Vikipediya

Neniya

Nenia Dea (Lotin: Nenia Dea; kamdan-kam hollarda Naenia[1]) — Rimning qadimiy dafn marosimi xudosi boʻlib, uning Viminal darvoza tashqarisida ziyoratgohi boʻlgan[2]. Neniyaga sigʻinish, shubhasiz, juda qadimiy, ammo Georg Wissow soʻzlariga koʻra[3][4].

Rim dafn marosimining maʼbudasi

tahrir

Nenia oʻz ismini baʼzan „karmen funebre“ („rekviem xizmati“) maʼnosini olgan "„nenia“ bilan baham koʻradi va Markus Terens Varro Nenia Deani dafn marosimining himoya kuchini ifodalaydi deb hisoblaydi[5]. Shuning uchun u inson hayotining oxiri bilan bogʻliq boʻlgan maʼbuda edi.

Arnobius oʻlimga yaqin odamlarni Neniyaning qaramogʻiga qoʻyadi[6]. Garchi Arnobiy asarlari asosan taʼsirida boʻlgan boʻlsa-da, bu yerda Neniyaning inson oʻtkinchiligi maʼbudasi sifatida aniqlanishi ham Varroniyaliklarning kelib chiqishini koʻrsatadi[7]. Neyasno, ssilalsya li Тертуллиан na Neniyu Dea, kogda pisal o „samoy bogine smerti“. Quintus Septimius Florens Tertullianus, Libri duo ad Nationes.

Boshqa farazlar

tahrir

Heller Nenyaning dafn marosimi xudosi maqomini rad etadi va uning asl tabiatini „bolalar oʻyinlari“ maʼbudasi sifatida taklif qiladi[8]. Xellerning „neniya“ ni „ding“ yoki „oʻyinchoq“ sifatida cheklovchi taʼkidlashi rad etildi[9][10], chunki Xellerning oʻzi dafn marosimining xarakteri haqida etarli maʼlumot manbalarini taqdim etgan, garchi u bu faktni hisobga olmagan boʻlsa ham[11].

Qanday boʻlmasin, hatto Xellerning „neniya“ atamasini notoʻgʻri talqin qilishini ham Rim dafn marosimlariga nisbatan qoʻllash mumkin edi, chunki oʻlim ham keyingi hayotda qayta tugʻilish sifatida koʻrilgan.Lukretsiy dafn marosimini „bolalar dunyo qirgʻoqlarini birinchi koʻrganlarida koʻtaradigan faryod“ bilan aniq bogʻlaydi[12]. Bundan tashqari, dafn marosimida baʼzan onalar oʻz farzandlariga qoʻshiq aytadigan parallel ninnilar boʻlishi mumkin[13], tak kak nekotorie neniae bili speti uspokaivayuщim golosom[14]. Tem ne menee, etot istochnik i drugie istochniki o nenii v kachestve kolibelnoy ne otnosyatsya konkretno k panixidam, no v selom otnosyatsya k nenii[15]. Nenyaning feʼl-atvori halokatni oldini olish uchun yigʻlashdan tashqari, qayta tugʻilish uchun yigʻlash kabi baʼzi faraziy falsafalarni oʻz ichiga olgan boʻlishi mumkin, ammo manbalar maʼbudaning oʻzi haqida sukut saqlaganligi sababli, Nenya Dea haqidagi bu qarashlar taxmin boʻlib qolmoqda.

Shuningdek qarang

tahrir
  • Rim mifologiyasi
  • Rim dini
  • yer osti xudolari xudosi
  • Rim dinida bolalik xudolari

Adabiyot

tahrir
  • Jon Lyuis Xeller, „Nenia 'phainyonʼ“, in: Amerika Filologiya Assotsiatsiyasining operatsiyalari va ishlari, jild. 74, 1943, bet. 215-268

