Oʻrta Osiyo janubiy choʻllari

Markaziy Osiyoning janubiy sahrosi ekohududi (WWF ID: PA1312) Kaspiy dengizining sharqiy sohillari va Markaziy Osiyo togʻ etaklaridagi dashtlar orasidagi quruq, lekin ekologik faol hududdir. Ushbu ekohududning katta qismi Turkmaniston va Oʻzbekistonning sharqiy qismida joylashgan. Qishloqlari shimoldagi sovuq sahrolarga nisbatan yumshoqroq boʻlib, koʻplab endemik turlar ushbu hududning maxsus iqlim va tuprogʻiga moslashgan. Umuman olganda, qumli choʻllarda koʻplab endemik sudraluvchilar va hasharot turlari mavjudligi bilan ajralib turadi.[1][2]

Manzil va tavsif

tahrir

Ekohudud Kaspiy dengizining gʻarbidan boshlanib, sharqda Pomir-Oloy togʻlarigacha choʻzilgan quruq hududni qamrab oladi. Ushbu hududga Turkmanistonning katta qismi va Oʻzbekistonning sharqiy yarmi kiradi. Kaspiy sohillarining tekisliklari, shimoli-gʻarbiy Turkmanistonning Qizilqum va Ustyurt platosi, markaziy Turkmanistonning Qoraqum choʻli („Qora qum“ choʻli) va sharqiy Oʻzbekistonning Qizilqum choʻli („Qizil qum“ choʻli) va janubiy Qozogʻistonning Sirdaryo va Amudaryo oraligʻidagi qismi ushbu hududga kiradi. Ekohudud Amudaryo daryosi boʻylab joylashgan Markaziy Osiyo daryo oʻrmonlari ekohududi bilan boʻlingan.

Atrofdagi hududning iqlimi Sovuq sahro iqlimi (Köppen iqlim tasnifiga koʻra (BWk)). Bu iqlim yozda issiq sahro sharoitlarini namoyon qiladi, lekin issiq sahrolarga nisbatan salqinroq. Qishloqlari sovuq va quruq boʻladi. Kamida bir oy davomida oʻrtacha harorat 0 °C (32 °F) dan past boʻladi. Yillik yogʻingarchilik 125-170 mm ni tashkil etadi, va yogʻingarchilik asosan qish va bahorda sodir boʻladi.[3][4][1]

Oʻsimlik va hayvonot olami

tahrir

Tuproq turi va sifati ekohududdagi oʻsimlik turlari asosiy omillaridan biridir. Qumli hududlarda odatda Oq saxaul (Haloxylon persicum) va Qora saxaul (Haloxylon ammodendron) oʻsadi, ular qisqa, qurgʻoqchilikka va yomon tuproqlarga chidamli daraxtlardir. Ular qumni ushlab turish uchun keng ildiz tizimlariga ega. Yupqa qumli va loamy tuproqlar koʻplab chuchuk butalar va tuzga chidamli shurmoʻylar (Salsola) turlarini qoʻllab-quvvatlaydi. Shoʻr solonchak tuproqlar tuzga chidamli shoxli yarim butalar, masalan, Halostachys, Halocnemum strobilaceum va Seepweeds (Suaeda) turlarini oʻz ichiga oladi.[1]

Ushbu hududdagi umumiy sut emizuvchilar uzunquloq kirpi (Hemiechinus auritus), Brandt kirpisi (Paraechinus hypomelas) va Tolay quyonini (Lepus tolai) oʻz ichiga oladi. Shuningdek, jerbillar va oʻn turdagi jerboalar ham keng tarqalgan.[1]

Muhofaza

tahrir

Ekohududda muhim muhofaza qilinadigan hududlar quyidagilardir:

Gaplaňgyr tabiiy qoʻriqxonasi, ekohududning shimoli-gʻarbidagi Ustyurt platosining Gaplaňgyr platosi tarmogʻida joylashgan. (Maydon: 2,822 km2 (1,090 kv mi)) Repetek biosfera davlat qoʻriqxonasi, sharqiy Qoraqum choʻlida joylashgan boʻlib, choʻl ekologik tiklanishini oʻrganish uchun tashkil etilgan. U yerda Choʻl kaltakesaklari (Desert monitor) va Zaif Goitered Gazelle (Gazella subgutturosa) yashaydi. (Maydon: 346 km2 (134 kv mi)) Badhyz davlat tabiiy qoʻriqxonasi, janubiy Qoraqum choʻlida joylashgan boʻlib, unda Yaqin Tahdid ostidagi Onager (Osiyo yovvoyi eshagi, Equus hemionus) kabi ungulat populyatsiyalari maʼlum. (Maydon: 877 km2 (339 kv mi))

Manbalar

tahrir
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 „Central Asia: Central Turkmenistan stretching into Uzbekistan and Kazakhstan“ (en). World Wildlife Federation (WWF). Qaraldi: 2019-yil 28-dekabr.
  2. „Map of Ecoregions 2017“ (en). Resolve, using WWF data. Qaraldi: 2019-yil 14-sentyabr.
  3. Kottek, M.; Grieser, J.; Beck, C.; Rudolf, B.; Rubel, F. „World Map of Koppen-Geiger Climate Classification Updated“ (en). Gebrüder Borntraeger 2006 (2006). Qaraldi: 2019-yil 14-sentyabr.
  4. „Dataset - Koppen climate classifications“ (en). World Bank. Qaraldi: 2019-yil 14-sentyabr.

Tashqi havolalar

tahrir

Turkumlar:Palearktik sahro va kserik butazor ekohududlari | Turkmaniston ekohududlari