuqaroligi |
 SSSR  Rossiya |
| Sohasi | yadro fizikasi |
| Ish joylari | VNIIEF, VNIITF |
| Ilmiy darajasi | PhD, Texnika fanlari (1969) |
| Mukofotlari |
 |
Biografiya
tahrirSergey Vorobyov 1923-yil 25-sentyabrda Oʻzbekiston SSR, Buxoro viloyati, Kogon shahrida tavallud topgan[1].
1946-yilda Kuybishev aviatsiya institutini tamomlagan va Omsk motorsozlik zavodida muhandis-konstruktor boʻlib ishladi. 1948-yildan beri muhandis-konstruktor hisoblanadi[2].
1951-yildan beri SSSR atom sanoati tizimida Arzamas-16 yopiq shahridagi KB-11 konstruktori, katta muhandisi va dizayn guruhining rahbari.
1955-yilda u yopiq Chelyabinsk shahriga yuborildi. 1955-yildan kafedra mudiri, 1965-yildan sektor mudiri o‘rinbosari, 1970-yildan Butunrossiya Texnik fizika ilmiy-tadqiqot instituti loyihalash bo‘limi boshlig‘i — bosh konstruktor o‘rinbosari lavozimlarida ishlagan.
sergey Vorobyov yadro qurolining ishonchliligi va xavfsizligining zarur darajasini taʼminlashga katta hissa qoʻshdi. Bir necha bor yadroviy sinovlarda qatnashgan. Yadro zaryadini qurish maktabining asoschilaridan biri[3].
U 1987-yildan nafaqaga chiqadi.
Sergey Stepanovich Vorobyov 1988-yil 8-martda Snejinsk shahrida vafot etdi.
Mukofotlari
tahrirUch karra Mehnat Qizil Bayroq ordeni (1954, 1956, 1978)
Sovrinlari
tahrirLenin mukofoti (1963 -yil „yangi texnologiyaning yuqori samarali modellarini ishlab chiqish uchun“)
Manbalar
tahrir- ↑ „Воробьёв Сергей Степанович“. Qaraldi: 2023-yil 12-iyul.
- ↑ „Сергей Степанович Воробьёв“. Qaraldi: 2023-yil 12-iyul.
- ↑ На орбитах памяти: Об основателях и созидателях уральского ядерного центра. Снежинск: ВНИИТФ, 2009 — 157-bet. ISBN 978-5-902278-35-1. (Wayback Machine saytida 2023-03-24 sanasida arxivlangan)
Adabiyotlar
tahrir- Энциклопедия: Атомные города Урала. Город Снежинск. Екатеринбург: ИИА УрО РАН, ВНИИТФ; «Банк культурной информации», 2009. ISBN 978-5-7851-0716-8.
- На орбитах памяти: Об основателях и созидателях уральского ядерного центра. Снежинск: ВНИИТФ, 2009 — 157-bet. ISBN 978-5-902278-35-1.
- Российский ядерный центр: ВНИИТФ. Снежинск: ВНИИТФ, 2015 г. ISBN 978-5-902278-71-9.