Badjo
Badjo[1], Bajao (shuningdek, Bajau) — Malayziya, Indoneziya va Filippinda yashovchi etnik guruh — yaqin atrofdagi mahalliy xalqlar va qabilalarning bir-biriga bogʻlangan bir nechta guruhlari. Ular koʻpincha „dengiz loʻlilari“ deb ataladi, chunki ular koʻchmanchi dengizchi xalqdir. Vaqt oʻtishi bilan Badjo xalqi quruqlikka koʻchishga intilishadi. Biroq, baʼzi hududlarda oilalar jamoalari hali ham dengizda, ichimlik suvi va elektr energiyasisiz koʻchmanchi hayot kechiradilar va faqat oʻliklarini dafn etish uchun qirgʻoqqa quradilar.
Umumiy aholisi: 700 mingga yaqin (Filippinda 470 ming, Indoneziyada 152 ming, Malayziyada 62,3 ming, Bruneyda 11 ming)[2].
Asosiy guruhlarga quyidagilar kiradi:
- Orang-lautlar, orang-mantoklar, orang-baroklar, orang-sekahlar, orang-rayatlar, orang-kualalar — Malakka boʻgʻozining ikkala qirgʻogʻida (Kepulauan-Riau, Banka, Belitung, Bunguran, Anambas, yirik boʻgʻozlarda) Sumatra daryolari;
- Jakun;
- Aslida badjo yoki sama — Kalimantanning gʻarbiy va shimoliy qirgʻoqlaridagi orollardagi daryolar ogʻzida, shimoliy va sharqiy Sulavesi, Flores, Adonara, Sumbava, Babar, Bachan, Ob orollari, Sulu arxipelagidagi qirgʻoqlarda, Sabah (kuwangning oʻzi).
Bajo (Bajao) tillari va avstroneziya oilasining Gʻarbiy Avstroneziya guruhining dialektlarida soʻzlashadi.
Avstraliyadagi Arnhem Land yarim orolining aborigen xalqi afsonalarida tilga olingan afsonaviy Bayjini xalqi Avstraliyaning shimoliy qirgʻoqlariga tashrif buyurgan Bajo dengiz loʻlilari boʻlgan degan faraz mavjud[3].
Manbalar tahrir
- ↑ Народы и религии мира: Энциклопедия, 100000 экз, М.: Большая рос. энцикл., 1999 — 72 bet. ISBN 5-85270-155-6.
- ↑ Bajau // Pogadaev, V. Malayskiy mir (Bruney, Indoneziya, Malayziya, Singapur). Lingvostranovedcheskiy slovar. M.:"Vostochnaya kniga", 2012, s. 80
- ↑ Berndt, Ronald Murray; Berndt, Catherine Helen (1954), Arnhem Land: its history and its people, Volume 8 of Human relations area files: Murngin, F. W. Cheshire, 34-bet
Adabiyotlar tahrir
- Андрианов Б. В. Хехе // Народы и религии мира / Глав. ред. В. А. Тишков. М.: Большая Российская Энциклопедия, 1999.