Mixail Mixutkin
Mixail Andreyevich Mixutkin (1923-yil 25-sentyabr, Rahmanovka – 1968-yil 20-dekabr, Toshkent, Oʻzbekiston SSR[1]) – Qizil Armiya katta serjanti, Ulugʻ Vatan urushi qatnashchisi, Sovet Ittifoqi Qahramoni (1945).
| Mixail Andreyevich Mixutkin | |
|---|---|
| Tavalludi |
25-sentyabr 1923-yil Rahmanovka, SSSR |
| Vafoti |
20-dekabr 1968-yil (45 yoshda) Toshkent, SSSR |
| Fuqaroligi |
 SSSR |
| Unvoni | katta serjant |
| Jang/urush | Ikkinchi jahon urushi |
| Mukofotlari |
  |
Hayoti
tahrir1923-yil 26-sentyabrda Raxmanovka qishlogʻida (hozirgi Saratov viloyatining Pugachevskiy tumani) tugʻilgan. Maktabning yettinchi sinfini tamomlab, Chirchiq shahrida montajchi boʻlib ishladi. 1941-yilda Mixutkin Ishchi-Dehqon Qizil Armiyasi safiga chaqirildi. 1942-yildan Ulugʻ Vatan urushi frontlarida jang qildi[2].
1944-yil sentyabr oyida katta serjant Mixail Mixutkin 1-Boltiq dengizi 43-armiyasi 306-oʻqchi diviziyasining 935-oʻqchi polkida razvedkachi boʻlgan. Latviya SSR hududidagi janglarda qatnashgan. 1944-yil 19-sentyabrda Mixutkin Riga tumani Baldone qishlogʻi yaqinida nemis tanklarining qarshi hujumini qaytarishda ishtirok etdi va dushmanning ikkita tankini yoʻq qildi[2].
SSSR Oliy Kengashi Prezidiumining 1945-yil 24-martdagi farmoni bilan „Nemis bosqinchilariga qarshi kurash frontida qoʻmondonlikning jangovar topshiriqlarini namunali bajarganligi hamda koʻrsatgan jasorati va qahramonligi uchun“ katta serjant Mixail Mixutkin Lenin ordeni, 9291-sonli Oltin Yuldiz medali va Sovet Ittifoqi Qahramoni unvoni bilan taqdirlangan[2].
Urush tugagandan soʻng, Mixutkin nogironligi sababli demobilizatsiya qilindi. Umrining oxirida Toshkentda yashagan[3]. U 1968-yil 20-dekabrda toʻsatdan vafot etdi va Toshkentdagi Botkin qabristoniga dafn qilindi.
Shuningdek, u 3-darajali Qizil Yulduz va Shon-sharaf ordeni va bir qator medallar bilan taqdirlangan[2].
Xotira
tahrirRossiya Harbiy-tarixiy jamiyati tomonidan Mixutkin xotirasiga atab yodgorlik lavhasi u oʻqigan Rahmanov nomidagi oʻrta maktab binosiga oʻrnatilgan.
Adabiyotlar
tahrir- Герои Советского Союза — узбекистанцы. — Ташкент, 1984.
- Джураев Т. Д. Верные сыны Родины. — Ташкент, 1964.
- Казакова А. С. Ими гордится Родина. — Ташкент, 1961.
Manbalar
tahrir- ↑ „Михуткин Михаил Андреевич“. www.pamyat-naroda.ru. Qaraldi: 9-noyabr 2023-yil.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 „Mixail Mixutkin“ (ru). Герои страны.
- ↑ „МИХУТКИН МИХАИЛ АНДРЕЕВИЧ (Герой Советского...)“. www.tashkentpamyat.ru. Qaraldi: 9-noyabr 2023-yil.