Hindiston sariq tumshuqli albatros
Hindiston sariq tumshuqli albatros (Thalassarche carteri) — albatrossimonlar oilasining aʼzosi boʻlib, mollymawklarning eng kichigi hisoblanadi. BirdLife International 2004-yilda[1] bu turni Atlantika sariq tumshuqli albatrosdan ajratdi, ammo Klements[2] va SACC hali ham uni ajratmagan , lekin ular shu boʻyicha taklif zarurligini tan oladi[3].
| Hindiston sariq tumshuqli albatros | |
|---|---|
 Tasmaniya janubi-sharqiy qirgʻogʻi | |
Ilmiy tasniflash | |
| Olam: | Eukariotlar |
| Tip: | Xordalilar |
| Sinf: | Qushlar |
| Oila: | Albatrossimonlar |
| Urugʻ: | Mollymawkr |
| Turlari: | Hindiston sariq tumshuqli albatros |
| Xalqaro ilmiy nomi | |
| Thalassarche carteri (Rothschild, 1903) | |
| Sinonimlari | |
| Thalassarche chlororhynchos carteri Thalassarche bassi | |
Tavsif
tahrir
Hindiston sariq tumshuqli albatrosining ogʻirligi 2.55 kg, boʻyi 76 smga teng[4] va qanotlari uzinligi 2 m[5]. Voyaga yetgan qushlarning boshi va ensasi och kulrang yoki oq rangga ega, yuqori qanot va dumi toʻq kulrang rangda. Uning dumi va pastki qismlari oq, pastki qanoti esa oq, uchi qora, oldingi chetida tor qora chegarasi bor. Uning tumshugʻi qora rangda, yuqori qismida sariq va qizil uchi bor. Balogʻatga yetmagan qushlarda boshi oq va toʻliq qora rangda boʻladi[4]. Ularni bir-biriga juda oʻxshash boʻlgan kulrang boshli albatros va Atlantika sariq tumshuqli albatrosdan ajratish qiyin, ikkinchisi u uzoq vaqtdan beri oʻziga xos deb hisoblangan va haligacha ba'zi kichik turlari tomonidan qabul qilinadi. Uni Atlantika sariq tumshuqli albatrosdan bosh rangi bilan ajratish mumkin, undagi kulrang patlar hind sariq tumshuqlida nisbatan och rangda.
Xulq-atvor
tahrir
Koʻpayish
tahrirBarcha albatroslar singari, hindiston sariq burunli tumshuqli albatroslari ham qushlar bozoriga tegishli zotdir. U har yili koʻpayadi[4] va katta qushlar sakkiz yoshida koʻpaya boshlaydi. Qoyalardagi toshloq joylarda yoki paporotniklarda loydan uya quriladi[4][6] va bitta tuxum qoʻyiladi. Koʻpayish davri avgust oyida boshlanadi, tuxum qoʻyish taxminan sentyabr-oktyabr oylarida sodir boʻladi. Tuxumni inkubatsiya qilish taxminan 70 kun davom etadi. Joʻjaning tuxumdan chiqishi taxminan 115 kun davom etadi.
Oziqlanish
tahrirUlar baliq, qisqichbaqasimonlar va boshoyoqli mollyuskalar bilan oziqlanadi[4][7].
Tarmoq va yashash joyi
tahrir| Manzil | Aholi | Sana | Trend |
|---|---|---|---|
| Amsterdam oroli | 27 000 juft | 1997-yil | Kamaymoqda |
| Shahzoda Eduard orollari | 7500 juft | 2002-yil | Barqaror |
| Krozet oroli | 7030 juft | 2007-yil | |
| Kergelen oroli | 50 juft | 1998-yil | |
| Ile Sen-Pol | 3 juft | 2007-yil | |
| Jami | 65 000 | 2004-yil | Kamaymoqda |
Ular Shahzoda Eduard orollarida, Krozet orollarida, Kergelen orolida, Amsterdam orolida (Fales d'Entrecasteauxda) va Hind okeanidagi Sent-Pol orollarida koʻpayadi. Qushlar inkubatsiya davrida oziqlanayotganda, koloniyadan 1500 km (930 milya) uzoqlikda ozuqa izlashadi[8]. Dengizda u Janubiy Afrikadan Tinch okeanigacha Yangi Zelandiyadan tashqarida joylashgan orollargacha, 30° S dan 50° S gacha uchib boradi[4][9].
Turlarni himoya qilish
tahrirUlar IUCN[10] tomonidan yoʻqolib ketish xavfi ostida turgan turlar qatoriga kiradi, bu soʻnggi yetmish yil ichida uzoq muddatli baliqchilik bilan oʻzaro aloqalar va parranda vabosi va Erysipelothrix rhusiopathiae kabi kirib kelgan kasalliklarning avj olishi natijasida keskin kamayib ketgan[11]. Uni uchratish diapazoni 35,300,000 km2 va naslchilik diapazoni esa 1,400 km2. 2004-yilgi hisob-kitoblariga koʻra, jami 65 000 ga yaqin katta yoshli qushlar yashaydi. Bu quyidagi orollarda: Amsterdam orolida 27 000 naslchilik jufti[12], Shahzoda Eduard orolida 7500 juft[11], Krozet orolida 7030[13], Kergelen orolida 50[14] va 3 juft Sent-Pol orolida, jami 41 580 juft yoki 83 000 balogʻatga yetgan qushlar bor. Belgilangan raqam uchun pasayish tendentsiyalarini hisobga oling.
