'''Masnaviy''' ([[arab tili|arab.]] — ikkilik. Koʻpligi — masnaviyot) — har bir baytining[[bayt]]ining misralari qofiyadosh boʻlgan va baytdan baytga qofiyasi[[qofiya]]si yangilanib boradigan [[sheʼriyat|sheʼriy]] shakl (a-a, b-b, v-v, ...). [[Mumtoz adabiyotdaadabiyot]]da (mas, [[Alisher Navoiy]] asarlarida[[asar]]larida) syujetli[[syujet]]li kichik sheʼriy asarlar ham, dostonlar[[doston]]lar ham M. deb yuritiladi. [[Turkiy adabiyotdatillar|Turkiy]] [[adabiyot]]da M. shakli ilk bor [[Yusuf Xos HojibnkngHojib]]nkng "[[Qutadgʻu bilig]]" asarida qoʻllangan. Durbekpint[[Durbek]]pint "[[Yusuf va Zulayho]]", [[Haydar XorazmiynmntXorazmiy]]nmnt "Maxzan ul-asror" asarlari M.da bitilgan. Navoiy davriga kelib M. [[epos|epik]] sheʼriyatning asosiy janri[[janr]]i boʻlib qoldi. [[Alisher Navoiy|Ulugʻ shoirningshoir]]ning asosiy epik asarlari ("[[Hamsa]]", "[[Lison ut-tayr|Lison uttayr]]" va boshqalar) M. janrida yozilgan. M. hozirgi [[zamon]] oʻzbek sheʼriyatida ham qoʻllanmoqda. Mac, [[Hamid Olimjon|H. Olimjonning]] "Oʻzbekiston" sheʼri[[sheʼr]]i, [[Gʻafur Gʻulom|Gʻ. GʻulomningGʻulom]]ning "Koʻkan", "Egalari egallaganda" dostonlari va boshqa<ref>[[OʻzME]]. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil</ref>
