Charles Albert Gobat
Charlz Albert Gobat (1843-yil 21-may – 1914-yil 16-mart) shveysariyalik huquqshunos, taʻlim boshqaruvchisi va siyosatchi boʻlib, 1902-yilda Doimiy Xalqaro Tinchlik Byurosiga rahbarlik qilgani uchun Elie Dukomun bilan birgalikda tinchlik uchun Nobel mukofotini olgan.
| Charles Albert Gobat | |
|---|---|
 | |
| Tavalludi |
21-may 1843-yil |
| Vafoti |
16-mart 1914-yil (70 yoshda) Bern, Switzerland |
| Fuqaroligi | Shveysariya |
| Mukofotlari | Nobel Peace Prize, 1902 |
Tugʻilish va taʻlim tahrir
Gobat 1843-yil 21-mayda Shveysariyaning Tramelan shahrida tugʻilgan. U protestant pastorining oʻgʻli va Quddus episkopi boʻlgan missioner Samuil Gobatning jiyani edi. Bazel universiteti, Heidelberg universiteti, Bern universiteti va Parij universitetida tahsil olgan. U 1867-yilda Geydelberg universitetida huquq fanlari doktori ilmiy darajasini oldi.
Huquq va siyosatdagi martaba tahrir
Doktorlik dissertatsiyasini tamomlagandan soʻng, Gobat Bernda oʻzining yuridik amaliyotini boshladi, shuningdek, Bern universitetida fransuz fuqarolik huquqidan maʻruza qildi. Keyin u Bern kantonidagi Delemontda ofis ochdi va u tez orada tumanning yetakchi yuridik firmasiga aylandi.
Oʻn besh yil advokatlik bilan shugʻullanib, siyosat va maorif bilan shugʻullanadi. 1882-yilda u Bern kantonining xalq taʻlimi boʻlimi boshligʻi etib tayinlandi, bu lavozimda oʻttiz yil ishladi. U taʼlim falsafasining ilgʻor odami boʻlib, taʼlim tizimida koʻplab muhim islohotlarni amalga oshirdi. U boshlangʻich taʻlim tizimini isloh qildi, oʻqituvchi va oʻquvchilar nisbatini yaxshilash uchun byudjet mablagʻlarini koʻpaytirdi, jonli tillarni oʻrganishni qoʻllab-quvvatladi va oʻquvchilarga kasbiy va kasbiy tayyorgarlikda oʻquv dasturlarini yaratish orqali anʻanaviy tor klassik taʻlimga muqobil taqdim etdi.
U oʻzining 1891-yilda nashr etilgan " Republique de Berne et la France " asari va 1900-yilda nashr etilgan "Shveysariya xalq tarixi" uchun keng eʻtirofga sazovor boʻldi.
U siyosatda ham karerasini davom ettirdi. U koʻplab muhim lavozimlarga saylangan. U 1882-yilda Bern Buyuk Kengashiga saylangan. 1884-yildan 1890-yilgacha u Shveysariya Davlatlar Kengashining aʻzosi va 1890-yildan 1914-yilgacha vafotigacha Shveysariya markaziy qonun chiqaruvchi organining boshqa palatasi Milliy Kengashning aʻzosi boʻlgan. Siyosatda ham, ta’lim sohasida ham u liberal islohotchi edi. 1902-yilda u tijorat shartnomalariga arbitraj tamoyilini qoʻllaydigan bir qancha qonun hujjatlariga homiylik qildi. Gobat 1903-yilda Tinchlik boʻyicha Nobel mukofoti sovrindori Uilyam Randal Cremer tomonidan 1889-yilda asos solingan Parlamentlararo ittifoq bilan ishlagan. 1892-yilda u Bernda boʻlib oʻtgan ittifoqning toʻrtinchi konferensiyasining prezidenti boʻldi va unda parlamentlararo byuro tashkil etildi. U byuroning bosh kotibi, tinchlik harakati, xalqaro yarashuv va milliy parlament organlari oʻrtasidagi aloqa bilan shugʻullanuvchi axborot idorasi boʻlib ishlagan. 1891-yilda Rimda boʻlib oʻtgan ittifoqning uchinchi konferensiyasida Xalqaro Tinchlik Byurosi tuzildi, Gobat 1910-yilda Nobel tinchlik mukofoti bilan taqdirlanganda uning direktori edi.
Keyingi yillar tahrir
1902-yilda Gobat Doimiy Xalqaro Tinchlik Byurosiga rahbarlik qilgani uchun 1902-yilda Elie Dukomun bilan birgalikda Nobel Tinchlik mukofotini oldi.
1906-yilda Eli Dukomun vafotidan soʻng, Gobat Xalqaro Tinchlik Byurosining rahbarligini oʻz zimmasiga oldi.
Gobat 1914-yil 16-martda Shveysariyaning Bern shahrida vafot etdi. Berndagi tinchlik konferensiyasi yigʻilishida qatnashayotganda, u gapirmoqchi boʻlgandek oʻrnidan turdi, lekin yiqilib, bir soatdan keyin vafot etdi.
Manbalar tahrir
- Charles Albert Gobat on Nobelprize.org including the Nobel Lecture, July 18, 1906 The Development of the Hague Conventions of July 29, 1899