'''Dari tili''' — gʻarbiy, sharqiy eroniylar (forslar, afgʻonlar va b.) adabiy tili. 9-a. oxirlari va 16-a. boshlarida hoz.hozirgi Eron, Afgʻoniston, Ozarbayjon, qisman Markaziy Osiyo va Shim.-Gʻarbiy Hindiston hududlarida tarqalgan. Sharqning koʻp shoirlari, xususan Rudakiy, Hofiz, Sheroziy, Umar Xayyom, Nosir Hisrav, Bedil, Nizomiy Ganjaviylar shu tilda ijod qilgan. Buyuk oʻzbek shoiri Alisher Navoiy D.t.da yozgan sheʼrlaridan devon tuzgan ("Devoni Foniy"). D.t.ni forsiy dari, forsiy deb ham ataganlar. D.t. eroniy boʻlmagan xalqlar tomonidan ham ri-vojlantirildi va takomillashtirildi. Shunga koʻra, u baynalmilal — xalqlararo aloqa tili tavsifiga ega boʻldi. 15-a. 2-yarmidan boshlab D.t. siyosiy va b. ijtimoiy sabablar b-n differensiatsiyalandi, 20-a.ga kelib 3 koʻrinishga ega boʻldi (fors adabiy tili — Eronda; tojik adabiy tili — Tojikistonda; adabiy D.t. — Afgʻonistonda). Hoz. D.t. Afgʻonistondagi ikki rasmiy tilning (pushtu tili b-n bir qatorda) biri. Bu til avval "Afgʻonistonning fors tili" yoki "forsi-kobuli" deb atalgan.
