[[Toshkent davlat universiteti]]ning jurnalistika fakultetini tugatgan (1972). Mehnat faoliyatini „[[Saodat]]“ jurnalida boʻlim boshligʻiligidan boshlagan (1972). Talabalik yillarida „[[Ilk muhabbat]]“ (1968) sheʼriy toʻplami chop etildi. Shoiraning „[[Oq olmalar]]“ (1973), „[[Chaman]]“ (1974) toʻplamlari izma-iz bosildi. Halima birdan oʻziga xos shoira sifatida tanildi. 1975—1977-yillarda Moskvadagi Adabiyot institutining Oliy Adabiyot kursida oʻqidi. Shu yillarda shoiraning „[[Beliye yabloki]]“ (Sovetskiy pisatel, 1977), „[[Suyanch togʻlarim]]“ (1976), „[[Bobo quyosh]]“ (1977) toʻplamlari bosildi. „[[Yosh gvardiya]]“ nashriyotida boʻlim boshligʻi (1978—1982), „[[Saodat]]“ jurnalida muharrir oʻrinbosari, 1984—1994-yillarda „[[Saodat]]“ning bosh muharriri, 1991—1994-yillarda Oʻzbekiston Respublikasi xotin-qizlar qoʻmitasi raisi boʻldi. Shoira sheʼrlarida oddiy dehqonlar, ona-yurt harorat bilan kuylandi. Mustaqillik yillarida Halima Xudoyberdiyeva xalq tarixi, mashhur ajdodlar haqida yozdi. „[[Muqaddas ayol]]“ (1987), „[[Bu kunlarga yetganlar bor]]“ (1993), „[[Toʻmarisning aytgani]]“ (1996), „[[Saylanma]]“ (2000) shoiraning muhim asarlaridir.
== Mukofotlari ==
Qator 32:
== Oilasi ==
* Turmush oʻrtogʻi — [[Mavlon Umrzoqov]], jurnalist. 1991-1994-yillarda [[Oʻzbekiston Prezidenti]]ning kadrlar boʻyicha davlat maslahatchisi boʻlgan.<ref>https://centrasia.org/person2.php?st=1013880766</ref> 1994-yilda poraxoʻrlikda ayblanib, qamalib ketgan. 2017-yilda oqlangan.
