Mors
Mors yoki Letus (lotincha: Mors, Letus)[1] — yunon xudosi Tanatosu va hindu maʼbudasi Marega mos keladigan oʻlim timsoli. Lotin tilidagi mors ot, mortis genitativ holatida, „oʻlim“ va ayollik maʼnosini anglatadi, ammo hozirgi Rim sanʼati Oʻlimni ayol sifatida tasvirlamaydi[2]. Biroq, lotin shoirlari soʻzning grammatik jinsi bilan bogʻlangan[3]. Goratsiy kambagʻallarning kulbalariga va qirollar minoralariga oʻz yoʻlini topadigan pallida Mors haqida yozadi, „rangsiz oʻlim“[4]. Mors ham oqarib ketgan Seneka oʻzining „sabrsiz tishlarini“ tasvirlaydi[5]. Tibull Morsni qora rangda tasvirlaydi[6].
Mors koʻpincha kechikkan Gʻarb adabiyoti va sanʼatida, ayniqsa oʻrta asrlarda allegorik tarzda tasvirlangan. Masihning xochga mixlanishi tasvirlari baʼzan Morsning xochning tagida turganini koʻrsatadi[7]. Morsning teskarisi Vita (lotincha: Vita, „hayot“)[8].
Genealogiya tahrir
Mors Noxaning (Tungi) avlodi va ushalgan tush Somnusning ukasi.
Rim mifologiyasi tahrir
Mors koʻpincha Mars bilan bogʻliq[9], Rim urush xudosi; Pluton, yer osti xudosi; hamva oʻlim va yolgʻon guvohlarni jazolovchi Orkus xudosi. U ham aldanishi yoki unga qarshilik qilishi mumkin.
Bir hikoyada Gerkules doʻstining xotinini qutqarish uchun Mors bilan kurashdi. Boshqa hikoyalarda Mors Plutonning xizmatkori sifatida koʻrsatilgan, u parklar tomonidan uning hayotining ipi kesilganidan keyin insonning hayotini tugatgan, shuningdek, xudolarning xabarchisi Merkuriy, oʻlgan odamning ruhiga hamroh yoki soya boʻlib, yer osti dunyosining darvozalarigacha kuzatib boradi.
Yana qarang tahrir
- Maʼbuda Morta — Paroklardan biri
- Pluton — yer osti dunyosining xudosi
- Ayoz (mifologiya)
Manbalar tahrir
- ↑ Handbook of Latin Synonymes by Ludwig von Doderlein, 1858, pg. 142
- ↑ Karl Siegfried Guthke, The Gender of Death: A Cultural History in Art and Literature (Cambridge University Press, 1999), p. 24 et passim.
- ↑ Diana Burton, "The Gender of Death, " in Personification in the Greek World (Ashgate, 2005), pp. 57-58.
- ↑ Horace, Carmina 1.4.14-15.
- ↑ Avidis … dentibus: Seneca, Hercules Furens 555.
- ↑ Tibullus 1.3.3.
- ↑ Guthke, The Gender of Death, pp. 24, 41, et passim.
- ↑ Guthke, The Gender of Death, pp. 45-46.
- ↑ Remigius of Auxerre, In Martianum 36.7: "Mars is called so as if mors (death), " as cited by Jane Chance, Medieval Mythography: From Roman North Africa to the School of Chartres, A.D. 433-1177 (University Press of Florida, 1994), p. 578, note 70. The etymology-by-association of Remigius should be distinguished from scientific linguistics.