Manbalar

tahrir
  1. ↑ Qarang. masalan „Nēnia“ (Wayback Machine saytida 2012-10-11 sanasida arxivlangan), ichida: Oskar Seyffert, Klassik qadimiylar lugʻati, 1894, p. 414; bu muqobil imlo faqat antik davrda keyingi mualliflar tomonidan va baʼzi kichik ilmiy nashrlarda ishlatilgan. „Naenia“ imlosi Varro kabi maʼbuda haqidagi eng qadimgi manbalarning birortasiga toʻgʻri kelmaydi, garchi nazariy jihatdan u rimliklar tomonidan ham qoʻllangan boʻlishi mumkin.
  2. ↑ Sextus Pompeius Festus, De verborum significatu 161.32-162.1 Müller, 2nd ed. Leipzig 1880 (156.13-15 Lindsay, Leipzig 1913): <Neniae deae> sacellum ultra portam <Viminalelm …… > …………t aediculam. Cf. Paulus ed. of Fest. De verb. sign. 163 Müller (157 Lindsay): Neniae deae sacellum extra portam Viminalem fuerat dedicatum.
  3. ↑ Georg Wissowa, Religion und Kultus der Römer, München 1912/1971, p. 197.
  4. ↑ „Naenia“ (Wayback Machine saytida 2011-05-14 sanasida arxivlangan), in: William Smith (ed.), Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, Boston 1870, p. 1135.
  5. ↑ Marcus Terentius Varro, Antiquitatum rerum humanarum et divinarum libri XLI 14, fragment 65 Agahd, Leipzig 1898; testimony in: Aurelius Augustinus, De Civitate Dei 6.9 (Wayback Machine saytida 2006-12-13 sanasida arxivlangan); see also: Georg Wissowa, Religion und Kultus der Römer, München 1912/1971, p. 245; Kroll, „Nenia“, in: RE 2392; Kurt Latte: Römische Religionsgeschichte, München 1960, p. 52.
  6. ↑ Arnobius of Sicca, Against the heathen 4.7 (Wayback Machine saytida 2023-03-31 sanasida arxivlangan)
  7. ↑ Contra: R. Agahd „Varronis Antiquitatum rerum divinarum Libri“, in: Jahrbuch für classische Philologie, Supplement Volume 24, Leipzig 1898, p. 124; pro: John Lewis Heller: „Nenia 'παίγνιον'“, in: Transactions and Proceedings of the American Philological Association, Vol. 74, 1943, p. 225: Tochnost opredeleniya kak finis silno navodit na misl o varronskom proisxojdenii.
  8. ↑ John Lewis Heller: „Nenia 'παίγνιον'“, in: Transactions and Proceedings of the American Philological Association, Vol. 74, 1943, p. 263
  9. ↑ John Lewis Heller: „Nenia 'παίγνιον'“, in: Transactions and Proceedings of the American Philological Association, Vol. 74, 1943, p. 263
  10. ↑ Wilhelm Kierdorf, Laudatio Funebris. Interpretationen und Untersuchungen zur Entwicklung der römischen Leichenrede, Meisenheim am Glan 1980, p. 97; Kurt Latte, Römische Religionsgeschichte, München 1960, p.101; also referring to Nilsson, Opusc. I 107.
  11. ↑ Thomas Habinek, The World of Roman Song. From Ritualized Speech to Social Order, Baltimore 2005, pp. 233-243.
  12. ↑ Tit Lukresiy Kar, O prirode veщey, II 575-577; sm. takje II 579-80; cp. takje kormlenie umershego grudnim molokom po rimskomu pogrebalnomu obichayu.
  13. ↑ Anthony Corbeill, Nature Embodied. Gesture in Ancient Rome, Princeton 2004.
  14. ↑ Arnobius of Sicca, Against the heathen 7.32 (Wayback Machine saytida 2022-04-07 sanasida arxivlangan).
  15. ↑ Tem ne menee, bilo viskazano predpolojenie, chto poklonenie Nenii doljno bilo „obespechit pokoy i mir dlya umershix v nijnem mire“ (cf. „Naenia“ (Wayback Machine saytida 2011-05-14 sanasida arxivlangan), in: William Smith (ed.), Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, Boston 1870, p. 1135). 
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Neniya&oldid=5191827" dan olindi