Fevda (qadimgi yunoncha: Θευδᾶς qadimgi ivrit: תודה Todá „minnatdorchilik“; shuningdek, rus transkripsiyasida, Teuda, Teodard) — Rim hukmronligiga qarshi kurashgan 400 nafar yahudiy qoʻzgʻolonchilaridan iborat otryadning rahbari. U oʻzini Masih qilib koʻrsatdi va 44-yilda suvlar uning oldida ajralib ketishini daʼvo qilib, olomonni Iordanga olib boradi (Nav. 3-ga qarang). Prokurator Kuspiy Fad otliqlari (miloddan avvalgi 44-46) olomonni tarqatib yubordi va Fevdaning oʻzi esa qoʻlga olindi va boshi kesildi (Josephus Flavius. Antiquit. Jud. XX.5:1; sr. Deyan. 5:36)[1][2].

Bu holat ravvin Gamaliil tomonidan apostollarni sud qilish paytida misol sifatida keltirilgan, u odamlar tomonidan boshlangan qoʻzgʻolon rahbarning oʻlimidan keyin muqarrar ravishda tugaydi, lekin Xudo boshlagan ishga qarshilik koʻrsatish befoyda ekanligini aytgan (Deyan. 5:34-39)[3][4].

Manbalar

tahrir
  1. Деян. 5:34—39
  2. Февда // Библейская энциклопедия архимандрита Никифора. — М., 1891—1892.
  3. Теуда // Еврейская энциклопедия Брокгауза и Ефрона. — СПб., 1908—1913.
  4. Теодард // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.

Havolalar

tahrir