Amsterdam orolida qushlarning monitoringi va ularning ozuqalarini oʻrganish davom etayotgan loyihadir. Shahzoda Eduard orollari tabiat qoʻriqxonasi sifatida tan olingan.
Manbalar
tahrir- ↑ BirdLife International (2008)(b)
- ↑ Clements, J. (2007)
- ↑ Remsen Jr., J. V. (2008)
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 BirdLife International (2008a)
- ↑ „ARKive - Indian yellow-nosed albatross videos, photos and facts - Thalassarche carteri“. Archive.today. 2012-yil 3-avgustda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 22-mart.
- ↑ Brooke M. (2004)
- ↑ Cherel Y. & Klages N. (1998)
- ↑ Pinaud D. & Weimerskirch, H. (2007)
- ↑ Harrison P. (1983)
- ↑ BirdLife International (2018). "Thalassarche carteri". IUCN Red List of Threatened Species. 2018: e.T22728372A132657962. doi:10.2305/IUCN.UK.2018-2.RLTS.T22728372A132657962.en. Retrieved 12 November 2021.
- ↑ 11,0 11,1 Ryan, P. G. et al. (2002)
- ↑ Weimerskirch, H. (2008)
- ↑ ACAP (2007)
- ↑ Weimerskirch, H. & Jouventin P. (1998)
Adabiyotlar
tahrir- ACAP. „ACAP species assessments, Indian Yellow-nosed albatross.“. ACAP (2007).[sayt ishlamaydi]
- BirdLife International. „Indian Yellow-nosed Albatross Thalassarche carteri - BirdLife Species Factsheet“. Data Zone (2008a). 2009-yil 2-yanvarda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2009-yil 18-fevral.
- BirdLife International. „The BirdLife checklist of the birds of the world, with conservation status and taxonomic sources.“ (xls) (2008). 2019-yil 18-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2009-yil 18-fevral.
- Brooke, M. „Procellariidae“, . Albatrosses And Petrels Across The World. Oxford, UK: Oxford University Press, 2004. ISBN 0-19-850125-0.
- Cherel, Y. „A review of the food of albatrosses“, . Albatross biology and conservation Robertson: . Chipping Norton, Australia: Surrey Beatty & Sons, 1998 — 113–136-bet.
- Clements, James. The Clements Checklist of the Birds of the World, 6th, Ithaca, NY: Cornell University Press, 2007. ISBN 978-0-8014-4501-9.
- Double, M. C. (2003). "Procellariiformes (Tubenosed Seabirds)". in Hutchins, Michael; Jackson, Jerome A.; Bock, Walter J. et al.. Grzimek's Animal Life Encyclopedia. 8. Birds I Tinamous and Ratites to Hoatzins. Joseph E. Trumpey, Chief Scientific Illustrator (2nd nashri). Farmington Hills, MI: Gale Group. 107–111 b. ISBN 0-7876-5784-0.
- Ehrlich, Paul R.. The Birders Handbook, First, New York, NY: Simon & Schuster, 1988 — 29–31-bet. ISBN 0-671-65989-8.
- Harrison, P.. Seabirds: an identification guide. Beckenham, U.K.: Croom Helm, 1983.
- Pinaud, D.; Weimerskirch, H. (2007). "At-sea distribution and scale-dependent foraging behaviour of petrels and albatrosses: a comparative study". Journal of Animal Ecology 76 (1): 9–19. doi:10.1111/j.1365-2656.2006.01186.x. PMID 17184348. https://archive.org/details/sim_journal-of-animal-ecology_2007-01_76_1/page/9.
- Remsen Jr. „A classification of the bird species of South America, South American Classification Committee, American Ornithologists' Union“. South American Classification Committee. American Ornithologists' Union (2008-yil 7-avgust). 2009-yil 2-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2009-yil 18-fevral.
- Ryan, P. G.; Keith, D. G.; Kroese, M. (2002). "Seabird bycatch by tuna longline fisheries off southern Africa, 1998-2000". South African Journal of Marine Science 24 (24): 103. doi:10.2989/025776102784528565.
- Weimerskirch, H. (2008) in litt.
- Weimerskirch, H. „Changes in population sizes and demographic parameters of six albatross species breeding on the French sub-antarctic islands“, . Albatross biology and conservation Robertson: . Chipping Norton, Australia: Surrey Beatty and Sons, 1998 — 84–91-bet.
Havolalar
tahrir- BirdLife Species Factsheet. Archived 2009-01-02 at the Wayback Machine
- ARKive - images and movies of the Indian yellow-nosed albatross (Thalassarche carteri)